Στιγμές Ιστορίας :Φρεντερίκ Φλιτ ο άνθρωπος που είδε πρώτος το παγόβουνο που βύθισε τον Τιτανικό

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος

Το σημερινό σημείωμα ίσως απέχει από το μοτίβο και την φυσιογνωμία της στήλης.

Αποτελεί ωστόσο, μέρος της ιστορίας.

Αφορά ένα στρατιώτη που πολέμησε και στον Α΄ και στον Παγκόσμιο πόλεμο!

Δεν έγινε γνωστός όμως για την δράση του στα πεδία των μαχών, αλλά επειδή είδε πρώτος την τραγωδία που ερχόταν, προειδοποίησε έγκαιρα, αλλά δεν την απέτρεψε…

Ήταν ο ναύτης στην πλώρη του «Τιτανικού» που αντιλήφθη το τεράστιο παγόβουνο και σήμανε συναγερμό!

Το όνομα του

Το ίδιο και το τέλος του…

ΝΑΥΤΗΣ ΑΠΟ 12 ΕΤΩΝ!

Ο Frederick Fleet  γεννήθηκε στο Liverpool, Lancashire, Αγγλία στις 15 Οκτωβρίου 1887 και ήταν το νόθο παιδί της Alice Fleet.

Ο Φρέντερικ μεγάλωσε από μια σειρά ανάδοχων οικογενειών και μακρινών συγγενών μέσω ορφανοτροφείων και του Dr Banardo Homes.

Εμφανίζεται για πρώτη φορά στην απογραφή του 1891 που ζει στην οδό Κοινοβουλευτικής οδός 272 στο Toxteth Park, στο Λίβερπουλ, στο σπίτι μιας κυρίας Annie Shaw, μιας οικοδέσποινας του νοσοκομείου.

Σε ηλικία 12 ετών στάλθηκε σε ένα εκπαιδευτικό πλοίο και εμφανίστηκε στην απογραφή του 1901 με πολλά αγόρια παρόμοιας ηλικίας υπό τη φροντίδα του καπετάνιου Frederick Charles Gilbert Longdon, ναυτικού στο Llandegfan στο Anglesey της Ουαλίας όπου ο στόλος περιγράφηκε ως "μαθητης στην θαλάσσια ζωή."

Το 1903 πήγε στη θάλασσα ως ναυτης στο κατάστρωμα, φτάνοντας μέχρι τον Able Seaman. Μέχρι το 1908 εργαζόταν στο Oceanic.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΣΤΟΝ  «ΤΙΤΑΝΙΚΟ»

Την ώρα της σύγκρουσης  βρισκόταν σε υπηρεσία στη «φωλιά του κοράκου» με τον Ρέτζιναλντ Λι, έχοντας ξεκινήσει την βάρδια του στις 10 μ.μ. Είχαν αντικαταστήσει τους επιτηρητές Archie Jewell και George Symons που τους συμβούλευσαν να προσέχουν «απότομη επιφυλακή για μικρό πάγο».

Το ταξίδι ήταν χωρίς προβλήματα μέχρι τη νύχτα της 14ης Απριλίου 1912.

Η νύχτα ήταν ήρεμη και χωρίς φεγγάρι, γεγονός που καθιστούσε δύσκολο τον εντοπισμό των παγόβουνων λόγω της έλλειψης κυμάτων που σπάνε στη βάση του παγόβουνου και της αντανάκλασης .

Παρά το γεγονός ότι ο Fleet και οι συνάδελφοί του επιτηρητές ζήτησαν επανειλημμένα κιάλια, δεν παρασχέθηκαν ποτέ.

Παρά τις δύο έρευνες για την καταστροφή, τίποτα δεν διευκρίνισε γιατί οι επιφυλακές δεν είχαν διόπτρες, αν και στοιχεία δείχνουν ότι οι επιφυλακές των ατμόπλοιων White Star Line δεν τις χρησιμοποιούσαν συνήθως. Μερικοί ειδικοί είπαν ότι ακόμη και χρησιμοποιώντας κιάλια, ούτε ο Fleet ούτε ο Lee θα μπορούσαν να είχαν εντοπίσει το παγόβουνο νωρίτερα, δεδομένων των συνθηκών της νύχτας.

Στις 23:39 ο Fleet εντόπισε για πρώτη φορά το παγόβουνο και χτύπησε το κουδούνι της φωλιάς τρεις φορές για να προειδοποιήσει τη γέφυρα για κάτι μπροστά.

Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας το τηλέφωνο της φωλιάς, επικοινώνησε με τη γέφυρα.

Απαντήθηκε από τον έκτο αξιωματικό James Paul Moody , ο οποίος ρώτησε αμέσως τον Fleet,

"Τι είδες;"

Έφερε το περιβόητο "Παγόβουνο!

Ακριβώς μπροστά!" προειδοποίηση.

Ο Μούντι πέρασε την προειδοποίηση του Στόλου στον πρώτο αξιωματικό Γουίλιαμ Μακ Μάστερ Μέρντοκ , ο οποίος ήταν επικεφαλής της γέφυρας.

Μετά τη σύγκρουση, ο Fleet και ο Lee παρέμειναν στην υπηρεσία για είκοσι ακόμη λεπτά.

Στις 00:00 (12 π.μ.), ο Fleet και ο Lee αντικαταστάθηκαν από τους Alfred Frank Evans και George Hogg.

Ο Φλιτ κατέβηκε στο κατάστρωμα του σκάφους και βοήθησε στην προετοιμασία της Ναυαγοσωστικής λέμβου Νο. 6 .

