Το ρολόι της πυρηνικής καταστροφής πλησιάζει τα μεσάνυχτα

Επί Ψυχρού Πολέμου, τα πυρηνικά όπλα λειτουργούσαν ως «ισορροπία του τρόμου». Φοβόταν ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Κι’ έτσι, «δούλευε» το Δόγμα της πυρηνικής αποτροπής.

Εξακολουθεί να ισχύει αυτό το «Δόγμα» σήμερα ή ο πόλεμος στην Ουκρανία, η αντιπαράθεση Δύσης – Ρωσίας, οι πυρηνικοί σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ, αλλά και η αναδυόμενη πυρηνική υπερδύναμη, η Κίνα, είναι ορισμένοι νέοι παράγοντες που πρέπει να κάνουν την ανθρωπότητα να ανησυχεί; Και γιατί τελευταία, τόσο στη Δύση όσο και στη Ρωσία

Πρόσφατα, με αφορμή την ανάπτυξη ρωσικών τακτικών πυρηνικών στη Λευκορωσία, ξέσπασε νέος γύρος λεκτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία. Μάλιστα, ο Γάλλος πρόεδρος επικρίνοντας την ρωσική απόφαση της Ρωσίας, κατηγόρησε τη Μόσχα ότι αυτή η κίνηση «δεν συνάδει» με τις υποχρεώσεις της έναντι του διεθνούς Δικαίου. Από τη μεριά του, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, του απάντησε ότι, ναι μεν συμφωνεί μαζί του ότι δεν πρέπει να αναπτύσσονται περαιτέρω πυρηνικά, αλλά γι’ αυτό επιβάλλεται και οι ΗΠΑ να αποσύρουν τα δικά της από τις χώρες όπου τα έχουν αναπτύξει. Επιπλέον ότι, μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο, το Μινσκ και η Μόσχα θα ενεργούν όπως η Ουάσιγκτον (!).

Οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ

Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι όλα αυτά, όπως και ο πόλεμος στην Ουκρανία, συμβαίνουν μέσα σε ευρωπαϊκό έδαφος. Κάτι που, κανονικά, θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό στους Ευρωπαίους πολίτες.

Πόσο μάλλον, αφού οι «πυρηνικοί σχεδιασμοί» δεν εξυφαίνονται τελευταία, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. Απλά, εντείνονται. Σύμφωνα με απολύτως ασφαλείς πληροφορίες, το θέμα των πυρηνικών ήταν το βασικό ήδη στην Εαρινή Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, το 2017 (29 Ιουνίου 2017 – Nuclear Planning Group – NPG).

Τότε, μάλιστα, σε εισαγωγική παρέμβασή του, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτεμπεργκ, είχε τονίσει ότι «για πρώτη φορά περιλαμβάνεται στη συνεδρίαση ανταλλαγή απόψεων σε υπουργικό επίπεδο επί τη βάσει του υποθετικού σεναρίου κρίσης του άρθρου 5 με πυρηνική πτυχή».

Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα ήταν η τοποθέτηση του τότε (επί Τραμπ, μάλιστα), υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, Τζέϊμς Μάττις (James Mattis), στην κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση του ΝΑΤΟ. Ο ίδιος, σύμφωνα με εκθέσεις που έχει στη διάθεσή του το Militaire, αφού είχε χαρακτηρίσει τη Ρωσία ως «κύρια άμεση και έμμεση απειλή»:

1.Μνημόνευσε «εν τάχει τις εν εξελίξει αξιολογήσεις (reviews) πυρηνικής και βαλλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ που θα ολοκληρουθούν εντός του έτους (2017), προϊδεάζοντας ότι η Nuclear Policy Review (NPR) θα επιβεβαιώσει την ανάγκη διατήρησης της αμερικανικής “πυρηνικής τριάδας” (nuclear triad), χερσαίων, θαλασσίων και εναέριων πυρηνικών δυνατοτήτων».

Τα μαχητικά F-35

2.Αναφέρθηκε στα «αεροσκάφη διττών δυνατοτήτων (Dual Capabity Aircraft – DCA), υποστηρίζοντας την ανάγκη εξασφάλισης της αξιοπιστίας και της ευελιξίας προς όφελος της αποτελεσματικής αποτροπής, ενώ όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό τους υπενθύμισε την προώθηση των F-35, τα οποία προβλέπεται να πιστοποιηθούν ως DCA το 2025 και να αποτελέσουν το κύριο μέσον του ΝΑΤΟ για χρήση των υπό εκσυγχρονισμό πυρηνικών κεφαλών Β-61 (σ.σ. σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι ΝΑΤΟϊκοί σχεδιασμοί προέβλεπαν να ολοκληρωθεί ο εκσυγχρονισμός τους το 2020)».

