Ο Χιμένεθ για το Πρωτάθλημα με την ΑΕΚ, το ματς με τον ΠΑΟΚ και την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη

Ο Μανόλο Χιμένεθ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο coachesvoice αναφέρθηκε στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο, το Πρωτάθλημα που κατέκτησε με την ΑΕΚ αλλά και την αγάπη του για την Ελλάδα!

Δείτε απόσπασμα από την συνέντευξη του:

Είχα στείλει τους παίκτες στα αποδυτήρια όταν ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ

Καταλάβαμε ότι είχε το όπλο όταν οι εικόνες του περιστατικού άρχισαν να φτάνουν στα κινητά μας τηλέφωνα. Εκείνη τη στιγμή σκεφτήκαμε: «Φανταστείτε πως αυτός ο άνθρωπος μέσα στο θυμό του αποφασίζει να το βγάλει». Περάσαμε τρεις ώρες στα αποδυτήρια. Ευτυχώς η συμπεριφορά των παικτών και των δύο ομάδων ήταν πολύ καλή και δεν υπήρξαν προβλήματα. Ακόμα αναρωτιέμαι πώς έφτασε σε αυτό. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ έχει το υπόβαθρό του σε αυτό που συνέβη σε όλη τη σεζόν.

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός είναι ο σύλλογος με το μεγαλύτερο μπάτζετ, η ομάδα που είχε πρωταγωνιστήσει την τελευταία δεκαετία.

Μπροστά σε αυτή την κυριαρχία, αναδείχθηκε ένας πολύ φιλόδοξος πρόεδρος στον ΠΑΟΚ, που αποφάσισε να κάνει μια μεγάλη επένδυση για να είναι πρωταθλητής στην Ελλάδα. Βρήκε όμως έναν αντίπαλο που δεν περίμενε… Εμάς.

Μια ΑΕΚ απάντησε ότι, χωρίς να έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ, είχε πολύ δουλειά πίσω της. Δεν αγοράσατε τον πιο ακριβό προπονητή, αλλά τον καλύτερο στην καλύτερη τιμή. Ένας σύλλογος που επέλεξε έναν Ισπανό προπονητή που ήταν φιλόδοξος.

Ξεκινήσαμε το πρωτάθλημα με το «δεξί» . Στον πρώτο αγώνα με τον ΠΑΟΚ αποβλήθηκε ένας παίκτης, ο Αραούχο. Παρόλα αυτά, πήραμε τη νίκη και από εκείνη τη στιγμή ήμασταν πάντα 3 βαθμούς μπροστά από τον ΠΑΟΚ

Στην ρεβάνς στη Τούμπα ήμασταν ισόπαλοι στο μηδέν, αποτέλεσμα που άξιζε τον κόπο, μέχρι να βάλουν γκολ στις καθυστερήσεις.

Ωστόσο, ο διαιτητής σταμάτησε για ένα δευτερόλεπτο και πήγε στην άκρη για να μιλήσει με τον βοηθό του. Μετά από αρκετά λεπτά, ο διαιτητής αποφάσισε να το ακυρώσει θεωρώντας ότι ο σκόρερ του γκολ ήταν οφσάιντ.

Εκεί μπήκε ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ. Πρέπει όμως να είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η εικόνα δεν αντιπροσωπεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο ή την κοινωνία του.

Είναι αλήθεια ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πολύ παθιασμένο και ταπεραμέντο, αλλά αυτό δεν ξεφεύγει από το γήπεδο. Κατά τα άλλα, ο Έλληνας είναι ένας ευγενικός άνθρωπος και καλός φίλος με τους φίλους του.

Στην περίπτωσή μου, έπρεπε να αλλάξω τρόπο προπόνησης. Σιγά σιγά, και με την πάροδο του χρόνου, πέρασα στους παίκτες τη νοοτροπία του ποδοσφαίρου που παίζουμε στην Ισπανία: κατοχή, προσανατολισμένοι έλεγχοι, ικανότητα να παίζουν ομαδικά.

Αν και δεν μπορούν όλοι να παίξουν όπως η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μπαρτσελόνα μπορούν να προσπαθήσουν να κάνουν το παιχνίδι πιο ελκυστικό.

ΕΦΥΓΑ ΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ”

Η σπουδαία δουλειά που κάναμε όλη τη χρονιά μας οδήγησε να κερδίσουμε το πρωτάθλημα.

Είχαν περάσει 24 χρόνια από τότε που ο σύλλογος το είχε καταφέρει. Ήταν σαν να βρίσκεσαι σε σύννεφο.

Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη, με τους δρόμους της Αθήνας γεμάτους θαυμαστές. Εκείνο το βράδυ, παραδόξως, όλοι ήταν ΑΕΚτζήδες.

Ακόμα και οπαδοί άλλων συλλόγων της πόλης, όπως του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού, με σταμάτησαν για να με συγχαρούν: «Κόουτς, συγχαρητήρια! . Όλα ήταν όμορφα. Γι’ αυτό ήταν τόσο δύσκολο για μένα να φύγω από την Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι.

Η απόφασή μου να φύγω από τον σύλλογο δεν ήταν για να ζητήσω αύξηση μισθού, ούτε για εκείνα τα επεισόδια εναντίον του ΠΑΟΚ.

Ο κόσμος δεν το καταλάβαινε. Ούτε οι φίλοι μου. «Γιατί άλλαξες το Champions League για να προπονηθείς στη Β’ Κατηγορία με τη Λας Πάλμας;» μου είπαν.

Απλώς το έκανα για οικογενειακούς λόγους. Δεν υπήρχαν χρήματα στον κόσμο που θα μπορούσαν να με πληρώσουν για να περάσω αυτόν τον χρόνο στην Ισπανία.

Παρά την προσωπική μου κατάσταση, έφυγα από την Ελλάδα πολύ χαρούμενος. Αυτό το δεύτερο στάδιο τελείωσε με πολύ διαφορετικό τρόπο από το πρώτο (2010-11) όταν έφυγα με πολύ πικρή γεύση για μη αθλητικούς λόγους.

Εκείνη τη φορά κατακτήσαμε το Κύπελλο Ελλάδας και προκριθήκαμε στο Γιουρόπα Λιγκ. Ήταν μια καλή χρονιά στο πρωτάθλημα, αλλά όχι εκτός γηπέδου. Πήγαμε πέντε μήνες χωρίς να πληρωθούμε. Το διοικητικό συμβούλιο μου πρότεινε να πληρωθώ κάτω από το τραπέζι, αλλά είπα στους αρχηγούς ότι αν δεν πληρώνονταν οι παίκτες, ούτε κι εγώ. Ήμασταν μια οικογένεια στα αποδυτήρια.