Στιγμές Ιστορίας: Ο ξεχασμένος ήρωας της Εθνικής Αντίστασης

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος

Είναι-στην κυριολεξία-ένας ξεχασμένος ήρωας!

Δεν αναφέρεται, δεν μνημονεύεται, δεν υπάρχει δεν υπάρχει ούτε στις διαδικτυακές σελίδες αναζήτησης.

Κι όμως η συμβολή του στην Εθνική Αντίσταση ήταν σημαντική και κομβική.

Έπαιζε τέλεια τον ρόλο του συνεργάτη των Γερμανών, ενώ αποσπούσε ιδιαίτερα σημαντικές πληροφορίες.

Το τέλος του τραγικό.

Όταν αποκαλύφθηκε, ενώ μπορούσε να διαφύγει, έμεινε στον αγώνα, συνεληφθη, βασανίστηκε και εκτελέστηκε!

Το όνομα του δεν θα το βρείτε ούτε σε δρόμο, ούτε σε πλατεία.

Είναι

Αδικία…

ΟΗΡΩΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΔΡΟ

Ο Αλέξανδρος Καΐρης (1913 -1943) προερχόταν από ευκατάστατη οικογένεια με βαρύ όνομα και ιστορία από την Άνδρο και συγκεκριμένα από την Μεσαριά.

Ο πατέρας του ήταν γιατρός και η μητέρα του γνωστή φεμινίστρια, η οποία γνώριζε προσωπικά τη Καλλιρόη Παρέν.

Σπούδασε νομικά και ήταν δικηγόρος Αθηνών.

Γνώριζε πολλές ξένες γλώσσες, μεταξύ των οποίων και γερμανικά, και έτσι στη διάρκεια της Κατοχής ξεκίνησε να εργάζεται στη κεντρική γερμανική διοίκηση Νοτίου Ελλάδος.

Λόγω της θέσης του είχε πρόσβαση σε σημαντικά έγγραφα, διαγράμματα και πληροφορίες για τις οποίες ενημέρωνε την οργάνωση «5-165», του Ρήγα Ρηγόπουλου.

Με βάση αυτές τις πληροφορίες τα συμμαχικά στρατεύματα βούλιαξαν δεκάδες πλοία του Άξονα, που μετέφεραν εφόδια στο μέτωπο της Αφρικής.

Τελικά οι γερμανικές αρχές τον συνέλαβαν  αφού ανακάλυψαν στοιχεία εναντίον του και τον ασύρματο της οργάνωσης.

Κρατήθηκε και βασανίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ.

Δικάστηκε τρεις φορές και τελικά εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 2 Νοεμβρίου 1943.

Ο Αλέξανδρος Καΐρης ήταν ένας καλοβαλμένος νέος, αστικής καταγωγής. Έβγαινε στον δρόμο και εισέπραττε το μίσος, τη χλεύη και τις ύβρεις των συμπατριωτών του.

Μόνο που ο Καΐρης, με το που πήρε τη δουλειά, προσέγγισε τους Συμμάχους και έγινε ένας πολύτιμος μυστικός πράκτορας, ίσως ο καλύτερος που είχαν στην Αθήνα.

Φωτογράφιζε, αντέγραφε ή απομνημόνευε έγγραφα και διοχέτευε τις πληροφορίες μέσω της μυστικής οργάνωσης «5-165» του Ρήγα Ρηγόπουλου.

Όταν οι ναζί ανακάλυψαν τον ασύρματο της οργάνωσης, μαζί με στοιχεία που ενέπλεκαν τον Καΐρη, η οργάνωση του πρότεινε να τον φυγαδεύσει στη Μέση Ανατολή.

Εκείνος είπε ότι θα πάρει το ρίσκο και θα μείνει -υπέθεσε ότι η εμφάνισή του στο γραφείο θα διέλυε τις υποψίες των ναζί.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ

Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της κατοχής, ο Καΐρης εμπιστεύθηκε την πρόθεση του στη φίλη του Ποπούλα Σακελλαρίδη, λέγοντάς της ότι ψάχνει να βρει μια οργάνωση για να διοχετεύει αυτές τις πληροφορίες.

Η Ποπούλα με τη σειρά της λέει στον Ρήγα Ρηγόπουλο, ο οποίος με δική του πρωτοβουλία και τη συνδρομή φίλων του είχε ιδρύσει μια μυστική οργάνωση, η οποία καταγράφηκε ως «Υπηρεσία 5-165» στα αρχεία του συμμαχικού στρατηγείου και στην ουσία λειτουργούσε ως υπηρεσία συλλογής πληροφοριών, ότι ο εργαζόμενος στο Γερμανικό Στρατηγείο Νοτίου Ελλάδος Καΐρης έχει πολύτιμες πληροφορίες και ψάχνει επαφή με την Αντίσταση.

