Αγόρασε αυτή την ετοιμόρροπη καλύβα με 100 δολάρια. Απλά δείτε πως την μεταμόρφωσε..

Λένε ότι τα σκουπίδια ενός ανθρώπου είναι ο θησαυρός ενός άλλου. Αυτό για τον Ρίτσαρντ Άικεν είναι φιλοσοφία ζωής.

Ο Ρίτσαρντ πάντα είχε ένα όνειρο. Να φύγει από την πολύβουη πόλη και να ζήσει στην ερημιά. Σε ένα σπιτάκι στο δάσος μακριά από όλους και από όλα.

Όσο όμως και αν έψαξε για το τέλειο καταφύγιο πάντα σκόνταφτε στην τιμή. Μέχρι που ανακάλυψε μια ετοιμόρροπη καλύβα στο Μισούρι, την οποία ο ιδιοκτήτης της την έδινε σχεδόν δωρεάν. Μόλις 100 δολάρια.

Ο Ρίτσαρντ την αγόρασε και ζήτησε από την οικογένεια του να τον βοηθήσει να την φτιάξει.

Περιμένετε να δείτε το τελικό αποτέλεσμα..

Αυτή είναι η μικρή καλύβα. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης της την κατασκεύασε το 1990.

Στο εσωτερικό της ήταν ακόμη χειρότερη. Ο Ρίτσαρντ ουσιαστικά ξεκίνησε να την φτιάχνει από το μηδέν.

Ευτυχώς τα ξύλα ήταν ακόμη σε αρκετά καλή κατάσταση.

Πριν αρχίσει να φτιάχνει το σπιτικό του κατέγραψε όλα τα ξύλα που ήταν σε καλή κατάσταση.

Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη τοποθεσία για το νέο του σπίτι!

Κοντά στο σπίτι, με τη βοήθεια των μελών της οικογένειας του, έφτιαξε και μια μικρή τεχνητή λίμνη από μια φυσική πηγή που βρήκε.

Κατασκεύασε και μια μικρή αποβάθρα στη λιμνούλα..

Στη συνέχεια, άρχισε να φτιάχνει το σπιτάκι του. Από την αρχή!

Στην αρχή έστησε τα θεμέλια και ένα υπόγειο για να αποθηκεύει τρόφιμα. Στη συνέχεια πρόσθεσε το σκελετό και τη στέγη.

Έπειτα ήρθε η σειρά της βεράντας, που πραγματικά προσθέτει μια ρουστίκ γοητεία σε ολόκληρη την κατασκευή.

Το τζάκι το έχτισε με τούβλα.

Αυτά τα όμορφα σκαλοπάτια τα κατασκεύασε από ένα πεσμένο δέντρο που βρήκε στο δάσος.

Για τις πόρτες και τα παράθυρα ζήτησε την βοήθεια ενός επαγγελματία ξυλουργού.

Χρησιμοποίησε πλέγμα για να καλύψει τα κενά στα οποία στη συνέχεια πρόσθεσε μόνωση.

Το τελικό αποτέλεσμα! Δεν είναι φοβερό;

Ένα καταφύγιο στο οποίο ο Ρίτσαρντ θα χαλαρώνει και θα απολαμβάνει τις μέρες και τις νύχτες του μακριά από τη βουή και το άγχος της πόλης.

Η οικογένεια του στηρίζει απόλυτα την απόφαση του να ζήσει τόσο μοναχικά. Αρκετά συχνά τον επισκέπτονται και τρώνε όλοι μαζί.

Ο Ρίτσαρντ με την επιμονή του και με τη βοήθεια της οικογένειας του, κατάφερε και έκανε πραγματικότητα το όνειρό του..

Πηγή