Το ευρωπαϊκό αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα: Κάνοντας πράξη το «πιο σοβαρά»

Στην πρώτη του δημόσια ομιλία του, λίγες μέρες μετά τη βαριά ήττα της 21 Μαΐου και ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας είχε κάνει μια αναφορά, στην οποία δεν δόθηκε η προσοχή που έπρεπε, αν και στην ουσία συνόψιζε όλο το τρίπτυχο αποτίμησης, αυτοκριτικής και χάραξης γραμμής για τη νέα

εκλογική καμπάνια που θα ακολουθούσε η ηγεσία του κόμματος.

Συγκεκριμένα, είχε πει «ούτε πιο αριστερά ούτε πιο δεξιά, αλλά πιο σοβαρά». Ήταν μια προτροπή που είχε δοθεί στην Κουμουνδούρου, μέσω αρθρογραφίας, από πολλούς τεχνοκράτες της επικοινωνίας και της πολιτικής στρατηγικής, εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά δεν είχε εισακουστεί επαρκώς, με τη σαφέστερη προειδοποίηση να την έχει διατυπώσει ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Γεράσιμος Μοσχονάς.

Χθες, λοιπόν, που ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε «Τα Επτά Βήματα για μια Δίκαιη Κοινωνία με Ευημερία για Όλους», φάνηκε να τηρεί απαρέγκλιτα αυτή την προτροπή: αυστηρή αλλά βασισμένη σε στοιχεία αποτύπωση της πραγματικότητας στη χώρα, προγραμματικός θετικός λόγος, στοχευμένη απεύθυνση στα λαϊκά και μεσαία στρώματα. Επιπλέον, όλα αυτά ντύθηκαν με το μανδύα ενός ευρωπαϊκού αφηγήματος και τον στόχο της σύγκλησης της Ελλάδας με τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, προκειμένου να δοθεί το στίγμα μιας πολιτικής κατεύθυνσης που εμπεριέχει ταυτόχρονα εκσυγχρονισμό, ρεαλισμό και κοινωνική δικαιοσύνη.

Η πραγματική εικόνα της κατάστασης στη χώρα

Όπως εξήγησε ο Αλέξης Τσίπρας, «πέντε χρόνια μετά την λήξη των προγραμμάτων προσαρμογής, το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα βρίσκεται στο 59% του μέσου όρου της Ευρωζώνης, κατά 18 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2007 πριν την κρίση, που ήταν στο 77%». Και στη συνέχεια περιέγραψε αυτή την υποβάθμιση να αποτυπώνεται στους βασικούς τομείς:

- «Στις χαμηλές αμοιβές των εργαζομένων, και την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας»

- «Στον τομέα των επενδύσεων, όπου η ΝΔ πανηγυρίζει, αλλά αποκρύπτει ότι το σύνολο σχεδόν των επενδύσεων της τελευταίας τετραετίας αφορούσαν ιδιωτικοποιήσεις, επαναγορά τουριστικών ακινήτων και αγορές κόκκινων δανείων από funds, που δεν αφήνουν κανένα παραγωγικό αποτύπωμα και εκτοξεύουν για άλλη μια φορά το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου της χώρας, δημιουργώντας και πάλι κινδύνους που θεωρούσαμε ότι τους έχουμε ξεπεράσει».

- «Στην χαμηλή ποιότητα των υπηρεσιών του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας διοίκησης, αλλά και στην απαξίωση των δημόσιων υποδομών, όπως φάνηκε από την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών».

- «Στην κάκιστη κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας»

Ο μείζον στόχος της Ελλάδας τα επόμενα 10 χρόνια

Όπως κατέληξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βρισκόμαστε πια «σε πορεία σύγκλισης με την Ευρώπη αλλά το αντίθετο, η απόσταση μας από τις υπόλοιπες χώρες, από τον μέσο όρο, μεγαλώνει, βρισκόμαστε δυστυχώς σε πορεία απόκλισης και αυτή πρέπει να αντιστραφεί», αλλιώς «η χώρα θα βρεθεί εκ νέου μπροστά σε υπαρξιακά οικονομικά, κοινωνικά και γεωπολιτικά διλήμματα». Έθεσε, λοιπόν, τον «έναν κορυφαίο σημαντικό εθνικό στόχο για την επόμενη τετραετία, για την επόμενη δεκαετία», που δεν είναι άλλος από: «η πορεία απόκλισης να γίνει ξανά πορεία σύγκλισης».

Τα αδιέξοδα στερεότυπα που πρέπει να ανατραπούν

Επιχείρησε, δε, να ανατρέψει διάφορα στερεότυπα που έχουν παγιωθεί στην Ελλάδα, αλλά είναι αδιέξοδα:

- «Η ιδέα ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί με τη μείωση των πραγματικών μισθών των εργαζόμενων, με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και με μείωση φόρων για τις ελάχιστες επιχειρήσεις είναι μια ιδέα καταδικασμένη να αποτύχει».

