Κάρτα Του Πολίτη: Ευχή ή κατάρα;

Κάποτε, πριν από πολλές δεκαετίες, τότε που η πληροφόρηση δεν βασιζόταν σε τεχνολογία αιχμής, οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις στηρίζονταν σε άλλες πηγές, ανθρώπινες, για να πληροφορηθούν για τα ενδιαφέροντα των πολιτών και κυρίως, για να μη κρυβόμαστε, για τα πολιτικά τους φρονήματα, αφού αυτές ήταν οι ζωτικές πληροφορίες που ενδιέφεραν τους κυβερνώντες εκείνη την εποχή..

Σήμερα, στην εποχή της κρίσης και του μνημονίου, τα πολιτικά φρονήματα των πολιτών δεν έχουν πλέον σημασία, αλλά το ενδιαφέρον στρέφεται

σε άλλες πληροφορίες, όπως για παράδειγμα τι τρώμε, τι πίνουμε, τι αγοράζουμε, από τι πάσχουμε, τι φάρμακα παίρνουμε, πόσο συνεπείς είμαστε έναντι των υποχρεώσεών μας στα τραπεζικά ιδρύματα και άλλους οργανισμούς και, ακόμα περισσότερο, στις φορολογικές και ασφαλιστικές μας υποχρεώσεις. Έτσι, έρχεται η περίφημη «κάρτα του πολίτη» να αναπληρώσει τις περισσότερες (αποθανούσες πια, όπως είναι λογικό) ανθρώπινες πηγές πληροφόρησης του ’50, του ’60 και του ’70.

Είν