«Έλληνες και Ιρλανδοί έχουμε κοινή κατανόηση του τι έχει πραγματικά σημασία»

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ rumjacks-photo-.jpg Οι Rumjacks μας μιλούν για το κέλτικο punk, την ιστορία της Αυστραλίας και τον ρόλο του καλλιτέχνη 30.08.2017, 18:23 | Ετικέτες: punk, rock, φεστιβάλ, συναυλίες Συντάκτης: Γιάννης Καψάσκης

Από τη δική μας πλευρά, τα πράγματα είναι δεδομένα. Έχουμε ένα μπαρουτοκαπνισμένο και δυναμικό συγκρότημα κέλτικου punk rock

και ένα φημισμένο κοινό που διψά για εκρηκτικές καλοκαιρινές συναυλίες.

Οι Θεσσαλονικείς θα συναντηθούν με τους Rumjacks στο Street Mode Festival και το αποτέλεσμα αναμένεται να είναι τα πάντα εκτός από συμμορφωμένο και ήρεμο. Από την άλλη πλευρά, ο Frankie McLaughlin έχει να πει πολλά περισσότερα.

Από τον εποικισμό της Αυστραλίας και τον ιδεολογικό ρόλο του καλλιτέχνη, μέχρι τα άπλυτα ρούχα των μουσικών που περιοδεύουν και το Θεσσαλονικιό κολλητό του...

Οι Rumjacks θα εμφανιστούν το Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του Street Mode Festival

Η πρώτη περιγραφή που θα συναντήσει κάποιος αναφορικά με τους Rumjacks θα είναι κάτι σαν “Μια punk rock μπάντα κέλτικου folk, από το Σίδνει της Αυστραλίας”. Πόσο κοντά είναι η αυστραλιανή με την κέλτικη κουλτούρα; Υπάρχει στ' αλήθεια θέση για έναν Κέλτη punk rocker στην Ωκεανία;

Οπωσδήποτε ναι...Παρόλο που η Αυστραλία κατοικούνταν από αυτόχθονες πληθυσμούς χιλιάδες χρόνια πριν, ο αποικισμός από την Ευρώπη ξεκίνησε πριν μόλις 200 χρόνια. Στην αρχή ήταν αγγλική αποiκία φυλακισμένων, όπου οι απόκληροι της κοινωνίας στέλνονταν να εκτίσουν βαριές ποινές σε φρικτά αφιλόξενες συνθήκες, ακόμα και για ασήμαντα πταίσματα. Ανάμεσα σε αυτούς λοιπόν, εκτός από Άγγλους, υπήρχαν και πολλοί Σκωτσέζοι, Ιρλανδοί, Ουαλοί, Κορνουαλοί, κάτοικοι της Νήσου του Μαν και άλλοι. Οπότε όλοι αυτοί όχι μόνο έφεραν μαζί τους την κουλτούρα και τις μουσικές παραδόσεις των πατρίδων τους, αλλά τις πάντρεψαν σε ένα περιβάλλον πρόσφορο για επανάσταση και εξέγερση κατά του κατεστημένου. Σε αυτές τις συνθήκες γεννήθηκαν πάμπολλες συναρπαστικές ιστορίες παρανόμων, επαναστατών, τολμηρών αποδράσεων και γενναίων, ισχυρών χαρακτήρων. Αυτό το ποινικό πείραμα παρείχε ιδανικές συνθήκες για να εδραιωθεί μια πλούσια τοπική μουσική παράδοση και να βρει ο ενδεδυμένος με rock n roll, folk ήχος μια μόνιμη θέση στην Αυστραλία.

