Γιάννης Μπουρνούς: Ο Μητσοτάκης ηγείται συμμαχίας οπαδών Τραμπ και του νεοφιλελεύθερου «ακραίου κέντρου»

«Οι πρώτοι μήνες της θητείας του Τζο Μπάιντεν μας υπενθυμίζουν ότι οι ΗΠΑ εκτός από χώρα του Τραμπ, των Μπους, του Ρέιγκαν και της Wall Street, είναι και η χώρα του New Deal», δηλώνει με συνέντευξή του στο iEidiseis ο αναπληρωτής Τομεάρχης Εξωτερικών και βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ.

Να μελετήσει η Ευρώπη την πολιτική Μπάιντεν, « μπας και βάλει στην άκρη μια για πάντα το εντελώς ξεπερασμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και τις νεοφιλελεύθερες εμμονές της

γερμανικής Δεξιάς και των συμμάχων της», ζητάει με συνέντευξή του στο iEidiseis o Γιάννης Μπουρνούς, αναπληρωτής τομεάρχης Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις και βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα, αμφισβητεί πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμπλέει με την πολιτική Μπάιντεν. «O κ. Μητσοτάκης δεν έχει ιδιαίτερους δισταγμούς να πει οτιδήποτε, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ηγείται μιας συμμαχίας οπαδών του Τραμπ και του νεοφιλελεύθερου «ακραίου Κέντρου». Τσαλαβουτάει από δω κι από κει, ανάλογα με τις περιστάσεις και το εκάστοτε επικοινωνιακό trend», επισημαίνει και τονίζει: «Η πολιτική Μητσοτάκη είναι η διαχρονική πολιτική του κ. Στουρνάρα, της κ. Ξαφά, του κ. Πισσαρίδη και γενικά όσων γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια σαν τρόικα εσωτερικού: Φορολογική εύνοια στους έχοντες και συμπίεση των μισθών και των δικαιωμάτων που υποτίθεται εμποδίζουν την ανάπτυξη»

Τι σηματοδοτεί η οικονομική πολιτική Μπάιντεν;

Σε αυτή την πρώτη φάση της θητείας του, σηματοδοτεί την απόρριψη των θεμελιωδών ιδεοληψιών του νεοφιλελευθερισμού των τελευταίων δεκαετιών. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν απορρίπτει τα οικονομικά του trickle down, δηλαδή της αντίληψης ότι αν διευκολύνουμε τους πλούσιους να πλουτίσουν περισσότερο, η ευημερία τους με κάποιο μαγικό τρόπο θα διαχυθεί προς τα κάτω μέσω αυξημένων επενδύσεων. Επιλέγει, αντίθετα, την αύξηση της φορολόγησης υψηλών εισοδημάτων και εταιριών. Κορυφαίας σημασίας είναι βεβαίως η πρότασή του για ένα ελάχιστο παγκόσμιο φόρο εταιριών στο 21%, ώστε να εξαλειφθεί η σκανδαλώδης φοροαποφυγή μέσω φορολογικών παραδείσων.

Προωθεί τον διπλασιασμό του κατώτατου μισθού στις ΗΠΑ ως το 2025 – παρά τις ισχυρές αντιστάσεις που βρίσκει στο Κογκρέσο - και την ενίσχυση του συνδικαλισμού που θα εξασφαλίσει καλύτερους όρους εργασίας και υψηλότερους μισθούς. Μας λέει ότι η ευημερία των κοινωνιών χτίζεται από κάτω προς τα πάνω, από την εργασία των απλών ανθρώπων και το εργατικό κίνημα. Εισηγείται ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα δημοσίων δαπανών 7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για άμεση ανάκαμψη και για επενδύσεις σε υποδομές, στην ψηφιακή και την πράσινη μετάβαση, στην προσχολική αγωγή, την επιστημονική έρευνα, την οικογενειακή πολιτική και δεκάδες άλλα πεδία. Καταρρίπτει δηλαδή και ένα άλλο κυρίαρχο μύθο, ειδικά στην Ευρώπη, πως η ανάκαμψη μιας οικονομίας περνάει μέσα από λιτότητα και νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και όχι ισχυρή κρατική παρέμβαση και διεύρυνση των δημόσιων αγαθών. Δεν ξέρω πόσους από τους στόχους του θα καταφέρει να πραγματοποιήσει – δηλαδή να τους περάσει από τους σκοπέλους του Κογκρέσου και της Γερουσίας – αλλά οι πρώτοι μήνες της θητείας του μας υπενθυμίζουν ότι οι ΗΠΑ εκτός από χώρα του Τραμπ, των Μπους, του Ρέιγκαν και της Wall Street, είναι και η χώρα του New Deal. Θετικό λοιπόν το πρόσημο μέχρι τώρα.

Ο Τζο Μπάιντεν καταρρίπτει και ένα άλλο κυρίαρχο μύθο, ειδικά στην Ευρώπη, πως η ανάκαμψη μιας οικονομίας περνάει μέσα από λιτότητα και νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και όχι ισχυρή κρατική παρέμβαση και διεύρυνση των δημόσιων αγαθών

Αποτελεί μήνυμα και προς την Ευρώπη; Τι πρέπει να αλλάξει η Ένωση;

