Οι παλαιοχριστινοί της πολιτικής

Αλλά…και στην εποχή της εξουσίας και σήμερα που η αριστερά διαλύεται,δείχνουν βαθύτατα συντηρητικοί και «μονοκόμματοι» για να μην τους χαρακτηρίσω αλλιώς. Μπορεί να είναι πολλά άλλα πράγματα αλλά προοδευτικοί σίγουρα δεν είναι.

Όταν δεν δέχεσαι άλλες απόψεις πάντως,προοδευτικός δεν μπορείς να χαρακτηριστείς.

Κι αυτό καταγράψαμε επίσημα στο συνέδριο αυτές τις μέρες.

Είναι στιγμές αμηχανίας.

Είναι στιγμές που τρως τις σάρκες σου και εισπράττεις φάπες απ όλες τις πλευρές χωρίς στην κυριολεξία να ξέρεις από που σου έρχονται.

Η αριστερά όχι μόνο στην Ελλάδα

To vertigo φέρνει περιδίνηση,η περιδίνηση την συντριβή και η συντριβή την εξαΰλωση.

Αυτό δηλαδή που συμβαίνει σήμερα και θα ολοκληρωθεί μετά τις ευρωκάλπες.

Ποιοι θα απαντήσουν για το ποιος φταίει ;

Ποιος θα απαντήσει για το ποιος θα σώσει τα θύματα του ναυαγίου ;

Ποιος θα δώσει την προοπτική και ποια προοπτική;

Επιβεβαιώνεται τελικά ο Τσώρτσιλ; Θυμίζω είχε πει: «Αν θες να ξεμπερδέψεις για πάντα με την Αριστερά,άφησε την να κυβερνήσει μια φορά»

Την θέλουμε την αριστερά τελικά και με ποιον τρόπο; Η Δηκοκρατία θέλει και χρειάζεται όλες τις θέσεις και τις απόψεις που την υπηρετούν και που προσφέρουν θετικά στην κοινωνία και στον άνθρωπο.

Αλλά για να μπορέσει η αριστερά να μείνει στο «παιχνίδι» θα χρειαστεί να περάσει δια πυρός και σιδήρου και δεν είμαι σίγουρος ότι η αριστερά μπορεί να το αντέξει σήμερα αυτό.

Κι επειδή τα συστήματα μισούν τα κενά η εκτίμηση μου είναι ότι ο πολιτικός χάρτης θα φτιαχτεί ξανά,αλλά με άλλα πρόσωπα και όρους,με άλλα μανιφέστα!

Αυτά που ξέραμε φαίνεται πως τελείωσαν.
Ο Τσίπρας ηττήθηκε κατά κράτος και φαίνεται να μην έχει διδαχθεί από τον πολιτικό του πρόσωπο που τον εμπνέει,τον Κώστα Καραμανλή.

Ο Κασσελάκης πήρε φιλί ζωής για 100 μέρες ως το βράδυ των εκλογών.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε μια εικόνα που προκαλεί αδιαφορία στο κοινό πλέον. Και σας θυμίζω ότι αυτοί που οριστικά χάνονται από την ιστορία και την ίδια την ζωή δεν είναι όσοι προκαλούν μένος ή λατρεία,αλλά όσοι περνούν αδιάφοροι.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ και κατ επέκταση η Αριστερά όχι μόνο περνάει αδιάφορη,ως πολιτική κατάσταση δηλαδή (ίσως ως Δελφινάριο κάποιο ενδιαφέρον θα το εντοπίζαμε με ευκολία) αλλά το χειρότερο,προκαλεί οίκτο τόσο που λυπόμαστε να γράψουμε σκληρά όπως πολλές φορές το έχουμε κάνει.

Οίκτος… Ότι χειρότερο δηλαδή…

Κώστας Συλιγάρδος