Ο πανελόψυχος...

Κωνσταντίνος Δημ. Γραβιάς
Πτυχιούχος Οικον. Παν/μίου Πειραιά
Λογιστής - φοροτεχνικός

Ο πανελόψυχος

Σε πάνελ πήγα εκπομπής
κι έγινα πάλι τιμητής
για πλείστα θέματα μιλώ
αίφνης το δάκτυλο κουνώ.

Δριμεία κριτική ασκώ
όπου σταθώ κι όπου βρεθώ
τα γένια μου πάλι ευλογώ
σκήπτρο στα χέρια μου κρατώ.

Μα σαν ακούσω τον παππού
τον άρχοντα του πρωινού
τη γλώσσα μου θα καταπιώ
ώστε στο πάνελ πάλι να βρεθώ.

Στρέφονται κατά του σιναφιού
λέξη δεν λέω επ΄ αυτού
μονάχα ακούω στωικά
τα λόγια τους τα συκοφαντικά.

Κι

αφού τελειώσουν όλα αυτά
πάλι καγχάζω γοερά
τριγύρω ψάχνω και κοιτώ
εξιλαστήριο θύμα για να βρω.

Φαντάσματα πάλι κυνηγώ
σαν κήνσορας πια λειτουργώ
αντί να τρέξω να κρυφτώ,
τα όσα είπα να σκεφτώ.

Τα φώτα έσβησαν νωρίς
δεν είναι δίπλα μου κανείς
σε μια γωνιά μονολογώ
αν νιώθω ωραία μ όλο αυτό.

Ίσως του κόσμου η κριτική
να είχε μια βάση λογική
για μένα θα ναι θετική
μονάχα η αυτοκριτική.