- Η ιδέα ότι η ευημερία θα διαχυθεί σε περισσότερους όσο ο πλούτος θα συγκεντρώνεται σε λίγους, όπως μας έδειξαν τα τελευταία στοιχεία της ΤτΕ, όπου το 0,7% των πλουσίων κατέχουν το 42% των τραπεζικών καταθέσεων, είναι μια ιδέα επικίνδυνη και καταδικασμένη να μας οδηγήσει σε νέες κρίσεις.

- Η αναδιανομή ακίνητης περιουσίας, που επίκειται με την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας και τη μεταφορά των μη εξυπηρετούμενων δανείων ύψους 40 δισ. ευρώ στα funds, επίσης είναι πρωτοφανής. Και καμία οικονομία δεν μπορεί να ευημερεί όταν δεν θα έχει συνοχή η κοινωνία.

- Οι έμμεσοι φόροι πρέπει να μειωθούν. Έξι δισ. περισσότερους φόρους πλήρωσαν οι Έλληνες το τελευταίο 16άμηνο. Από την υψηλή έμμεση φορολογία. Με στόχο να δίνονται επιδοτήσεις για να διατηρούν υψηλές τις τιμές οι εταιρίες ενέργειας, διύλισης και εφοδιαστικής αλυσίδας. Πρόκειται για μια τεράστια αναδιανομή εισοδήματος από τους πολλούς σε λίγους.

- Η συνεχής υποβάθμιση της ίδιας της δημοκρατίας και των θεσμών του κράτους δικαίου πρέπει να αποτραπεί.

Η μετάβαση από την κενή οξύτητα στη στρατηγική

Προφανώς, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έμεινε μόνο στην περιγραφή της κατάστασης, στη διατύπωση του μείζονος στόχου για την Ελλάδα και στη σημασία ανατροπής των στερεοτυπών που έχουν οδηγήσει εδώ, αλλά παρουσίασε αναλυτικά τις επιμέρους θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τους βασικούς τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας μέσα από τα «Επτά Βήματα» που είχαν προαναγγελθεί. Ωστόσο, η ουσία στην αλλαγή του λόγου του δεν έγκειται απλώς στο ότι επιλέγει να αναδείξει το πρόγραμμα ως το βασικό στοιχείο άσκησης προεκλογικής ρητορικής. Αυτό που πραγματικά διαφαίνεται ως νέο στον λόγο του είναι ότι δεν παραθέτει απλώς τα σημεία σύγκρουσης με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά ότι επιχειρεί να δώσει το πολιτικό βάθος σε αυτή τη σύγκρουση, περιγράφοντας αντικειμενικότερα την κατάσταση, επιστρατεύοντας όραμα και με τον κατά το δυνατό πιο συγκροτημένο λόγο, να δώσει τις απαντήσεις που θα πείσουν τους πολίτες.

Σχέδιο εκσυγχρονισμού, με πρώτο τον κόσμο της εργασίας

Δεν δίστασε, τέλος, να αναφερθεί να αναφερθεί στο κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ και αντί να επιχειρήσει να το κρύψει πρόχειρα κάτω από το χαλί, να μιλήσει για αυτό, δείχνοντας ότι δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες ως ψηφοφόρους με μνήμη χρυσόψαρου, αλλά με ειλικρίνεια. Ανέφερε, λοιπόν, ότι η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ «έπραξε το χρέος της για να βγούμε από τη κρίση», επιχειρώντας να αντιστρέψει τη ρετσινιά της λαϊκίστικης δύναμης που του προσάπτεται και θέτοντας το εκσυγχρονιστικό πρόταγμα για το πως σήμερα που «δεν υπάρχει στον ορίζοντα το δίλημμα που υπήρχε 8 χρόνια πριν για το αν θα μείνουμε Ευρώπη, υπάρχει επιτακτικό το ερώτημα αν θα γίνουμε επιτέλους Ευρώπη ή θα παραμείνουμε ο φτωχός ουραγός». Ταυτόχρονα, χωρίς να επιχειρεί «να τους πείσει όλους» με όρους ρηχού επικοινωνιακού μάρκετινγκ, υπενθύμισε στις κοινωνικές δυνάμεις που τα τελευταία χρόνια εκπροσωπούσε το κόμμα του ότι δεν αρκεί ένα συγκροτημένο και ρεαλιστικό σχέδιο, αλλά απαιτείται το σχέδιο αυτό να μην ενδιαφέρεται «μόνο για τους ισχυρούς και τους προνομιούχους, αλλά για την κοινωνική πλειοψηφία που ζει από τον μόχθο και την εργασία της».

#ΑΛΕΞΗΣ_ΤΣΙΠΡΑΣ #ΕΚΛΟΓΕΣ_2023 #ΣΥΡΙΖΑ #ΕΥΡΩΠΗ