Τα παραπανω αυξάνουν τις υποψίες ότι η πώληση F-35 -και- στην Ελλάδα είναι πιθανότατα ενταγμένη στους αμερικανικούς σχεδιασμούς για την προώθηση του μαχητικού ως την κύρια αιχμή του ΝΑΤΟϊκού δόρατος κατά της Ρωσίας, ήδη από το 2017. Ενδεχομένως και πιο πριν. Ως γνωστόν, εξάλλου, πληθαίνουν οι επιφυλάξεις ότι τα F-35 δεν προορίζονται για να «στριμωχτεί» η Τουρκία, αλλά κυρίως η Ρωσία.

3.Συνέδεσε τη «μεταφορά των αεροσκαφών DCA εγγύτερα του πεδίου της μάχης (!) με αποτελεσματικότερη αποτροπή πυρηνικής κλιμάκωσης, υπό το πρίσμα ότι ελαχιστοποιεί τα περιθώρια της παρερμηνείας των προθέσεων εν είδει εξαναγκασμού αποκλιμάκωσης».

4.Υπογράμμισε την «ανάγκη επαρκούς προετοιμασίας για κάθε ενδεχόμενο, που σε συνάρτηση με την ενότητα και τη συνοχή των Συμμάχων, στέλνει σαφές και αξιόπιστο αποτρεπτικό μήνυμα προς τον αντίπαλο ότι υφίσταται ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών δυνατοτήτων, και στο πλαίσιο αυτό χρειάζεται διασύνδεση συμβατικών με πυρηνικές δυνατότητες και ασκήσεις».

Πυρηνική προβοκάτσια;

Με την παράταση του πολέμου στην Ουκρανία, την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, και τη γενίκευση της ρήξης Δύσης- Ρωσίας (κυρώσεις, μετατροπή της Ουκρανίας σε κράτος-«προκεχωρημένο φυλάκιο» για τη Δύση, σχεδιασμός και υλοποίηση επιθέσεων, όπως στους αγωγούς φυσικού αερίου, Nord Stream, τις οποίες η Μόσχα χαρακτήρισε «πράξεις διεθνούς τρομοκρατίας»), η άποψη που κυριαρχεί στη ρωσική ηγεσία είναι ότι, πλέον, στόχος της Δύσης είναι να προκληθεί η Ρωσία προκειμένου να κάνει χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.

Βέβαια, ως γνωστόν, από την πλευρά της, η Μόσχα επαναλαμβάνει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν νικητές σε έναν πυρηνικό πόλεμο και ότι μια πυρηνική σύγκρουση δεν πρέπει ποτέ να ξεσπάσει.

Δοκιμάζουν τις «κόκκινες γραμμές»

Σύμφωνα με τη ρωσική αντίληψη, η Δύση έχει περάσει πλέον σε ένα νέο στάδιο. Αυτό του «ολοκληρωτικού υβριδικού πολέμου», βάζοντας συστηματικά ολοένα περισσότερα διακυβεύματα, και πιο ψηλά τον πήχη, στην αντιπαράθεσή της με τη Ρωσία και δοκιμάζοντας συνεχώς τις κόκκινες γραμμές της Μόσχας.

Κατά την ίδια θεώρηση, η πολιτική της «συλλογικής Δύσης», όπως πλέον χαρακτηρίζει ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, να διεξάγει έναν «υβριδικό πόλεμο» κατά της Ρωσίας, καθώς και η συσσώρευση Δυτικού οπλισμού στην Ουκρανία, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων.

Με βάση τα παραπάνω, σε μια καθαρά «απαραίτητη αμυντική» κίνηση, όπως ισχυρίζεται η Μόσχα, Ρωσία και Λευκορωσία αποφάσισαν την εγκατάσταση ρωσικών τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία.

Με την ανάπτυξη του πυραυλικού συστήματος, Iskander M, το οποίο μπορεί να φέρει τόσο συμβατικές όσο και σε πυρηνικές κεφαλές, η Μόσχα, σύμφωνα με τη ρωσική επιχειρηματολογία, έδειξε ξεκάθαρα τις κόκκινες γραμμές της, τη στιγμή μάλιστα που η Δύση αυξάνει την στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας με νέους τύπους οπλικών συστημάτων.

Με αυτή την κίνησή της, η Ρωσία, όπως υποστηρίζει η Μόσχα, δεν παραβιάζει τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, αφού δεν μεταβιβάζει τον έλεγχο των τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία.

