Ξέμεινα και εγώ στην Αθήνα…

Και να λοιπόν που έφτασε η μέρα που απλά δεν κινείται τίποτα… Ανοίγεις τα μάτια σου κοιτάς το ημερολόγιο και αυτό που βλέπεις είναι 15 Αυγούστου… Σηκώνεσαι από το κρεβάτι (πάλι μόνος κοιμήθηκες) και αποφασίζεις να ανοίξεις το παράθυρο, να μπει και λίγο φως και συνειδητοποιείς ότι αυτό που βλέπεις δεν είναι το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ενός νησιού που ανοίγεται μπροστά σου, αλλά η 75χρονη κυρά Μαρία (ναι περίεργε πες της χρόνια πολλά), που για ένα περίεργο λόγο καθαρίζει τη βεράντα της.
Keywords
Τυχαία Θέματα