Σε ένα ιδίωμα όπως το δικό σας, που η τεχνοτροπία της μουσικής είναι σε γενικές γραμμές δεδομένη, η έμφαση συνήθως δίνεται στους στίχους και στις ιστορίες που αυτοί αφηγούνται. Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι σήμερα έχουν τόσα πολλά να πουν στα τραγούδια τους, όσα είχαν και παλιότερα;

Κατ' αρχήν συμφωνώ ότι ως συνθέτης είναι πολύ σημαντικό να διηγούμαι ενδιαφέρουσες ιστορίες, αλλά και επίσης να μεταφέρω τις εμπειρίες που αποκομίζουμε από τη σύγχρονη ζωή μας, είτε είναι διασκεδαστικές, είτε δυσάρεστες, είτε συναισθηματικές, οτιδήποτε συμβαίνει στην καθημερινότητα. Είναι ουσιώδες για μένα εκτός από το να θυμόμαστε στα τραγούδια μας τους παλιούς μας φίλους, την οικογένεια και την παράδοση μας, να αφηγούμαστε επίσης και τις δικές μας εμπειρίες. Πολλοί στιχουργοί στο ιδίωμα αναλώνονται σχεδόν αποκλειστικά στο παρελθόν και στη ρομαντική ιδέα που έχουν για την ζωή εκείνα τα χρόνια και ξεχνούν ότι κάποτε, κάποιος θα καταγράψει ιστορικά τη δική μας εποχή, το πως εμείς ζούσαμε και το τι συνέβη στους ανθρώπους της δικής μας γενιάς. Και πέρα από το στιχουργικό επίπεδο, πιστεύω είναι υποχρέωση μας να αμφισβητήσουμε αυτή τη “δεδομένη τεχνοτροπία” στη μουσική και να προσπαθήσουμε να αποτυπώσουμε τη δική μας συνεισφορά. Η εμπειρία της ζωής είναι καθολική και παγκόσμια και είναι ίδια σήμερα όπως ήταν πάντα...εφόσον εμπεριέχει χαρά και λύπη, πόλεμο και ειρήνη, πίκρα, αγάπη, πείνα, τυρρανία και θρίαμβο, γέννηση και θάνατο...πάντοτε θα υπάρχουν πολλά πράγματα για εμάς να γράφουμε και να τραγουδάμε.

Ένα μεγάλο τμήμα του κάθε βιογραφικού σημειώματος για τους Rumjacks αφιερώνεται στις συνεχείς περιοδείες και τη ζωή στο δρόμο. Νιώθετε πραγματικά τη σκηνή σαν το σπίτι σας, έτσι δεν είναι;

Πάντα δουλεύαμε σκληρά περιοδεύοντας. Από τον καιρό που ξεκινήσαμε είχαμε την παλιομοδίτικη πεποίθηση ότι ένα πραγματικό συγκρότημα είναι αυτό που είναι συνεχώς στο δρόμο και παίζει με άγαστο πάθος, κάθε βράδυ. Επίσης, εκτός αν αφοσιωθείς στο να γράψεις ένα τεράστιο pop hit που θα πουλήσει εκατομμύρια, η σημερινή πραγματικότητα της μουσικής βιομηχανίας είναι ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να βιοποριστείς, παρά να περιοδεύεις εκτενώς. Αυτές τις μέρες ξεκινάμε νέα περιοδεία και όσο και να εκτιμούμε τις σπάνιες στιγμές χαλάρωσης στα σπίτια μας, είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που ξαναβγαίνουμε στο δρόμο. Η σκηνή είναι το μέρος που δείχνεις από τι είσαι φτιαγμένος, εκεί μπορείς να αφήσεις όλα τα υπόλοιπα στην άκρη για μια-δυο ώρες και όπως κάποιοι παίζουν γκόλφ, ή κάποιοι άλλοι πηγαίνουν για ψάρεμα...εμείς περιοδεύουμε!

Σε αυτό το πλαίσιο, ποια θα έλεγες ότι είναι η κορυφαία στιγμή της επί σκηνής καριέρας σας, και αντίστοιχα ποια η χειρότερη εμπειρία;