Το σχέδιο Build Back Better του Προέδρου Μπάιντεν, για ανάκαμψη, εργασία και οικογενειακή πολιτική έχει συνολικό μέγεθος δημόσιων δαπανών όσο το ένα τρίτο του αμερικανικού ΑΕΠ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτό μεταφράζεται σε 5 τρις. Ας συγκρίνει κανείς αυτό το σχέδιο με τo ισχνό ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ανάκαμψης των 750 δισεκατομμυρίων, που σε μεγάλο μέρος του μάλιστα βασίζεται σε δάνεια.
Ασφαλώς, ο εύπορος ευρωπαϊκός Βορράς έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσει δικά του προγράμματα ανάκαμψης, χάρη στη χρόνια συσσώρευση εμπορικών πλεονασμάτων σε βάρος του Νότου και την εύκολη πρόσβαση στις αγορές. Δεν ισχύει το ίδιο όμως για την υπερχρεωμένη περιφέρεια της Ευρώπης που ακόμα δεν έχει συνέλθει από την κρίση του 2010.
Την εμμονή σε καταστροφικές ιδεοληψίες περί ισοσκελισμού προϋπολογισμών ακόμα και εν μέσω βαθιάς ύφεσης και της αποπληρωμής χρεών από δυσβάσταχτα πλεονάσματα, την πληρώσαμε πολύ ακριβά με χρεοκοπίες, φτώχεια, κοινωνική απελπισία, μαζική ανεργία και μαζική μετανάστευση των νέων μας. Δεν ζητάω να πειραματιστούμε. Ζητώ να μελετήσει η Ευρώπη την πολιτική Μπάιντεν, μπας και βάλει στην άκρη μια για πάντα το εντελώς ξεπερασμένο Σύμφωνο Σταθερότητας και τις νεοφιλελεύθερες εμμονές της γερμανικής Δεξιάς και των συμμάχων της. Αυτά δηλαδή που αποσαθρώνουν διαρκώς το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Υπέρ Μπάιντεν έχει ταχθεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πόσο μοιάζει η οικονομική τους πολιτική;

O κ. Μητσοτάκης δεν έχει ιδιαίτερους δισταγμούς να πει οτιδήποτε, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ηγείται μιας συμμαχίας οπαδών του Τραμπ και του νεοφιλελεύθερου «ακραίου Κέντρου». Τσαλαβουτάει από δω κι από κει, ανάλογα με τις περιστάσεις και το εκάστοτε επικοινωνιακό trend. Δεν έκρυψε ότι είναι ακραιφνής οπαδός των πολιτικών της ελεύθερης αγοράς, του ξηλώματος των εργασιακών δικαιωμάτων και του μικρού κράτους - αρκεί, βεβαίως, να μη θίγονται τα ρουσφέτια και οι ρεμούλες των κρατικοδίαιτων υποστηρικτών του.

Η πολιτική Μητσοτάκη είναι η διαχρονική πολιτική του κ. Στουρνάρα, της κ. Ξαφά, του κ. Πισσαρίδη και γενικά όσων γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια σαν τρόικα εσωτερικού: Φορολογική εύνοια στους έχοντες και συμπίεση των μισθών και των δικαιωμάτων που υποτίθεται εμποδίζουν την ανάπτυξη. Θυμάται κανείς πώς χλεύαζαν την πολιτική των επιδομάτων και του ετήσιου κοινωνικού μερίσματος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ; Το λέω επειδή ο Μπάιντεν μοιράζει στη μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών επιταγές των 1400 δολαρίων ανά άτομο. Ουδείς λοιπόν βλέπει ομοιότητες της πολιτικής Μητσοτάκη με τα γενόμενα στις ΗΠΑ. Ας έχουν την εντιμότητα τουλάχιστον, ο κ. Μητσοτάκης και η ιδεοληπτική του κυβέρνηση, να υπερασπιστούν τις επιλογές τους. Δεν χρειάζεται να γελοιοποιούνται, όπως με τις πατέντες των εμβολίων.

Η πολιτική Μητσοτάκη είναι η διαχρονική πολιτική του κ. Στουρνάρα, της κ. Ξαφά, του κ. Πισσαρίδη και γενικά όσων γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια σαν τρόικα εσωτερικού: Φορολογική εύνοια στους έχοντες και συμπίεση των μισθών και των δικαιωμάτων που υποτίθεται εμποδίζουν την ανάπτυξη

Και στην εξωτερική πολιτική;

Η εξωτερική πολιτική Μπάιντεν πιστεύουμε πως αποσκοπεί πρώτα από όλα στην αποκατάσταση του τρωθέντος κύρους της αμερικανικής ηγεμονίας. Είδαμε και θετικές εξελίξεις, όπως τώρα με την συζήτηση για την άρση των πνευματικών δικαιωμάτων των εμβολίων, την επιστροφή στις συμφωνίες για το κλίμα ή τον παγκόσμιο φορολογικό συντελεστή, αλλά και αρνητικές, όπως με τη σκλήρυνση της ρητορικής των ΗΠΑ έναντι της Κίνας και της Ρωσίας. Η Τουρκία, αλλά και άλλες αμφιταλαντευόμενες χώρες, θα κληθούν να διαλέξουν πλευρά. Ελπίζουμε αυτή τη φορά η παρουσία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή να έχει διδαχθεί από τις τραγωδίες του παρελθόντος και να είναι περισσότερο εποικοδομητική και λιγότερο επιθετική από όσο ήταν με την κυβέρνηση Τραμπ, αλλά και με την κυβέρνηση Ομπάμα. Σε κάθε περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επιτέλους να πάψει να είναι θλιβερός ουραγός των διεθνών γεωπολιτικών εξελίξεων και να λειτουργήσει σαν μεσολαβητής υπέρ του διεθνούς διαλόγου και της μείωσης των εντάσεων, αναλαμβάνοντας και πρωτοβουλίες για την επίλυση των προβλημάτων στη γειτονιά της στη βάση του διεθνούς δικαίου, και να μην τα περιμένει όλα από τις ΗΠΑ, όπως κάνει στην περίπτωση των ταραγμένων σχέσεων με την Τουρκία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΝΟΥΣΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