Η εταιρεία που χρεώνει το προσωπικό της 100 δολ. την ώρα για να χρησιμοποιεί τις αίθουσες συνεδριάσεων

Ο Hiroyuki Suzuki δεν θα μπορούσε να είναι πιο χαρούμενος που η εταιρεία του χρεώνει τον ίδιο και τους υπόλοιπους υπαλλήλους περίπου 100 δολάρια την ώρα για να χρησιμοποιούν τις αίθουσες συνεδριάσεων.

«Οι άνθρωποι περιορίζουν πραγματικά τις ανούσιες συναντήσεις», λέει ο Suzuki, 37 ετών, ο οποίος εργάζεται στην κατασκευάστρια εξοπλισμού chip, Disco

Στην Disco Corp. όλα έχουν μια τιμή, από τα γραφεία και τους υπολογιστές μέχρι την θήκη που αφήνουν οι υπάλληλοι τη βρεγμένη ομπρέλα τους. Οι ομάδες χρεώνουν η μία την άλλη για τις εργασίες τους, ενώ κάθε εργαζόμενος λειτουργεί ως μία start up εταιρεία, με καθημερινές δημοπρασίες για την ανάθεση των εργασιών και διαγωνισμούς για την καλύτερη ιδέα.

Οι πληρωμές διευθετούνται σε ένα εικονικό νόμισμα που ονομάζεται «Will»,  το οποίο μετατρέπεται σε γιεν στο τέλος κάθε τριμήνου.

«Δημιουργήσαμε μια ελεύθερη οικονομική ζώνη, όπως ακριβώς υπάρχει και έξω από την εταιρεία», λέει ο Toshio Naito, ο οποίος σχεδίασε το πρόγραμμα και συνέχισε να εργάζεται σε αυτό από την εφαρμογή του το 2011: «Η δουλειά πρέπει να αφορά την ελευθερία, όχι τις διαταγές. «

Η προσέγγιση αυτή αποδίδει μέχρι στιγμής. Το λειτουργικό περιθώριο της Disco αυξήθηκε στο 26% από 16% από τότε που ξεκίνησε το πείραμα, πριν από οκτώ χρόνια και η κερδοφορία της είναι αξιοζήλευτη. Η τιμή της μετοχής της έχει σχεδόν τετραπλασιαστεί αυτή την περίοδο, στα περίπου 16.000 γιεν ($ 148), με αποτέλεσμα η χρηματιστηριακή αξία της να ανέλθει στα 5 δισ. δολάρια. Χάρη στα bonus, η αμοιβή των εργαζομένων είναι υπερδιπλάσια του εθνικού μέσου όρου των 4,7 εκατομμυρίων γιεν και το 2017 η Disco ήταν η πρώτη εταιρεία που κέρδισε ένα νέο κρατικό βραβείο για τη δημιουργία του ιδανικού χώρου εργασίας.

Ωστόσο, παρά την αποδεδειγμένη επιτυχία και τις  δεκάδες έρευνες και εκπαιδευτικές συναντήσεις με άλλες εταιρείες, κανένας άλλος δεν έχει υιοθετήσει την ιδέα μέχρι στιγμής.

Κάποιοι διαμαρτύρονται ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση τους αποσπά την προσοχή και δεν τους επιτρέπει να εστιάζουν αποκλειστικά στην έρευνα.

Άλλοι ότι νιώθουν αφόρητη πίεση επειδή πρέπει να παίζουν για να κερδίσουν bonus.

Και οι μεγάλες πληρωμές δεν είναι εγγυημένες, πράγμα που συνεπάγεται τη διατήρηση ενός εργασιακού περιβάλλοντος υψηλής πίεσης χωρίς μεγάλο όφελος.

Η αδιάκοπη εστίαση στα τριμηνιαία κέρδη μπορεί να ενθαρρύνει τη βραχυπρόθεσμη σκέψη, λέει ο Takashi Shimizu, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Waseda του Τόκιο, ο οποίος μελετά τα συστήματα λογιστικής και διαχείρισης. «Η διοίκηση δεν πρέπει να παγιδευτεί», λέει.

Υπάρχει επίσης και το θέμα της κουλτούρας. Για να προσαρμοστεί το προσωπικό στην Ιαπωνία χρειάστηκαν περίπου πέντε χρόνια, ενώ οι εργαζόμενοι στις Η.Π.Α. και την Κίνα εξακολουθούν να μην έχουν υιοθετήσει πλήρως το συγκεκριμένο σύστημα, λέει ο Naito.

Ωστόσο, εκείνοι που έχουν προσαρμοστεί δίνουν έμφαση στην ελευθερία που έχουν να διαμορφώνουν τη δική τους ημέρα και στην αξία που δίνεται στις προσπάθειές τους. Υποστηρίζουν ότι η σκληρότητα της ελεύθερης αγοράς γίνεται πιο ήπια σε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι δουλεύουν δίπλα-δίπλα. «Έχει γίνει δεύτερη φύση», λέει ο Naoki Sakamoto, εργαζόμενος στο εργοστάσιο της Disco στη Χιροσίμα. «Η δυνατότητα μέτρησης και υπολογισμού όλων αυξάνει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη».