Ω, θα ήταν τόσες πολλές! Έχουμε παίξει σε πολλές απίστευτες σκηνές σε όλο τον κόσμο και έχουμε ακόμα τόσες πολλές μπροστά μας να επισκεφτούμε. Έχουμε παίξει με πολλούς καταπληκτικούς καλλιτέχνες και προσωπικούς μας ήρωες. Για εμάς πάντως αυτό που μετράει πραγματικά και πάντα μας συναρπάζει είναι να γνωρίζουμε από κοντά τους φίλους και υποστηρικτές μας στις συναυλίες. Δε φανταζόμασταν ποτέ ότι θα επισκεπτόμασταν όλα αυτά τα μέρη και θα περνούσαμε τόσο καλά φιλοξενούμενοι τόσο υπέροχων ανθρώπων. Για παράδειγμα, η περσινή μας επίσκεψη στην Ελλάδα μας έμεινε αξέχαστη! Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω πως να απαντήσω για τη χειρότερη εμπειρία. Ακόμα και ένα δύσκολο βράδυ, όπου μπορεί να είμαστε πολύ κουρασμένοι, ζαλισμένοι από το προηγούμενο μεθύσι, φορώντας τα άπλυτα ρούχα της περιοδείας, με κακό ήχο, χαλασμένο εξοπλισμό, προσωπικά προβλήματα που μπορεί να έχει ο καθένας ή οτιδήποτε άλλο...ακόμα και τότε με κάποιο τρόπο καταλήγει να γίνεται μια φανταστική εμπειρία. Απλά η ενέργεια του κοινού στη συναυλία, που ενώνεται με τη δική μας και μας δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, το κάνει να είναι καταπληκτικό.

Κυκλοφορήσατε ένα album σχετικά πρόσφατα (“Sleepin' Rough”) και έχετε σχεδιάσει ξανά μια μεγάλη περιοδεία. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από αυτά;

Θα παίζουμε αρκετό από το νέο μας υλικό σε αυτό το tour και υποθέτω πως ελπίζουμε το κοινό να καλοδεχτεί και αυτά τα κομμάτια όπως και τα παλιότερα. Νομίζω πως η μοναδική προσδοκία είναι να συνεχίσουν να πληθαίνουν οι φίλοι και υποστηρικτές μας, ώστε να μπορούμε να εμπνεόμαστε και να φτιάχνουμε τη μουσική μας, πραγματικά δε θα μπορούσαμε να το κάνουμε χωρίς τον κάθε έναν από αυτούς.

Θα εμφανιστείτε και στη Θεσσαλονίκη στις 2 Σεπτεμβρίου στο Street Mode Festival και είναι διαδεδομένο το πως οι Έλληνες έχουν παρόμοια ιδιοσυγκρασία με τους Ιρλανδούς. Πιστεύεις ότι θα ίσχυε και για τους Αυστραλούς αυτό και τι έχουμε να περιμένουμε από εκείνη τη βραδιά;

Υπάρχει τεράστια Ελληνική κοινότητα στην Αυστραλία, έχουμε δουλέψει με πολλούς φανταστικούς Έλληνες μουσικούς και έχω αντιληφθεί εδώ και καιρό αυτή την κοινή νοοτροπία που αναφέρεις σχετικά με τα σημαντικά πράγματα στη ζωή. Δεν πιστεύω πως είναι μια ιδιοσυγκρασία που έχει να κάνει με την καταγωγή, αλλά με μια κοινή κατανόηση του τι έχει πραγματικά σημασία πάνω από οτιδήποτε άλλο. Μουσική, τέχνη, φιλία, οικογένεια, σεβασμός, ελευθερία, συμπόνοια, αγάπη...και φυσικά καλό φαγητό! Ένας από τους καλύτερους μου φίλους στην Αυστραλία είναι ο Chicken Johnnie, που κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και είχε ένα φοβερό εστιατόριο δίπλα από μια pub που δούλευα παλιά και συχνά ανταλάσσαμε φοβερό φαγητό, μπύρα, ουίσκι και παλιά βινύλια ελληνικής και ιρλανδικής folk μουσικής. Ο Johnnie μιλούσε συχνά με αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα του και χαίρομαι πολύ που επιτέλους θα καταφέρω να την επισκεφτώ. Και αυτό ισχύει για όλους μας, πραγματικά ανυπομονούμε να σας δούμε!

[ad-slot]

[related-articles]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Οι πραγματικοί άνθρωποι προέρχονται από τον δρόμο» Street Mode: Ένα μοναδικό φεστιβάλ δρόμου που «ξυπνάει» τη Θεσσαλονίκη