Συναυλία με θέμα τις συνθέσεις Μενέλαου Πειστικού στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης

Στο Βήμα Σπουδαστών του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, εμφανίζεται ο Μενέλαος Πειστικός, πιανίστας και συνθέτης, σπουδαστής του Κ.Ω.Θ. στις 6 Δεκεμβρίου 2017, μετά τον Δημήτρη Παπαβασιλείου, που ταξίδεψε το κοινό στο χώρο της τζαζ αυτοσχεδιαστικής μουσικής.

Ο νεαρός σπουδαστής του Κ.Ω.Θ. και συνθέτης παρουσιάζει για πρώτη φορά, ολοκληρωμένα συνθέσεις του, την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018, στις 21.00, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων Κ.Ω.Θ. «Μελίνα Μερκούρη», Φράγκων 15 με είσοδο ελεύθερη.

Ο Μενέλαος Πειστικός

γεννήθηκε στις 22/08/95 στην Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική σε ηλικία 15 ετών, κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου με τον Julien Duchaud και επιχειρώντας ήδη τις πρώτες του συνθέσεις. Συνέχισε τα μαθήματα πιάνου με τον Jean Christophe Charron και έπειτα με τον Χρήστο Κωνσταντινίδη στο Ωδείο Φίλων Μουσικής Τέχνης (Ωραιόκαστρο) όπου ταυτόχρονα πήρε και το πτυχίο της Αρμονίας (Άριστα) με τον καθηγητή θεωρητικών Θάνο Σταθώρη. Τα τελευταία 2,5 χρόνια είναι φοιτητής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου και πήρε το πτυχίο Αντίστιξης (Άριστα) με τον καθηγητή Κώστα Τσούγκρα και με τον οποίο συνεχίζει μαθήματα για το πτυχίο της Φούγκας ενώ ταυτόχρονα σπουδάζει Πιάνο με την καθηγήτρια του Κ.Ω.Θ Βικτωρία Βικτωράτου στη Γ’ Ανωτέρα. Με τη Σύνθεση ασχολείται πιο ενεργά τα τελευταία 5 χρόνια υπό την καθοδήγηση του συνθέτη και καθηγητή Άλτιν Βολάι - κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα σύνθεσης- , συνεργασία η οποία υπήρξε καταλυτική για την μέχρι τώρα πορεία του.

Στη συναυλία του στο Κ.Ω.Θ. στις 7 Φεβρουαρίου θα παρουσιαστούν τα παρακάτω έργα:

1) End of summer-«Το τέλος του καλοκαιριού» (καλοκαίρι 2013) – για σόλο πιάνο: Το έργο αυτό πρώτα παίχτηκε και μετά γράφηκε. Είναι στην ουσία ένας αυτοσχεδιασμός που ηχογραφήθηκε σε στούντιο στα τέλη Αυγούστου. Έπειτα, από την ηχογράφηση προέκυψε και η γραφή της παρτιτούρας. Το κομμάτι αντικατοπτρίζει τα αυθόρμητα και πηγαία συναισθήματα που ένιωθα όταν αυτοσχεδίαζα στο πιάνο. (Ερμηνεία: Μενέλαος Πειστικός)

2) Hazy Horizon-«Θολός Ορίζοντας» (φθινόπωρο 2013) – για σόλο πιάνο: Το κομμάτι περιγράφει την αβεβαιότητα του αύριο. Η γαλήνια αρχή είναι ένα ευχάριστο όνειρο, όπου δεν υπάρχει άγχος, βιασύνη και χρόνος. Όσο όμως το κομμάτι οδεύει προς το τέλος, η μετάβαση γίνεται ανεπιτήδευτα και σταδιακά από τον ονειρικό κόσμο σε αυτόν της πραγματικότητας του άγχους και της ταραχής. Η αίσθηση της ελπίδας και της αισιοδοξίας συνεχώς μοιάζουν πιο μακρινές και στο τέλος έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. (Ερμηνεία: Μενέλαος Πειστικός)

3) Cielo Grigio- «Γκρίζος Ουρανός» (άνοιξη 2014) – για σόλο πιάνο: Απαλός γκρίζος ουρανός, ουδετερότητα. Η βροχή διαταράσσει για λίγο την ηρεμία αλλά σταματάει σχεδόν αμέσως. Στο τέλος, η ατμόσφαιρα γίνεται δραματική και ξεσπάει η καταιγίδα. (Ερμηνεία: Μενέλαος Πειστικός)

4) Piano trio no.1 (άνοιξη 2014) - για πιάνο τρίο (βιολί, τσέλο και πιάνο): Στο κομμάτι αυτό είναι έκδηλο το στοιχείο της εμμονής. Μια εμμονή που με την εκάστοτε επανάληψη της, δημιουργεί ένταση και έντονη δραματικότητα. Αναπόφευκτα όμως θα καταλήξει στο κενό. (Ερμηνεία: Βιολί- Αναστασία Χαλουλάκου, Βιολοντσέλο- Ευστρατία Χαλουλάκου, Πιάνο-Μενέλαος Πειστικός)

5) Tango Nostalgico- «Νοσταλγικό Τάνγκο» (καλοκαίρι 2014) – για σόλο πιάνο: Αυθορμητισμός, πάθος και αυτοσχεδιασμός. Το κομμάτι αυτό είναι ένα μελαγχολικό, νοσταλγικό και φλογερό tango που αντλεί την έμπνευση του από τους habanera και milonga ρυθμούς του παραδοσιακού και σύγχρονου αργεντίνικου tango. (Ερμηνεία: Μενέλαος Πειστικός)