Η Disco, ιδρύθηκε το 1937 ως Dai-Ichi Seitosho Co. και ξεκίνησε με την παροχή εργαλείων κοπής στον ιαπωνικό στρατό πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πριόνια και οι λεπίδες διαμαντιών χρησιμοποιούνται από τότε για να κόψουν τα πάντα, ακόμη και τους βράχους που υπάρχουν στο φεγγάρι και έφερε πίσω η αποστολή του Apollo 11.

Σήμερα, είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής στον κόσμο εξοπλισμού που μετατρέπει σε λεπτά τεμάχια και πλακίδια το πυρίτιο, πριν μετατραπεί σε ηλεκτρονικά chip. Όπως πολλοί κατασκευαστές, η Disco πέρασε δεκαετίες αναζητώντας τρόπους για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της και εστίασε σε μία προσέγγιση που βασίζεται στην Amoeba Management της Kyocera Corp., η οποία λειτουργεί τις εσωτερικές ομάδες της ως ατομικές εταιρείες (αμοιβάδες). Η Disco, υπό την καθοδήγηση του Naito, επέκτεινε την αυτονομία αυτή στους μεμονωμένους υπαλλήλους και την ονόμασε «προσωπική βούληση».

Στο επίκεντρο του προγράμματος είναι ένα σύστημα αποζημίωσης που παρακολουθεί προσεκτικά πόσο συμβάλει κάθε άτομο και ομάδα στα κέρδη. Οι εργαζόμενοι λαμβάνουν το βασικό μισθό, τον οποίο αυξάνουν κερδίζοντας τα εικονικά νομίσματα Will για την ολοκλήρωση των καθηκόντων που έχουν αναλάβει. Τα τριμηνιαία μπόνους μπορούν να ανταγωνιστούν την αμοιβή ενός έτους για τους κορυφαίους υπαλλήλους, λέει ο Naito. 

Τα κέρδη στο εικονικό νόμισμα ξεκινούν από το επίπεδο της ομάδας, όπου οι επικεφαλής κατανέμουν ένα μέρος του προϋπολογισμού τους για κάθε έργο που πρέπει να υλοποιηθεί. Τα μέλη της ομάδας χρησιμοποιούν στη συνέχεια μια εφαρμογή για να υποβάλουν προσφορά μέσω δημοπρασίας για αυτές τις εργασίες. Οι εργασίες για τις οποίες δεν υπάρχει ενδιαφέρον, συχνά αποδεικνύονται περιττές, λέει ο Naito.

Οι ομάδες πληρώνουν η μία την άλλη για να ολοκληρώσουν την εργασία. Οι πωλήσεις πληρώνουν τους εργοστασιακούς εργάτες για την παραγωγή αγαθών, οι οποίοι με τη σειρά τους πληρώνουν μηχανικούς για να σχεδιάσουν προϊόντα. Μόλις πραγματοποιηθεί η πώληση, δημιουργείται ένα ορισμένο ποσό με Will (εικονικά νομίσματα), που διανέμεται σε όσους συμμετέχουν σε αυτή την αλυσίδα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπινων πόρων και του τμήματος IT.

Υπάρχει ένα σύστημα ποινών για ανεπαρκή συμπεριφορά, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και την καθυστέρηση της εργασίας. Οι ώρες υπερωριών μειώθηκαν κατά 9% από την εφαρμογή των κυρώσεων το 2015, ευθυγραμμίζοντας τον στόχο της ιαπωνικής κυβέρνησης για βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν επιπλέον Will βοηθώντας ο ένας τον άλλον: Ένας γονέας που θέλει να παρακολουθήσει το παιχνίδι μπέιζμπολ του παιδιού του μπορεί να πληρώσει έναν συνάδελφο για να ολοκληρώσει μια εργασία.

Στη συνέχεια, υπάρχουν οι καθημερινοί διαγωνισμοί στο Κολοσσαίο, ένα αμφιθέατρο 200 θέσεων στα κεντρικά γραφεία, όπου οι εργαζόμενοι και τα στελέχη βάζουν στοιχήματα σε ιδέες που έχουν εφαρμοστεί από τις ομάδες για αύξηση των κερδών.

Το τελευταίο πείραμα της εταιρείας είναι μια εσωτερική πλατφόρμα crowdfunding όπου ο καθένας μπορεί να παρουσιάσει επιχειρηματικές ιδέες. Οι συνάδελφοι που υποστηρίζουν ένα project με Will, μπορεί, αν πάει καλά, να έχουν αποδόσεις μια μέρα. Είναι ένας γρήγορος τρόπος για να ελέγξετε τις ιδέες που υπάρχουν, καθώς αυτές που προσελκύουν τους χρηματοδότες μπορεί να είναι πολλά υποσχόμενες, αναφέρει ο Naito.

The post Η εταιρεία που χρεώνει το προσωπικό της 100 δολ. την ώρα για να χρησιμοποιεί τις αίθουσες συνεδριάσεων appeared first on mononews.