Η σχέση και η επιρροή της ποινικής δίκης στη διοικητική

Του Παναγιώτη Ε. Χίνη, δικηγόρου παρά Πρωτοδίκαις Αθηνών, μέλος του συνεργαζόμενου με την ARTION A.E Δικηγορικού Γραφείου Γ. Σπ. Ευσταθόπουλου & Συνεργατών.

Στη σύγχρονη νομική πρακτική είναι πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι επιμέρους δικαιοδοσίες (πολιτική, ποινική και διοικητική) αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, καλούμενες να διατυπώσουν κρίση, έστω και παρεμπιπτόντως, επί της ίδιας υποθέσεως ή σκέλους αυτής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σχέση της διοικητικής με την ποινική δίκη, και ειδικότερα η επιρροή

της δεύτερης στην πρώτη. Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει έντονα τη θεωρία και τη νομολογία και το οποίο αποκτά πρακτική σημασία σε περιπτώσεις φορολογικών ή τελωνειακών παραβάσεων, οι οποίες επισύρουν τόσο ποινικές, όσο και διοικητικές κυρώσεις. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εκκινούν δύο παράλληλες δικονομικές διαδικασίες, η ποινική και η διοικητική αντίστοιχα, που σκοπό έχουν να διασαφηνίσουν τα πραγματικά περιστατικά της πράξης και εντέλει να αποφανθούν σχετικά με την ευθύνη ή μη του φερόμενου ως παραβάτη. Με δεδομένο ότι, συνήθως, η οριστική κρίση του ποινικού δικαστηρίου προηγείται της κρίσης του αντίστοιχου διοικητικού, δημιουργούνται τα εξής ερωτήματα: