«Ομαδική δουλειά, πίστη και αφοσίωση στον στόχο»

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ verbal-dilirium-.jpg Οι Verbal Delirium μας μιλούν για το βήμα στο εξωτερικό, τις δυσκολίες, τα «μυστικά» και την πίστη στην αέναη εξέλιξη της μουσικής | Φωτογραφία / Ioanna Koulakou 18.03.2018, 17:43 | Ετικέτες: metal, rock, δίσκος, συναυλίες Συντάκτης: Χρήστος Καλλιμάνης

Η αλήθεια είναι ότι οι Verbal Delirium (Ακούστε τους ΕΔΩ) έχουν μια ξεχωριστή πορεία στην ελληνική progressive σκηνή. Είναι από τις «παλιές καραβάνες» της σκηνής, αλλά ούτε στατικοί έμειναν ούτε θέλησαν να περιοριστούν

εντός ελληνικών συνόρων.

Η efsyn city τους συνάντησε λίγο πριν επιστρέψουν για ένα live-επανένωση με το ελληνικό κοινό στις 31 Μαρτίου και συνομίλησε με τον Jargon, βασικό συνθέτη και στιχουργό της μπάντας.

Με τις βαλίτσες γεμάτες εμπειρίες από τις εμφανίσεις τους στο εξωτερικό μας μιλούν για το βήμα εκτός συνόρων, το οποίο δεν θεωρούν τόσο δύσκολο όσο ακούγεται.

Μοιραία τους ρωτάμε για τις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού και επισημαίνουν ότι, παρά τις σημαντικές προσπάθειες που γίνονται εντός της χώρας, «χρειαζόμαστε ωστόσο να διανύσουμε αρκετό δρόμο ακόμα για να συγκριθούμε επί ίσοις όροις με τις σκηνές του εξωτερικού». Κυρίως στον τομέα του επαγγελματισμού προσθέτουν.

Επιστρέψατε πρόσφατα από μια σειρά εμφανίσεων εκτός Ελλάδας. Τι νέα μας φέρνουν λοιπόν οι Verbal Delirium από το εξωτερικό;

Αυτό που φέρνουμε βασικά είναι μια γλυκιά ικανοποίηση και φυσικά ευγνωμοσύνη! Έχοντας πιο πρόσφατη την τελευταία μας εμφάνιση στο Ρότερνταμ, αυτό που συναντήσαμε όλοι μας για ακόμη μια φορά , ήταν μια απίστευτη «ζεστή αγκαλιά». Ένα κόσμο που μαζεύτηκε σε ένα live που είχε διοργανωθεί μόνο για εμάς. Ένα κοινό που δεν μας είχε ξαναδεί live και που όπως φάνηκε στο τέλος καταφέραμε με τη μουσική μας να το «κερδίσουμε». Όλοι έγιναν μια παρέα μαζί μας μετά το τέλος της συναυλίας και αν δεν έπρεπε το μαγαζί να «μαζέψει» και να κλείσει ακόμα εκεί θα ήμασταν !

Το σημαντικότερο είναι ότι στην έξοδο όλοι κρατούσαν τουλάχιστον ένα από τα cd της μπάντας στα χέρια τους πράγμα που είναι μεγάλη τιμή για εμάς αλλά και για τη μουσική γενικότερα. Κάπως έτσι συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις εμφανίσεις μας στο εξωτερικό. Κερδίζουμε κάθε φορά νέους φίλους και πιστούς φαν πράγμα που μας δίνει το κουράγιο και τη δύναμη να συνεχίσουμε. Τίποτα δεν είναι εύκολο και μόνο η αγάπη του κόσμου είναι αυτή που τελικά σου δίνει τη δύναμη.

