Αντιμέτωπος με το «μικρό Βατοπέδι» της δυτικής Θεσσαλονίκης ο Δήμος Παύλου Μελά

Αλλον έναν εμβληματικό χώρο -εκτός από το στρατόπεδο Παύλου Μελά που του παραχωρήθηκε πρόσφατα- διεκδικεί ο ομώνυμος δήμος.

Πρόκειται για την έκταση 16 στρεμμάτων του πρώην εργοστασίου ΑΓΝΟ το οποίο από το 2000 είναι ένα οικοδομικό κουφάρι, «πέρασε» σε ιδιωτική εταιρεία, αλλά τα πράγματα είναι μπερδεμένα τόσο που κάποιοι φτάνουν στο σημείο να μιλήσουν για υπόθεση που θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί και ως το «μικρό Βατοπέδι» της δυτικής Θεσσαλονίκης.

Η

υπόθεση πήρε άλλες διαστάσεις όταν η νέα δημοτική αρχή Παύλου Μελά αποφάσισε να φτιάξει τα... πεζοδρόμια, διεκδίκησε μια έκταση 3 στρεμμάτων και αναζήτησε τους τίτλους ιδιοκτησίας.

Τότε διαπιστώθηκε ότι το οικόπεδο είχε πουληθεί μεν σε ιδιώτες, πράξη η οποία όμως για τον δήμο δεν είναι σύννομη.

Η έκταση παραχωρήθηκε το 1950 στην Ενωση Αγελαδοτροφικών Συνεταιρισμών με αποφάσεις του υπουργού Γεωργίας.

Η παραχώρηση στην Ενωση έγινε με την παράλληλη υποχρέωση να λειτουργήσει εκεί εργοστάσιο αποθήκευσης και παστερίωσης γάλακτος του συνεταιρισμού, με την κατασκευή ανάλογων κτιρίων και με την προϋπόθεση της συνεχούς και αδιάλειπτης χρησιμοποίησης της έκτασης για τον σκοπό που παραχωρήθηκε.

Οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν χρησιμοποιήθηκαν γι' αυτόν τον σκοπό μέχρι το 1992. Τώρα το αίτημα του δήμου μοιάζει απλό: αφού δεν υπάρχει εκεί καμιά δραστηριότητα, η έκταση να επανέλθει στο Δημόσιο και με δεδομένο τον κοινόχρηστο, από το ρυμοτομικό σχέδιο, χαρακτήρα του να περάσει στον δήμο.

Οπως χαρακτηριστικά λέει στην «Εφ.Συν.» ο αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Κωνσταντίνος Πάντσης, «ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος από το πολεοδομικό σχέδιο ως χώρος πρασίνου και εφόσον υπάρχει πρόβλημα με την παραχώρηση, αφού κακώς δεν έγινε ανάκληση του τίτλου το 1992, ο χώρος γυρνά στο υπουργείο Γεωργίας. Και αφού είναι εντός σχεδίου και έχει χαρακτήρα κοινόχρηστο, παραχωρείται στον δήμο χωρίς αντάλλαγμα».

Με προσφυγή που ο δήμος έχει κάνει το 2016 στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, «προσπαθούμε να στηρίξουμε τις θέσεις μας για άρση της παραχώρησης και να αποδώσουμε στον λαό έναν ακόμη χώρο πρασίνου».

Το πρόβλημα
Μόνο που τα πράγματα, όπως συνήθως συμβαίνει, δεν είναι απλά. Αν και η Ενωση Αγελαδοτροφικών Συνεταιρισμών δεν θα μπορούσε να οικοπεδοποιήσει και να διαθέσει σε τρίτους την έκταση που της παραχωρήθηκε, πλουτίζοντας από αυτήν, το θέμα είναι πώς παραχωρήθηκαν τα κοινόχρηστα επί αυτής χωρίς να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που η έκταση παραχωρήθηκε;

Διότι η ΑΓΝΟ εγκαταστάθηκε στον Λαγκαδά, η Ενωση ΑΓΝΟ ΣΥΝΠΕ τέθηκε σε εκκαθάριση εν λειτουργία και στον πλειοδοτικό διαγωνισμό που έγινε για την εξαγορά του παγίου και κυκλοφορούντος ενεργητικού της πλειοδότης αναδείχτηκε η Αγροτική Τράπεζα.

Ηδη όμως είχε συσταθεί η ΑΓΝΟ Α.Ε. στην οποία μεταβιβάστηκε το ενεργητικό της ΕΑΣΘ ΑΓΝΟ ΣΥΝΠΕ και στις μεταγραφές στο Υποθηκοφυλακείο Νεάπολης αναφέρεται ότι ο τίτλος κτήσης κυριότητας της έκτασης είναι ο τίτλος κυριότητας του υπουργείου Γεωργίας.

Η νομικός που συνέταξε την προσφυγή του Δήμου Παύλου Μελά έπειτα από έρευνα εντοπίζει «αλλαγή στο λεκτικό» σε ό,τι αφορά το επίδικο οικόπεδο, το οποίο εμφανίζεται με δικαιούχο οικογένεια που δραστηριοποιείται σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αφού το οικόπεδο έχει πουληθεί από την Αγροτική Τράπεζα έναντι 6 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ.