6) Vagues- «Κύματα» (φθινόπωρο 2014) – για σόλο πιάνο: «Διαλέγω να βυθιστώ στην Πλάνη. Τουλάχιστον, αυτή τη γνωρίζω καλύτερα.. μυστηριώδης και τρομακτικά γαλήνια, αλλά σίγουρα πιο γοητευτική από την Αλήθεια.». Το κομμάτι αυτό περιγράφει την πάλη ανάμεσα στην Πλάνη και στην Αλήθεια. Η Πλάνη είναι αυτό που ζει ανάμεσα σε εμένα και στα Κύματα, το μυστήριο και η απόκοσμη γαλήνη που μου προκαλούν, ενώ η Αλήθεια είναι αυτή που θέλει να με τραβήξει έξω από το νερό, να προκαλέσει το δράμα, να μου θυμίσει ότι προηγουμένως ζούσα όμορφες ψευδαισθήσεις. (Ερμηνεία: Μενέλαος Πειστικός)

7) For Sun’s light- «Για το Φως του Ήλιου» (καλοκαίρι 2015) – για κουαρτέτο εγχόρδων (2 βιολιά, βιόλα, βιολοντσέλο) – κομμάτι τριών μερών: Εμπνευσμένο από το φιλοσοφικό έργο του Πλάτωνα «Η αλληγορία του Σπηλαίου», το κομμάτι περιγράφει τον αγώνα του ανθρώπου να απαγκιστρωθεί από τα δεσμά της ψευδαισθητικής πραγματικότητας, η οποία τον οδηγεί στην Άγνοια και την Πλάνη. Ο στόχος του είναι να αντικρίσει το φως της Αλήθειας που ανήκει στον Ήλιο, έξω από το σπήλαιο. Η απαγκίστρωση είναι μια συνεχής και δύσκολη διαδικασία με πολλά εμπόδια και καταναγκασμούς. Αυτός που θα καταφέρει να δραπετεύσει από τον -μέχρι τώρα γνωστό για αυτόν- κόσμο του Σπηλαίου, τυφλώνεται από το δυνατό φως του Ήλιου. Ωστόσο, αν κατορθώσει να αντιμετωπίσει τη δύναμη του ηλιακού φωτός, θα μπορέσει να δει την αξία του και να κατανοήσει την ιδέα που ο Πλάτων ονόμαζε «Αγαθόν»: Την κατάσταση δηλαδή της απόλυτης γνώσης και αλήθειας, της ηθικής και πνευματικής ανωτερότητας. Αυτό όμως που διαφοροποιεί το έργο μου από την αλληγορία, είναι η πίστη μου ότι αξίες όπως η απόλυτη Γνώση, Αλήθεια και Αντικειμενικότητα δεν μπορούν να γίνουν εντελώς αντιληπτές από τον ανθρώπινο νου. Οι αξίες αυτές υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη αντιληπτική ικανότητα. Παρ’ όλα αυτά, έστω και το να πλησιάσει κανείς το φώς του «Αγαθού», είναι ένας αγώνας που αξίζει να επιχειρηθεί. (Ερμηνεία: Βιολί Ι- Καλλιφώνη Σαραντάκου, Βιολί ΙΙ-Παρασκευή Καδαλά, Βιόλα-Κασσάνδρα Γαλάτου, Βιολοντσέλο- Ευστρατία Χαλουλάκου).

8) On the Vision and the Riddle- «Για το Όραμα και το Αίνιγμα» (από το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» του Φρίντριχ Νίτσε), (άνοιξη 2016) – για σόλο πιάνο – κομμάτι τριών μερών: Το κομμάτι αυτό είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» του Φρίντριχ Νίτσε, και συγκεκριμένα από δύο κεφάλαια του βιβλίου, «Ο Περιπλανώμενος» και «Για το Όραμα και το Αίνιγμα» (το οποίο αποτελείται από 2 υποκεφάλαια). Κάθε μέρος του έργου περιγράφει καθένα από τα 3 κεφάλαια. Επιχείρησα λοιπόν να μετατρέψω αυτούς τους πομπώδεις, επιθετικούς, γεμάτους ενέργεια και ταυτόχρονα τόσο λυρικούς, ποιητικούς και εμπνευσμένους στίχους σε κομμάτι για πιάνο. Αντιλαμβάνομαι τα συγκεκριμένα αυτά κεφάλαια ως μια μυστηριώδη και σκοτεινή ατμόσφαιρα, ως έναν αβυσσαλέο, μαγευτικό εσωτερικό κόσμο του ανθρώπινου νου που δύναται να οδηγήσει το Πνεύμα μου σε υψηλότερα ιδανικά και να καλλιεργήσει περαιτέρω το Νου μου και τη φαντασία μου. Ωστόσο, πίσω από το καλλιτεχνικό προσωπείο του συγκεκριμένου έργου, υπάρχουν αμιγείς φιλοσοφικές ιδέες, που μας καλούν στην αναθεώρηση των -βασιζόμενων στις θρησκείες- ηθικών αξίων και νορμών, και μας οδηγούν να κοιτάξουμε βαθιά μέσα στους εαυτούς μας, απεγκλωβισμένοι πια από την κορεσμένη ηθική όπου χτίζουμε ασυνείδητα τις ζωές μας, με απώτερο στόχο να ανακαλύψουμε την αληθινή μας Φύση. (Ερμηνεία : Πέτρος Παλάσκας, πιάνο).

Μαζί με τον Μενέλαο Πειστικό, στη συναυλία παίζουν οι:

Κασσάνδρα Γαλάτου - βιόλα

Παρασκευή Καδαλά - βιολί

Καλλιφώνη Σαραντάκου - βιολί

Αναστασία Χαλουλάκου - βιολί

Ευστρατία Χαλουλάκου - βιολοντσέλο

Πέτρος Παλάσκας - πιάνο