Είστε μία μπάντα που έκανε το βήμα να ανοιχτεί σε ευρύτερο κοινό και να δοκιμάσει τις τύχες της εκτός Ελλάδας. Τελικά πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι; Υπάρχουν μυστικά (τουλάχιστον κάποια που να θέλετε να αποκαλύψετε);

Θεωρούμε πως δεν υπάρχουν καλά φυλαγμένα μυστικά που μας βοήθησαν να κάνουμε αυτό το βήμα. Υπάρχει πίστη για τη μουσική που φτιάχνουμε, γνώση και εμπειρία, η οποία κερδίζεται από τις συνεχείς προσπάθειες, τις επιτυχίες αλλά και τις αναμενόμενες απορρίψεις καθώς και τα αναπόφευκτα λάθη που ασφαλώς θα προκύψουν στο ξεκίνημα αλλα και στην πορεία ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Κινηθήκαμε πάντα με γνώμονα τις δυνάμεις μας και την πίστη σ’ αυτό που κάναμε. Έτσι απλά στέλνοντας το υλικό μας ήρθε η πρώτη μας συμμετοχή το 2013 στο Prog Power Europe. Ήμασταν η πρώτη Ελληνική μπάντα που εμφανίστηκε στο PPE και νιώθουμε πολύ περήφανοι όχι μόνο γιατί οι άνθρωποι εκεί μας δέχτηκαν με ιδιαίτερη θέρμη και μας αγκάλιασαν αλλά γιατί καταφέραμε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον τους γενικότερα για τα μουσικά δρώμενα στην Ελλάδα. Και αυτό φαίνεται πια σήμερα. Μετά ακολούθησαν και άλλες διοργανώσεις. Οι άνθρωποι και οι πόρτες είναι ανοιχτές μα τα οικονομικά και η συγκυρία της κρίσης μας ζόρισε πάρα πολύ. Παρόλα αυτά παράπονο δεν έχουμε βρεθήκαμε στην Ουαλία στο Μάντσεστερ , στο Λονδίνο και ξανά στη Β. Ουαλία στο Ροτερνταμ και ελπίζουμε σύντομα και σε άλλα μέρη.

Ωστόσο, αν πρέπει τελικά να αποκαλύψουμε κάτι ως "μυστικό”, ίσως είναι αυτό: Εάν μια μπάντα πιστεύει ότι έχει πρόταση, αυτό απλά που χρειάζεται να κάνει είναι να επιμένει , να προσπαθεί και να εξελίσσεται συνεχώς και να μη μένει στατική. Ομαδική δουλειά , πίστη και αφοσίωση στο στόχο. Επίσης καλό θα είναι να βρει κανείς συνεργάτες στο δρόμο του που να τον πιστεύουν και εμείς σ' αυτό σταθήκαμε πολύ τυχεροί και αναφέρομαι στον παραγωγό μας το Λ. Πετρόπουλο, τον γραφίστα μας τον Δ. Τζώρτζη και φυσικά τη manager μας.

Μοιραία η σύγκριση. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές που εντοπίζει ένας καλλιτέχνης στο εξωτερικό σε σχέση με τα όσα γνωρίζουμε για τη δική μας σκηνή; Από πλευράς ευκαιριών, οργάνωσης, αμοιβών;

Χωρίς να θέλουμε να εξιδανικεύσουμε αλλά ούτε και να δαιμονοποιήσουμε καταστάσεις, μια γενική διαπίστωση είναι ότι τα πράγματα στο εξωτερικό παρουσιάζουν, σε αρκετούς τομείς, μια καλύτερη εικόνα σε σύγκριση με την εγχώρια σκηνή. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι στην Ελλάδα τα πράγματα είναι παντού άσχημα, ίσα-ίσα που τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αξιόλογες προσπάθειες από ορισμένους έλληνες promoters και επαγγελματίες του χώρου. Χρειαζόμαστε ωστόσο να διανύσουμε αρκετό δρόμο ακόμα για να συγκριθούμε επί ίσοις όροις με τις σκηνές του εξωτερικού. Σε επίπεδο οργάνωσης, τα πράγματα ποικίλουν από συναυλία σε συναυλία. Η εμπειρία μας μέχρι στιγμής λέει πως ναι τα events είναι άρτια οργανωμένα, ειδικότερα σε διοργανώσεις που συμμετέχουν πολλές μπάντες σε μια μέρα όπου όλοι πρέπει να δουλέψουν στην ώρα τους και με συνέπεια, προκειμένου να μην υπάρξουν καθυστερήσεις και γκρίνια. Το βασικότερο όμως που έχουμε εντοπίσει είναι, ο υψηλός βαθμός συνεργασίας, διάθεσης και επαγγελματισμού των ανθρώπων που εμπλέκονται. Από τον ηχολήπτη, τον stage manager μέχρι και τους υπόλοιπους μουσικούς που, οι περισσότεροι τουλάχιστον, θα δείξουν την απαιτούμενη διάθεση και οργάνωση για να φέρουν εις πέρας ένα καλό αποτέλεσμα το οποίο θα ευχαριστηθούν τόσο οι μουσικοί όσο και το κοινό.