Μάλιστα το 2012 οι ιδιοκτήτες είχαν παρουσιάσει σχέδιο αξιοποίησης που περιελάμβανε οικοδόμηση και εμπορικά κέντρα.

Πώς όμως πουλήθηκε κάτι που δεν ανήκε στην τράπεζα; Και τι θα συμβεί αν ο δήμος δικαιωθεί στη διεκδίκησή του;

«Οι διαδικασίες που έγιναν δεν ήταν σύννομες. Δεν έχουμε τίποτα με τους ιδιοκτήτες, αλλά ας τους ενημέρωναν σωστά οι νομικοί τους σύμβουλοι», τονίζει ο κ. Πάντσης.

«Εχουμε αποστείλει πλήρη φάκελο από το 2016 στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, διεκδικώντας την παραχώρηση του οικοπέδου. Το θέμα πρέπει να λυθεί πολιτικά», υπογραμμίζει από την πλευρά του ο δήμαρχος Παύλου Μελά, Δημήτρης Δεμουρτζίδης.

Για το θέμα υπάρχει όμως και πολιτική παρέμβαση, καθώς το αίτημα του δήμου υποστηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης, ο συντονιστής του οποίου, Χρήστος Δουίτσης, λέει στην «Εφ.Συν.» πως η υπόθεση εγείρει «πολλά ερωτήματα» ως προς την παραχώρηση στον ιδιώτη.

Αναλυτικά μας λέει πως «για πολλά χρόνια το οικόπεδο ΑΓΝΟ διεκδικείται από κινήσεις πολιτών, συλλογικότητες, φορείς και αυτοδιοικητικά σχήματα για να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία, προκειμένου μαζί με άλλες παρόμοιες παρεμβάσεις να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής στη δυτική πλευρά της πόλης. Ούτως ή άλλως πρόκειται για χώρο που έχει χαρακτηριστεί κοινόχρηστος, ήδη από τον ρυμοτομικό σχεδιασμό του 1972. Η μη επιστροφή του στο ελληνικό Δημόσιο αμέσως μετά τη μετεγκατάσταση της ΑΓΝΟ στον Λαγκαδά τη δεκαετία του '90, αλλά και οι μετέπειτα μεταβιβάσεις την επόμενη δεκαετία αρχικά στην ΑΤΕ και στη συνέχεια σε ιδιώτη προκαλούν αρκετά ερωτήματα. Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης υποστηρίζει το αίτημα για την απόδοση του οικοπέδου ΑΓΝΟ στην τοπική κοινωνία».Αλλον έναν εμβληματικό χώρο -εκτός από το στρατόπεδο Παύλου Μελά που του παραχωρήθηκε πρόσφατα- διεκδικεί ο ομώνυμος δήμος.

Πρόκειται για την έκταση 16 στρεμμάτων του πρώην εργοστασίου ΑΓΝΟ το οποίο από το 2000 είναι ένα οικοδομικό κουφάρι, «πέρασε» σε ιδιωτική εταιρεία, αλλά τα πράγματα είναι μπερδεμένα τόσο που κάποιοι φτάνουν στο σημείο να μιλήσουν για υπόθεση που θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί και ως το «μικρό Βατοπέδι» της δυτικής Θεσσαλονίκης.

Η υπόθεση πήρε άλλες διαστάσεις όταν η νέα δημοτική αρχή Παύλου Μελά αποφάσισε να φτιάξει τα... πεζοδρόμια, διεκδίκησε μια έκταση 3 στρεμμάτων και αναζήτησε τους τίτλους ιδιοκτησίας.

Τότε διαπιστώθηκε ότι το οικόπεδο είχε πουληθεί μεν σε ιδιώτες, πράξη η οποία όμως για τον δήμο δεν είναι σύννομη.

Η έκταση παραχωρήθηκε το 1950 στην Ενωση Αγελαδοτροφικών Συνεταιρισμών με αποφάσεις του υπουργού Γεωργίας.

Η παραχώρηση στην Ενωση έγινε με την παράλληλη υποχρέωση να λειτουργήσει εκεί εργοστάσιο αποθήκευσης και παστερίωσης γάλακτος του συνεταιρισμού, με την κατασκευή ανάλογων κτιρίων και με την προϋπόθεση της συνεχούς και αδιάλειπτης χρησιμοποίησης της έκτασης για τον σκοπό που παραχωρήθηκε.

Οι εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν χρησιμοποιήθηκαν γι' αυτόν τον σκοπό μέχρι το 1992. Τώρα το αίτημα του δήμου μοιάζει απλό: αφού δεν υπάρχει εκεί καμιά δραστηριότητα, η έκταση να επανέλθει στο Δημόσιο και με δεδομένο τον κοινόχρηστο, από το ρυμοτομικό σχέδιο, χαρακτήρα του να περάσει στον δήμο.