Η απόφαση Μόσχας και Μινσκ, πάντως, προκάλεσε μεγάλο θόρυβο και αντιδράσεις στην Ευρώπη, παρά το γεγονός, σύμφωνα με τη ρωσική επιχειρηματολογία, ότι οι ΗΠΑ διατηρούν τουλάχιστον 100 τακτικά πυρηνικά όπλα στις στρατιωτικές τους βάσεις στην Ευρώπη και την Τουρκία. Τα φορτία που κυμαίνονται από 0,3 έως 50 κιλοτόνους για τις βόμβες B61-3 και B61-4 αποθηκεύονται σε έξι βάσεις σε πέντε χώρες του ΝΑΤΟ (Βέλγιο, Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και Τουρκία). Αδιευκρίνιστο είναι, πάντως, εάν τέτοια όπλα υπάρχουν και στην Ελλάδα.

Ρωσικά μηνύματα

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπως υποστηρίζει η Μόσχα, για τη Ρωσία η χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων είναι ένα ακραίο μέτρο που μπορεί να υλοποιηθεί μόνον εφόσον η χώρα δεν διαθέτει άλλο μέσον άμυνας, όπως επανειλημμένως έχουν αναφέρει παράγοντες της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσιών της χώρας.

Οπως αναφέρεται στο ρωσικό στρατιωτικό Δόγμα, η Ρωσία «επιφυλάσσεται του δικαιώματος χρήσης πυρηνικών όπλων ως απάντηση στη χρήση πυρηνικών και άλλων τύπων όπλων μαζικής καταστροφής εναντίον της και (ή) των συμμάχων της, καθώς και σε περίπτωση επίθεσης κατά της Ρωσίας με τη χρήση συμβατικών όπλων όταν διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη του κράτους» (!).

Κατά τις ίδιες απόψεις, ΗΠΑ, Βρετανία και κύκλοι της ΕΕ, μέσω της Ουκρανίας, θέλουν να πετύχουν μια στρατηγική ήττα για τη Ρωσία, προκειμένου, εκτός των άλλων, να διαλύσουν τη συμμαχία Ρωσίας – Λευκορωσίας. Επίσης, ότι ο υβριδικός πόλεμος της Δύσης εναντίον της Ρωσίας είναι μέρος ενός γενικότερου παγκόσμιου πολέμου για τη διαμόρφωση μιας νέας ή την παλιννόστηση της παλιάς -μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου 2022- παγκόσμιας τάξης πραγμάτων υπέρ της Δύσης.

Ωστόσο, σημειώνουν με νόημα στη Μόσχα, η Δύση πρέπει να κατανοήσει ότι είναι αδύνατο να νικήσει μια πυρηνική δύναμη. Πολύ περισσότερο ότι ήρθε η ώρα για τις δυτικές ελίτ και τους πολίτες να αναρωτηθούν: τι είναι πιο ωφέλιμο, ο πυρηνικός πόλεμος και το τέλος της ανθρωπότητας ή η συνεργασία με τη Ρωσία και μια νέα πολιτική ασφάλειας στην Ευρώπη και τον κόσμο;

Το τέλος του μεταπολεμικού συστήματος

Στη Μόσχα πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ότι ήδη ο κόσμος έχει εισέλθει σε νέο Παγκόσμιο Πόλεμο και σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών, καθώς και ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για ολοένα μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ έχουν επιστρέψει στο προσκήνιο των διεθνών σχέσεων.

Επιπλέον, ότι η στρατηγική σταθερότητα που οικοδομήθηκε τα τελευταία 70 χρόνια στην Ευρώπη και την Ασία έχει καταρρεύσει. Αποτελεσμα του νέου γύρου αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Ρωσία και στις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, και την Κίνα με ΗΠΑ – AUKUS – QUAD στην Ασία, είναι η κατάρρευση, ουσιαστικά, του παλαιού συστήματος ασφαλείας στην Ευρώπη και τη Νοτιοανατολική και Ανατολική Ασία.

Τέλος, θεωρούν ότι έχει γίνει πλέον κοινή πεποίθηση στις ηγεσίες των μεγαλύτερων δυνάμεων του κόσμου ότι τα τελευταία χρόνια το σύστημα – καθεστώς για τον περιορισμό και τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων έχει περιέλθει σε βαθιά κρίση. Κάτι που, σε συνθήκες Παγκοσμίου Πολέμου, αυξάνει τον κίνδυνο της απειλής ενός πυρηνικού πολέμου.

Image by Egonetix_xyz from Pixabay

The post Το ρολόι της πυρηνικής καταστροφής πλησιάζει τα μεσάνυχτα appeared first on Militaire.gr.