New Adventures In Hi-Fi vol.18

14:54 13/3/2013 - Πηγή: Mixtape

Το βατικανό πιο ενδιαφέρον (και πιο τρομακτικό) από ποτέ. Φεμινίστριες διαδηλώνουν κατά του θεού και των εγκλημάτων της εκκλησίας. Αυτό είναι noisecore black metal.

Devendra Banhart – Mala

(Nonesuch)

Από τότε που εγκατέλειψε την Young God Records του Michael Gira, έγινε καρνάβαλος. Ξεκίνησε σαν freaked-out folk ψυχεδελιάρης και αναβιωτής μιας ολόκληρης σκηνής που δημιούργησε ρεύμα (Vetiver, Joanna Newsom, Espers). Το 2005 ήταν η χρονιά του χίπη με το Cripple Crow

και τα “I feel just like a child” και “Chinese children” να γίνονται τα χιτ του. Κανένα άλλο βέβαια δεν ξεπέρασε την επιτυχία του “Carmensita” το ’07, από το μετριότατο Smokey Rolls…. Το ’09 αποφασίζει να ξεφορτωθεί μερικά κιλά τρίχα και να συμμαζευτεί λιγάκι. Εφέτο και μουσικά. Με το Mala αλλάζει και πάλι εταιρία και ταυτόχρονα πατάει λίγο φρένο, για να μην πω ότι κάνει στροφή. Το Mala είναι αρκετά πιο μετριοπαθές άλμπουμ και ο Devendra κάνει μια προσπάθεια να δείξει ότι έχει ωριμάσει. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (η τορτίγιες και οι παέγιες) παραμένουν, η επιρροή του Caetano Veloso είναι πάντα προφανής, τα δυνητικά single υπάρχουν, αλλά κάτι μένει ανολοκλήρωτο.

Tracks For Your Mixtape: “Mi negrita”, “Won’t you come over”, “Für Hildegard von Bingen”

Video: “Mi negrita”

Click here to view the embedded video.

Jim James – Regions Of Lights And Sound Of God

(ATO Records)

Δεν το περίμενα. Δηλαδή το περίμενα ότι κάποια στιγμή θα έβγαζε σόλο δίσκο αλλά δεν περίμενα με τίποτα ότι θα ήταν έστω και αξιοπρεπής. Για κάποιο λόγο (πες τον και Monsters Of Folk, το σούπερ γκρουπ απογοήτευση) πίστευα ότι θα είναι η απόλυτη σούπα. Ευτυχώς με ακύρωσε. Οι My Morning Jacket είναι ήδη στη δεκαπενταετία τους και το κλασσικό southern rock τους έχει αρχίσει να υποχωρεί. Κάτι funky-soul και ποπ στοιχεία έχουν παρεισφρύσει στα τελευταία τους άλμπουμ και δεν ξέρω που το πάνε. Ο James έφαγε τα μούτρα άσχημα όταν έπεσε από τη σκηνή το 2008 (τίποτα όμως πιο αστείο από αυτό) κι όπως συμβαίνει σε όσους καλλιτέχνες τραυματίζονται, είδε το χάρο με τα μάτια του και αμέσως μετά, με άλλα μάτια τη ζωή. Με ένα φουτουριστικά παλαιομοδίτικο ήχο (ο ίδιος τον περιέγραψε έτσι, επιτυχώς) και την πάντα υπέροχη φωνή του, το Regions Of Lights… είναι ότι πιο ενδιαφέρον έχει παρουσιάσει από το Ζ και μετά.

Tracks For Your Mixtape: “A new life”, “All is forgiven”, “Exploding”

Video: “A new life”

Click here to view the embedded video.

Pete Swanson – Punk Authority EP

(Self released)