Οπως χαρακτηριστικά λέει στην «Εφ.Συν.» ο αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Κωνσταντίνος Πάντσης, «ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος από το πολεοδομικό σχέδιο ως χώρος πρασίνου και εφόσον υπάρχει πρόβλημα με την παραχώρηση, αφού κακώς δεν έγινε ανάκληση του τίτλου το 1992, ο χώρος γυρνά στο υπουργείο Γεωργίας. Και αφού είναι εντός σχεδίου και έχει χαρακτήρα κοινόχρηστο, παραχωρείται στον δήμο χωρίς αντάλλαγμα».

Με προσφυγή που ο δήμος έχει κάνει το 2016 στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, «προσπαθούμε να στηρίξουμε τις θέσεις μας για άρση της παραχώρησης και να αποδώσουμε στον λαό έναν ακόμη χώρο πρασίνου».

Το πρόβλημα
Μόνο που τα πράγματα, όπως συνήθως συμβαίνει, δεν είναι απλά. Αν και η Ενωση Αγελαδοτροφικών Συνεταιρισμών δεν θα μπορούσε να οικοπεδοποιήσει και να διαθέσει σε τρίτους την έκταση που της παραχωρήθηκε, πλουτίζοντας από αυτήν, το θέμα είναι πώς παραχωρήθηκαν τα κοινόχρηστα επί αυτής χωρίς να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που η έκταση παραχωρήθηκε;

Διότι η ΑΓΝΟ εγκαταστάθηκε στον Λαγκαδά, η Ενωση ΑΓΝΟ ΣΥΝΠΕ τέθηκε σε εκκαθάριση εν λειτουργία και στον πλειοδοτικό διαγωνισμό που έγινε για την εξαγορά του παγίου και κυκλοφορούντος ενεργητικού της πλειοδότης αναδείχτηκε η Αγροτική Τράπεζα.

Ηδη όμως είχε συσταθεί η ΑΓΝΟ Α.Ε. στην οποία μεταβιβάστηκε το ενεργητικό της ΕΑΣΘ ΑΓΝΟ ΣΥΝΠΕ και στις μεταγραφές στο Υποθηκοφυλακείο Νεάπολης αναφέρεται ότι ο τίτλος κτήσης κυριότητας της έκτασης είναι ο τίτλος κυριότητας του υπουργείου Γεωργίας.

Η νομικός που συνέταξε την προσφυγή του Δήμου Παύλου Μελά έπειτα από έρευνα εντοπίζει «αλλαγή στο λεκτικό» σε ό,τι αφορά το επίδικο οικόπεδο, το οποίο εμφανίζεται με δικαιούχο οικογένεια που δραστηριοποιείται σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αφού το οικόπεδο έχει πουληθεί από την Αγροτική Τράπεζα έναντι 6 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ.

Μάλιστα το 2012 οι ιδιοκτήτες είχαν παρουσιάσει σχέδιο αξιοποίησης που περιελάμβανε οικοδόμηση και εμπορικά κέντρα.

Πώς όμως πουλήθηκε κάτι που δεν ανήκε στην τράπεζα; Και τι θα συμβεί αν ο δήμος δικαιωθεί στη διεκδίκησή του;

«Οι διαδικασίες που έγιναν δεν ήταν σύννομες. Δεν έχουμε τίποτα με τους ιδιοκτήτες, αλλά ας τους ενημέρωναν σωστά οι νομικοί τους σύμβουλοι», τονίζει ο κ. Πάντσης.

«Εχουμε αποστείλει πλήρη φάκελο από το 2016 στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, διεκδικώντας την παραχώρηση του οικοπέδου. Το θέμα πρέπει να λυθεί πολιτικά», υπογραμμίζει από την πλευρά του ο δήμαρχος Παύλου Μελά, Δημήτρης Δεμουρτζίδης.

Για το θέμα υπάρχει όμως και πολιτική παρέμβαση, καθώς το αίτημα του δήμου υποστηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης, ο συντονιστής του οποίου, Χρήστος Δουίτσης, λέει στην «Εφ.Συν.» πως η υπόθεση εγείρει «πολλά ερωτήματα» ως προς την παραχώρηση στον ιδιώτη.

Αναλυτικά μας λέει πως «για πολλά χρόνια το οικόπεδο ΑΓΝΟ διεκδικείται από κινήσεις πολιτών, συλλογικότητες, φορείς και αυτοδιοικητικά σχήματα για να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία, προκειμένου μαζί με άλλες παρόμοιες παρεμβάσεις να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής στη δυτική πλευρά της πόλης. Ούτως ή άλλως πρόκειται για χώρο που έχει χαρακτηριστεί κοινόχρηστος, ήδη από τον ρυμοτομικό σχεδιασμό του 1972. Η μη επιστροφή του στο ελληνικό Δημόσιο αμέσως μετά τη μετεγκατάσταση της ΑΓΝΟ στον Λαγκαδά τη δεκαετία του '90, αλλά και οι μετέπειτα μεταβιβάσεις την επόμενη δεκαετία αρχικά στην ΑΤΕ και στη συνέχεια σε ιδιώτη προκαλούν αρκετά ερωτήματα. Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης υποστηρίζει το αίτημα για την απόδοση του οικοπέδου ΑΓΝΟ στην τοπική κοινωνία».

Πηγή:efsyn.gr