Φωτογραφία/ Ioanna Koulakou

Το κοινό από την άλλη, είναι πολύ πιο «εκπαιδευμένο» και πιο συνειδητοποιημένο, με διάθεση και ενδιαφέρον να ακούσει κάτι καινούργιο, ανεξαρτήτως της χώρας από την οποία προέρχεται. Μάλιστα, αυτό πους μας έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου για να μας δει σε ένα φεστιβάλ, ακόμα και όταν βγαίναμε στις 1 το μεσημέρι (πρώτοι)!! Για τις αμοιβές τώρα, γίνεται αντιληπτό ότι στο εξωτερικό υπάρχει μια αντικειμενικά καλύτερη κατάσταση σε επίπεδο πόρων και budget. Αυτό μεταφράζεται αυτόματα σε καλύτερα deals τα οποία καλύπτουν αναλόγως τη διοργάνωση σε κάποιο βαθμό τα έξοδα.

Επίσης, το κοινό έχει την δυνατότητα και κυρίως την διάθεση να ξοδέψει περισσότερα χρήματα, όχι μόνο για πληρώσει το εισιτήριο και το ποτό του, αλλά και για το merchandise των συγκροτημάτων που συμμετέχουν. Είναι πλήρως κατανοητό γι αυτούς ότι μια μπάντα για να ταξιδέψει τη μουσική της έχει επενδύσει άπειρο χρόνο , χρήμα και φυσικά κόπο και επομένως ο μόνος τρόπος να συνδράμουν και να ευχαριστήσουν τους καλλιτέχνες είναι να «ψωνίσουν» οτιδήποτε έχει στο merch!!

*(σ αυτό το σημείο ήταν αναπόφευκτο να θυμηθούμε τα δεκάδες διαφορετικά είδη μπισκότων που μας χάρισαν στην Ολλανδία λόγω προφανώς των Χριστουγέννων που ήταν κοντά!! Τα εξαφανίσαμε όλα !! )

Σε ότι αφορά τις ευκαιρίες θα πω κάτι ίσως κλασικό όσο περισσότερο μπορέσεις να προβάλεις τη μουσική σου τόσο περισσότερο της δίνεις ευκαιρίες. Για εμάς κάθε ένας καινούριος fan είναι η μεγαλύτερη επένδυση και το πολυτιμότερο δώρο.

Ο χώρος στον οποίο κινείστε μουσικά παρουσιάζει συνεχή άνθηση, με εμφάνιση σχημάτων που έχουν όλο και πιο διευρυμένους μουσικούς ορίζοντες. Πόσο progressive μπορεί να γίνει το progressive; Εννοώ ότι το είδος έχει ήδη αρχίσει να ξεφεύγει από τα πιο στενά όρια του metal στο οποίο το προσδιόριζαν παλαιότερα.

Δεν θεωρώ ότι το progressive υπήρξε ποτέ εγκλωβισμένο στα όρια του metal. Ουτως η άλλως αν θα έπρεπε να διαλέξω, θεωρώ ότι πάντα ανήκαμε περισσότερο στο χώρο του progressive rock παρά του progressive metal. Υπάρχουν πολλές νέες μπάντες οι οποίες απλά αναπαράγουν τον 70’s ήχο χωρίς να προσφέρουν κάτι νέο (χωρίς να είναι αρνητικό ή κατακριτέο αυτό. Είναι θέμα γούστου) και πολλές οι οποίες παίρνουν την βάση του κλασσικού prog ήχου και προσθέτουν στοιχεία σύγχρονης μουσικής κανοντάς το να ακούγεται φρέσκο και progressive με την πραγματική έννοια του όρου. Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε το δεύτερο χωρίς να σημαίνει ότι πάντα το πετυχαίνουμε. Είναι αυτό όμως που εμείς προτιμάμε σαν ακροατές από την μουσική που ακούμε. Το πόσο “προοδευτική” είναι θα το κρίνεται εσείς αλλά αυτό δεν είναι ο αυτοσκοπός μας. Δεν μας απασχολεί τίποτα περισσότερο από το κάνουμε μουσική που μας εκφράζει.