Η noise σκηνή επιτέλους περνάει σε άλλο στάδιο. Οι ίδιοι οι noiseάδες βαρέθηκαν να πατάνε ένα κουμπί για δεκαπέντε λεπτά και να περιμένουν να βρουν πετρέλαιο από το ξύσιμο. Πολλοί μετακινούνται σε διαφορετικές και πιο ήρεμες συνθέσεις και η όλη κατάσταση πηγαίνει προς άλλη κατεύθυνση πλέον. Από τους πρώτους που σταμάτησαν τις γεωτρήσεις είναι ο Pete Swanson, των Yellow Swans, Badgerlore (ό,τι πιο «ακούγεται» έχει κάνει) και Mudsuckers. Φυσικά δεν είναι από αυτούς που ηρέμησαν, κάθε άλλο μάλιστα. Απλώς σκέφτηκε να βάλει μέσα beats έως και techno βάσεις και να φτιάξει κάτι ακόμα πιο «ενοχλητικό». Το Man With Potential (Man With Garbage) που έβγαλε στην Type (το αφιέρωμα-συνέντευξη στην εταιρία είναι αρκετά ενδιαφέρον) πριν δύο χρόνια ήταν ουσιαστικά το πρώτο του δείγμα σ’ αυτή τη μετακίνηση. Όμως το περσινό του ep Pro Style ήταν η επιτομή. Το Punk Authority είναι μια ακόμα έρευνα αυτού του ήχου και που μπορεί να οδηγήσει.

Άχρηστη Πληροφορία: Δε νομίζω ότι είναι τυχαίο που ετοιμάζεται να πάρει μάστερ στην νοσηλευτική ψυχιατρική.

Tracks For Your Mixtape: “Punk authority”, “Life ends at 30”

Video: “Life ends at 30”

Click here to view the embedded video.

Jamie Lidell – Jamie Lidell

(Warp Records)

Δεν μπορώ να σκεφτώ πιο χαρούμενη στιγμή στη μουσική (υπερβολή το ξέρω), από τη στιγμή που ο Jamie Lidell βγάζει καινούργιο δίσκο. Και δεν μπορώ να σκεφτώ πιο χαρούμενη στιγμή σε οποιοδήποτε Synch Festival από εκείνη του 2005 (ίσως και του ’07 με τους !!!) που ανυποψίαστος είδα το one-man-show του Lidell… μαζί με λίγο ακόμα κόσμο , αλλά δεν έχει σημασία. Από το ξεκίνημα του, αυτά που έχουν αλλάξει δεν είναι πολλά (με εξαίρεση το πρώτο του Muddlin Gear που έπρεπε να είναι σπασμένο για να του δώσει σημασία η Warp). Λευκό funk (ναι, σα να λέμε παιδικό σουβλάκι, αλλά καλύτερο), disco σαλιαρίσματα, electro (αρκετά περισσότερο εδώ), soul φωνητικά και Νέα Ορλεάνη στο “Why_Ya_Why”. Αυτά βέβαια δεν θα έλεγαν τίποτα αν δεν ήταν ένας φοβερός και ακομπλεξάριστος performer που μπορεί να κρατήσει στα δύο του χέρια και πόδια ολόκληρη σκηνή.

Άχρηστη Πληροφορία: το 2008 είχε τραγουδήσει το “I heard it through the grapevine” μαζί με τη Sharleen Spiteri των Texas.

Tracks For Your Mixtape: “So cold”, “What a shame”, “Why_Ya_Why”

Video: “You naked”

Click here to view the embedded video.

Ensemble Pearl – Ensemble Pearl

(Drag City)

Μα δείχνει προκλητικά εύκολο. Απλώς παίρνουν την απόφαση να μπουν όλοι αυτοί στο studio και στα @@ρια τους. Ό,τι και να κάνουν, δε γίνεται να τα σκατώσουν. Μόνο καλό μπορεί να βγει. Ο Atsuo από τους Boris, ο Stephen O’Malley των SunnO))), ο Michio Kurihara των Ghost, ο Bill Herzog που παίζει στους Sweet Hereafters της Jesse Sykes και ο βιολονίστας Eyvind Kang που έχει παίξει με Sun City Girls, Bill Frisell, Blonde Redhead, Six Organs Of Admittance. Πριν από 6-7 χρόνια, μια παρόμοια σύμπραξη οδήγησε στο Altar. Οι Ensemble Pearl είναι ένας heavy rock drone αυτοσχεδιασμός (υποθέτω). Το απόλυτο σκοτάδι. Η μαυρίλα παιγμένη από τους καλύτερους αντιπροσώπους της. Αν ο εξαποδώ θέλει ένα soundtrack για να μεταφέρει με τη βάρκα του τους νεκρούς στον άλλο κόσμο, πρέπει να βάλει αυτό το 2πλό βινύλιο να παίζει και σίγουρα θα έχει τους πιο ευχαριστημένους και ανατριχιασμένους πελάτες.