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ

Ο δεύτερος αξιωματικός Λάιτολερ έβαλε τον αρχηγό Ρόμπερτ Χίχενς επικεφαλής της σωσίβιας λέμβου και διέταξε και τον ναυτη να επιβιβαστεί.

Καθώς κατέβαιναν μακριά, ο Χίτσενς και η Αμερικανίδα σοσιαλίστρια Μάργκαρετ Μπράουν συνειδητοποίησαν ότι υπήρχαν μόνο δύο ναυτικοί, συμπεριλαμβανομένου του ιδίου, για να επανδρώσουν το σκάφος και κάλεσαν να σταλεί άλλος ναύτης.

Καθώς κανένας ικανός ναυτικός δεν ήταν κοντά, ο Καναδός συνταγματάρχης Arthur Godfrey Peuchen προσφέρθηκε εθελοντικά να ενταχθεί στο σκάφος λέγοντας ότι είχε εμπειρία στην ιστιοπλοΐα.

Έλαβε εντολή από τον Lightoller να φτάσει στο σκάφος κατεβαίνοντας ένα σχοινί.

Μόλις απομακρυνόταν από το βυθιζόμενο πλοίο, το σκάφος προσπάθησε να φτάσει στα φώτα ενός πλοίου σε απόσταση, που πιστεύεται ότι ήταν το SS Californian .  Ενώ ο Χίχενς παρέμενε στο σκάφος , ο Φλιτ και ο Πούτσεν διαχειρίστηκαν τα κουπιά. Διαφωνίες και προβλήματα προέκυψαν στο σκάφος 6 καθώς ο τέταρτος αρχηγός Hichens συνέχιζε να προσβάλλει και να κακομεταχειρίζεται τους κωπηλάτες, συμπεριλαμβανομένων των Margaret Brown και Helen Churchill Candee .

Αργότερα το βράδυ, υπήρξε διαφωνία για το αν θα επιστρέψουν οι επιζώντες, με τον Hichens να προειδοποιεί να μην επιστρέψει από φόβο μήπως κατακλυστεί από κολυμβητές.

Η σωσίβια λέμβος έφτασε τελικά στο RMS Carpathia στις 6:00 π.μ. τη Δευτέρα, 15 Απριλίου 1912.

Μετά την καταστροφή, ο επιζών παρατηρητής υποβλήθηκε σε δύο έρευνες .

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανακρίθηκε από τον γερουσιαστή William Alden Smith , στον οποίο είπε επανειλημμένα ότι αν είχαν εξοπλιστεί με κιάλια, η καταστροφή δεν θα είχε συμβεί.

Πριν από τη βρετανική έρευνα, υποβλήθηκε σε μακρά εξέταση αλλά αρνήθηκε να απαντήσει σε πολλές από τις ερωτήσεις.

Ο Λόρδος Mersey , Πρόεδρος της Επιτροπής, ολοκλήρωσε την ανάκριση του Fleet λέγοντάς του ότι ήταν ευγνώμων για την προθυμία του να απαντήσει σε ερωτήσεις παρά την επιφυλακτικότητα του όταν απαντούσε σε κάθε ερώτηση.

Ο Φλιτ απάντησε με ένα σαρκαστικό «Ευχαριστώ».

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ο Φλιτ υπηρετούσε στο αδελφό πλοίο του Τιτανικού RMS Olympic πριν φύγει από τη White Star Line τον Αύγουστο του 1912 αφού παρατήρησε ότι η εταιρεία αντιμετώπιζε διαφορετικά όσους εμπλέκονταν με τον Τιτανικό .

Για τα επόμενα 24 χρόνια ταξίδεψε για διαφορετικές ναυτιλιακές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της γραμμής Union-Castle .

Ταξίδεψε με  εμπορικά πλοία καθ' όλη τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αργότερα, ήταν ξανά ο επιφυλακής του πλοίου  κατά τη δεκαετία του 1920 και τις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Όταν έφυγε από τη θάλασσα το 1936, προσλήφθηκε από την Harland & Wolff για να εργαστεί στα ναυπηγεία της εταιρείας στο Southampton .

Ενώ εργαζόταν εκεί, ζούσε με τον αδελφό της γυναίκας του.

Υπηρέτησε ξανά κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αργότερα, πιο κοντά στη συνταξιοδότηση, έγινε πωλητής εφημερίδων και αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες.

Λίγο μετά τα Χριστούγεννα, στις 28 Δεκεμβρίου 1964, η γυναίκα του Φλιτ πέθανε και ο αδερφός της τον έδιωξε από το σπίτι.  Κατά συνέπεια,  έπεσε σε βαθειά κατάθλιψη.

Επέστρεψε στο σπίτι του κουνιάδου του και κρεμάστηκε στον κήπο του σπιτιού στις 10 Ιανουαρίου 1965.

  Ο ταλαιπωρημένος και ηλικιωμένος ναύτης θάφτηκε στον τάφο ενός φτωχού στο νεκροταφείο Hollybrook , στο Σαουθάμπτον . Αυτός ο τάφος παρέμεινε ασήμαντος μέχρι το 1993, όταν ανεγέρθηκε μια ταφόπετρα που έφερε ένα χαρακτικό του Τιτανικού μέσω δωρεών που συγκεντρώθηκαν από την Titanic Historical Society .

Πληροφορίες

encyclopedia-titanica.

The post Στιγμές Ιστορίας :Φρεντερίκ Φλιτ ο άνθρωπος που είδε πρώτος το παγόβουνο που βύθισε τον Τιτανικό appeared first on Militaire.gr.