Οι «λέξεις του φόβου» ποιες είναι;

Οι λέξεις και η χρήση τους είναι κάτι πολύ ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Κάποιες, χαράζονται μέσα στην ψυχή και την μνήμη σου. Κάποιες περνάν απαρατήρητες. Κάποιες μένουν σιωπηλές για πάντα και κάποιες λέγονται ενώ δεν θα έπρεπε ποτέ να ειπωθούν. Οι « λέξεις του φόβου» είναι αυτές που καθένας από μας κρατάει βαθιά μέσα του και φοβάται να τις ελευθερώσει γιατί δεν θέλει να πληγώσει ή να πληγωθεί

Μουσικούς ήρωες έχουν οι Verbal Delirium; Κι αν ναι ποιους;

Φυσικά! Όλοι οι μουσικοί έχουν ήρωες! Οι δικοί μας είναι πολλοί και διαφορετικοί για τον καθένα μας. Για μένα προσωπικά (Jargon) είναι οι Genesis, Peter Hammill, Radiohead, κλασσικοί συνθέτες όπως o Chopin και ο Prokofiev, οι IAMX, Λένα Πλάτωνος και οι Nevermore.

Εκτός από αυτά που είναι η βάση μου αρέσει πάντα να παρακολουθώ τις σύγχρονες μουσικές κυκλοφορίες και να ανακαλύπτω νέα πράγματα από διαφορετικούς μουσικούς χώρους

Το τελευταίο σας album «The Imprisoned Words of Fear» κυκλοφόρησε το 2016, υπάρχει νέο υλικό και κάποια κυκλοφορία στα σκαριά;

Ναι βέβαια. Υπάρχει αρκετό νέο υλικό! Ετοιμάζω το πρώτο μου προσωπικό άλμπουμ το οποίο θα είναι η επόμενη κυκλοφορία που θα ακολουθήσει και έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε ήδη με τους Verbal τα κομμάτια του επόμενου δίσκου μας ο οποίος αναμένεται ιδιαίτερα ποικιλόμορφος και διαφορετικός!

Και υπάρχει κάποια έκπληξη που ετοιμάζετε για τους φίλους σας στην Ελλάδα με αφορμή την επιστροφή «στο σπίτι»;

Καταρχήν θέλω να διευκρινίσω κάτι: Μπορεί λίγο πολύ όλοι να γκρινιάζουμε για τα «κακώς κείμενα» της Ελλάδας κλπ αλλά ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι πιο σημαντικό -για όλους μας νομίζω - από το να παίζουμε στην Ελλάδα, για τους φίλους, τα αδέρφια και τους κολλητούς μας, αλλά και για όλα αυτά τα παιδιά που γνωρίσαμε από τις πρώτες μας συναυλίες και μας ακολουθούν πιστά μέχρι σήμερα. Θέλουμε να παίζουμε στην Αθήνα και επιδιώκουμε να παίξουμε και στην υπόλοιπη Ελλάδα !

Προς το παρόν πιστεύουμε θα τους αποζημιώσουμε πλήρως για το μεγάλο διάστημα απουσίας μας από τα εγχώρια Live στις 31 Μαρτίου στο Τhe Crow (Όλες οι πληροφορίες ΕΔΩ).

Θα είναι ένα live εφ’ όλης της ύλης. Θα παίξουμε σχεδόν δυο ώρες - υλικό και από τα 3 άλμπουμ μας - καθώς και κάποια νέα κομμάτια!! Και η διάθεσή μας είναι μετά το live να μείνουμε όλοι παρέα να πιούμε μπύρες και να ιδωθούμε !!

[ad-slot]

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Aza Records: Μια κολεκτίβα από μουσικούς για μουσικούς «Η περιγραφή “απροσδιόριστο πράγμα” είναι ακριβώς αυτή που θα επιλέγαμε» Τα τραγούδια της εβδομάδας (12/03 – 18/03 2018)