Ο Ρηγόπουλος, αν και σαφώς αντίθετος και εχθρικός με όσους συνεργάζονται με τον εχθρό, βλέπει να καλό μάτι την υπόθεση Καΐρη και μετά από πολλή σκέψη αποφασίζει να συναντηθεί μαζί του στο σπίτι της Ποπούλας Σακελαρίδη.

Γράφει ο Ρήγας Ρηγόπουλος στο βιβλίο του «Μυστικός Πόλεμος-Ελλάδα-Μέση Ανατολή 1940-1945», Εκδόσεις Εστία, σελ. 90:

«Αυτό το νέο απόκτημα της υπηρεσίας μας ήταν ένας σταθμός στην εξέλιξή της. Ο Αλέξανδρος Καΐρης παίζοντας με την εμπιστοσύνη που είχε αποσπάσει από τους Γερμανούς και κλέβοντας μέσ’ απ’ τα χέρια τους τα μυστικά τους, αντιμετώπιζε τον κίνδυνο εξ επαφής.

Μας δημιούργησε όμως ένα ευρύτατο και αναντικατάστατο πεδίο πληροφοριών, που αξίζαν κάθε κίνδυνο και θυσία»…

Μάλιστα, συνεχίζοντας την περιγραφή του «Μυστικού Πολέμου», ο συγγραφέας μας λέει ότι με την καθοριστική συμβολή σ’ αυτό του Καΐρη, το επίπεδο πληροφόρησης ήταν τέτοιο, που γνώριζαν όλες τις κινήσεις των Γερμανών. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «τουλάχιστον 24 ώρες πριν από τον απόπλου κάθε πλοίου, τηλεγραφούσαμε στο εξωτερικό κάθε λεπτομέρεια για το σκάφος, το φορτίο και την πορεία του ως το λιμάνι του τελικού του προορισμού, αν θα ταξίδευε μόνο του ή με νηοπομπή, τη γενική σύνθεση των νηοπομπών, την πιθανή ταχύτητα των νηοπομπών ανάλογα με τα πιο βραδυκίνητα σκάφη τους και λεπτομερή περιγραφή των συνοδών πολεμικών».

Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Τη Μεγάλη Πέμπτη του 1943 ανακαλύφθηκε ο ασύρματος της οργάνωσης.

Τότε αποφασίζεται να φυγαδέψουν τον Καΐρη στο εξωτερικό, γιατί αυτός διέτρεχε τον σοβαρότερο κίνδυνο.

Οταν του το πρότεινε ο Ρηγόπουλος,  εκείνος αρνήθηκε.

Του είπε ότι αν φύγει, η οργάνωση και άρα η Πατρίδα, θα χάσει μια πηγή πολύτιμων πληροφοριών για την Αντίσταση.

Την Τρίτη του Πάσχα του 1943 ο Καΐρης παρουσιάζεται στο γραφείο του.

Κάποια στιγμή, μπαίνουν στο γραφείο του δυο αξιωματικοί της Γκε Εφ Πε, της γερμανικής αντικατασκοπείας (μυστικής στρατιωτικής αστυνομίας) και του λένε ότι «ορισμένα απόρρητα της υπηρεσίας αυτής διοχετεύτηκαν προς την εχθρική κατασκοπεία.

Μήπως υποπτεύεστε ποιος θα μπορούσε να τα έχει παραδώσει;».

Μετά από διάφορες δικαιολογίες που επικαλέστηκε ο Καΐρης, συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή, όπου βασανίζεται σκληρά.

Κρατείται επί μήνες, γίνεται προσπάθεια να του αποσπάσουν πληροφορίες για τα μέλη της οργάνωσης, χωρίς να καταφέρνουν τίποτα.

Τελικά καταδικάζεται σε θάνατο και τις 2 Νοεμβρίου εκτελείται μαζί με άλλα επτά παλικάρια της πραγματικής Αντίστασης.

Για ποιο λόγο ο Καΐρης δεν τιμήθηκε όπως του άξιζε από την Πολιτεία ή, έστω, από τη μνήμη των ανθρώπων;

Η περίπτωσή του, άλλωστε, δεν ανήκει σε αυτές που θεωρούνται «αμφιλεγόμενες». Υποθέτω το προφίλ του δεν ταιριάζει στο παραδοσιακό καλούπι από το οποίο βγαίνουν οι ήρωες.

Φαίνεται και από το τελευταίο γράμμα που έγραψε λίγο πριν τον πάρουν για εκτέλεση.

«Μεταξύ των αντικειμένων που αφήνω εδώ είναι ένα κουτί με σπόρους από δαμάσκηνα Καλιφόρνιας.

Τους φύλαξα να φυτέψετε δαμασκηνιές στην Εκάλη.

Να τις λέτε οι δαμασκηνιές του Αλέξανδρου».

Πληροφορίες

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Protagon

The post Στιγμές Ιστορίας: Ο ξεχασμένος ήρωας της Εθνικής Αντίστασης appeared first on Militaire.gr.