Παπαδήμος: Ανεργία και ύφεση οι πρώτες προκλήσεις

Η αντιμετώπιση της ανεργίας και της ύφεσης, παράλληλα με την εφαρμογή του προγράμματος μείωσης του ελλείμματος είναι ο συνδυασμένος πρώτος – και ίσως βασικότερος – στόχος της κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου.
Η άποψη του νέου Πρωθυπουργού είναι οτι οι στόχοι της σταθεροποίησης και της ανάπτυξης είναι απολύτως συμβατοί, αρκεί να εφαρμοσθεί σωστά το μείγμα πολιτικής.

Ο Παπαδήμος

υποστηρίζει δημοσίως στις ομιλίες του οτι οι μισθοί και οι συντάξεις δεν πρέπει να μειωθούν και οτι έχει εξαντληθεί το περιθώριο αύξησης των φόρων. Πιστεύει οτι πρέπει - και θα προσπαθήσει - να μειώσει το κράτος. Ο ίδιος τονίζει στις ομιλίες του οτι πλέον πρέπει να χτυπηθεί «ο σκληρός πυρήνας» του δημοσίου που γεννά τα ελλείμματα. Να κλείσουν ή να πουληθούν οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ, να κλείσουν οι υπηρεσίες του δημοσίου «που δεν προσφέρουν τίποτα στο κοινωνικό σύνολο πέραν του οικονομικού βάρους της συντήρησης τους» όπως λέει ο ίδιος.

Αυτή και μόνο η πρόθεση του τον θέτει απέναντι στο σύνολο των κομματικών μηχανισμών που έχουν ώς μοναδικό σκοπό τη νομή του δημοσίου χρήματος και την διατήρηση του μεγάλου και σπάταλου δημόσιου τομέα.

Η μάχη θα είναι σκληρή, αλλά ο Παπαδήμος έχει δυο συμμάχους. Τους ξένους εταίρους που θα αντιμετωπίσουν την Ελλάδα διαφορετικά εφόσον αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην επικοινωνία με την κυβέρνηση και τον λαό που αν διαπιστώσει οτι δεν επιβαρρύνεται με άλλους φόρους και με μειώσεις μισθών και συντάξεων θα είναι τουλάχιστον ανεκτικός.

Η ελπίδα για τη χώρα είναι μία: να τα πάει καλά αυτή η κυβέρνηση και να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.

Και οι άλλοι πολιτικοί λένε οτι θέλουν να μείνει η χώρα στο ευρώ, αλλά δεν έκαναν τίποτα για αυτό. Αντίθετα, την έσπρωχναν σταθερά και γρήγορα προς της δραχμή. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να παρασυρθούμε στην υποψία οτι η δραχμή τους βόλευε όλους: Τους τριακόσιους της Βουλής και τους κομματικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να διορίζουν και να «τρώνε» απο το μεγάλο δημόσιο, το «σύστημα» που θα μπορούσε να παίρνει τα δημόσια έργα και να νέμεται τις δημόσιες δαπάνες, τους δημόσιους υπαλλήλους που εξασφάιζαν μονιμότητα και πλούσιες αμοιβές χωρίς πολύ δουλειά. Με τη δραχμή το δημόσιο θα παρέμενε μεγάλο και θα μεγάλωνε ακόμη περισσότερο. Ο λαός θα πεινούσε, αλλά όλοι οι προαναφερόμενοι θα ζούσαν βασιλικά και θα ήλεγχαν απολύτως «το μαγαζί».

Στην ουσία ο Παπαδήμος πάει να τους χαλάσει τα σχέδια, αν καταφέρει και μας κρατήσει μέσα στην Ευρωζώνη.

Θα το καταφέρει;

Δύσκολο, αλλά ας ελπίσουμε...και ας τον βοηθήσουμε.

Γρηγόρης Νικολόπουλος