Εχθρός του καλού, το καλύτερο...

Ο χαρακτήρας των φιλικών αναμετρήσεων είναι συγκεκριμένος και δεν επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες.

Προσφέρουν την ευκαιρία σε κάθε προπονητη να βγάλει συμπεράσματα για ό,τι δοκιμάζει. Επίσης ό,τι δοκι-μάζει το γνωρίζει μόνο ο ίδιος (και οι στενοί του συνεργάτες) και κάποιες φορές ούτε και οι ποδοσφαιριστές του.

Κατά την ταπεινή μας άποψη, επιχειρώντας κανείς να καταθέσει συμπεράσματα σε αυτές τις περιπτώσεις είτε αγνοεί τον κίνδυνο της αστοχίας είτε αδιαφορεί για το συγκεκριμένο ενδεχόμενο. Τα φιλικά προετοιμασίας αποτελούν ενδείξεις και μετά τα πρώτα δύο που παρακολουθήσαμε στο δεύτερο στάδιο προετοιμασίας του ΠΑΟΚ επί ολλανδικού εδάφους θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τις πρώτες σκέψεις μας.

Εξυπακούεται ότι τα αποτελέσματα, νίκη με τη Στεάουα και ισοπαλία κόντρα στη Γάνδη, με το γκολ που δέ-χθηκε στην εκπνοή των καθυστερήσεων τούτη την ώρα δε μετρούν. Το δήλωσε άλλωστε ξεκάθαρα ο Ραζβάν Λουτσέσκου μετά το τέλος του δεύτερου ματς.
Αυτό που τούτη την ώρα προέχει είναι η εφαρμογή των "θέλω" του από όλους τους ποδοσφαιριστές του, με ό-σο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια πριν από την πρώτη πρόκληση στον ορίζοντα που είναι τα ματς με τη Βα-σιλεία.

Πριν προχωρήσουμε στην κουβέντα των ενδείξεων ας βάλουμε ως βάση για τη διεξαγωγή της τη ρήση "εχθρός του καλού, το καλύτερο". Αυτή η φράση θα μπορούσε να περιγράψει την πρώτη προετοιμασία του Λουτσέσκου με τον ΠΑΟΚ, υπενθυμίζοντας ότι το εξαιρετικό ποδόσφαιρο που έπαιξε πέρυσι η ομάδα του δεν είχε προετοιμαστεί από τον ίδιο το περασμένο καλοκαίρι, αλλά εξελίχθηκε μέσα στη σεζόν και υπό την επι-δίωξη των αποτελεσμάτων.

Ο Ρουμάνος στηρίζεται σε αυτό που δημιούργησε μέσα στη σεζόν. Νέα πρόσωπα τα οποία μπορούν να τον οδηγήσουν σε διαφοροποίηση των πλάνων δεν υπάρχουν, οπότε η ομοιογένεια και η χημεία της ομάδας θεωρείται δεδομένη κι είναι ευδιάκριτη σε χρονικές περιόδους που βρίσκονται οι "περυσινοί" στο γήπεδο. Ρίξτε για παράδειγμα μια ματιά στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης με τη Στεάουα. Ο ΠΑΟΚ "ρόλαρε" καλά στο γήπεδο και τα λάθη έκαναν την εμφάνιση τους προς το τέλος του 45λεπτου ως ατομικές αστοχίες και συνέπειες έλλειψης ρυθμού. Η βελτίωση της περυσινής ικανότητας στο "χτίσιμο" του παιχνίδιου, στηρίζεται στην επιδίωξη ακόμη πιο γρήγορης ανάπτυξης αλλά και στη χρησιμοποίηση όλου του εύρους του γηπέδου με το σχηματισμό να παρα-μένει στο 4-2-3-1.

Η προσαρμογή και η αντίδραση στα πρώτα δευτερόλεπτα μετά την απώλεια ή την ανάκτηση της κατοχής της μπάλας, το περίφημο transition είναι επίσης κομμάτι που εγείρει απαιτήσεις ο Λουτσέσκου όπως και η αθρόα συμμετοχή όλων στην ανασταλτική λειτουργία.

Ο Ρουμάνος και οι συνεργάτες του επίσης εμπλουτίζουν την εξαιρετικά δουλεμένη από πέρυσι παράμετρο των στατικών φάσεων (θυμηθείτε το γκολ του Κάμπος στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο).

Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, οι νεοφερμένοι και οι έχοντες επιστρέψει από δανεισμό καλούνται να επεν-
δύσουν παραπάνω σε προσπάθεια για να "κουμπώσουν" με επάρκεια στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας.

Αυτό τέλος που έχει ενδιαφέρον είναι το σενάριο χωρίς καθαρό φορ, αλλά με τον Πέλκα και τον Ελ Καντου-ρί να εναλλάσονται στην αιχμή της επίθεσης. Ίσως αποτελεί ένδειξη για τις σκέψεις του Λουτσέσκου στην πε-
ρίπτωση που δεν αποκτηθεί τελικά άλλος φορ.