Ο διάλογος Ελλάδας-Τουρκίας και οι αντιρρήσεις των Ευρωπαίων για την ευρωπαϊκή προοπτική της Άγκυρας

Την επόμενη εβδομάδα οι κ.κ Κυριάκος Μητσοτάκης και Ταγίπ Ερντογάν θα έχουν την ευκαιρία στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης των Η.Ε να συνεχίσουν την προσπάθεια για βελτίωση των διμερών σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας.

Πέρασε σχεδόν ένα δίμηνο από την Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λιθουανία και η προοπτική για μια καλύτερη επόμενη μέρα φαίνεται στον ορίζοντα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία άλλαξε στάση ή ακόμα ότι σταμάτησε τις προκλήσεις,

αλλά σε κάθε περίπτωση καταγράφεται μια αποκλιμάκωση της έντασης σε σχέση με την περασμένη διετία που η χώρα μας βρέθηκε ένα βήμα πριν τη σύγκρουση με τους γείτονες με αποκλειστική υπαιτιότητα τους.

Για την Ελλάδα στο τραπέζι της συζήτησης με την Τουρκία παραμένει αποκλειστικά το θέμα της ΑΟΖ και της χάραξης των θαλασσίων ζωνών. Στην αντίπερα όχθη, η τουρκική διπλωματία κατά την πάγια τακτική της ανοίγει μια βεντάλια θεμάτων, που απέχουν πολλές φορές τόσο από τη διπλωματική λογική, όσο και από το Διεθνές Δίκαιο.

Μέχρι σήμερα, η ελληνική πλευρά έχει παραμείνει ψύχραιμη στις προκλήσεις της απέναντι όχθης και διαμηνύει σε κάθε ευκαιρία να φτάσει στα αυτιά των υψηλόβαθμων στελεχών της Ε.Ε, ότι δεν πρόκειται να κάνει εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας.

Αξίζει να σταθούμε σε ένα σημείο που συζητήθηκε εκτενώς στον απόηχο της Συνόδου του ΝΑΤΟ τον περασμένο Ιούλιο. Τότε, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλς Μισέλ είχε ανοίξει το παράθυρο της αναθέρμανσης της συζήτησης για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας στην Ε.Ε, βάζοντας το θέμα σε ένα νέο πλαίσιο. Πόσο όμως ρεαλιστική είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της Άγκυρας στην παρούσα φάση; Ή μήπως η αναφορά Μισέλ αποτελούσε έναν διπλωματικό ελιγμό με στόχο τη βελτίωση του κλίματος και την διεύρυνση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ στην Σκανδιναβία.

Είναι αλήθεια πως άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αναγνωρίζουν την Τουρκία ως έναν σημαντικό εταίρο, αλλά δεν βλέπουν μέλλον στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, καθώς η Τουρκία απέχει κατά πολύ από αυτό που στη Δύση αποκαλείται ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Με ανοιχτά θέματα στην οικονομία, στο κράτος δικαίου, στη δικαιοσύνη, στην ελευθερία του Τύπου, στις σχέσεις με τους γείτονες της, και αλλού, δύσκολα θα γίνει αποδεκτή στους κόλπους της Ε.Ε. Τους περασμένους μήνες ακόμα και η Γερμανία, η οποία παγίως τηρούσε μια πιο διπλωματική στάση απέναντι στην Άγκυρα, λόγω της πολυάριθμης τουρκικής μειονότητας στις πόλεις της, υπήρξε αυστηρή και επικριτική απέναντι στον κ. Ερντογάν και στην επιθετική στάση του κατά της Ελλάδας.

Αλλά και άλλες κυβερνήσεις, όπως η αυστριακή απορρίπτουν διαρρήδην τη συνέχιση των σχετικών συζητήσεων. Μάλιστα, ο Αυστριακός Καγκελάριος σε πρόσφατη συνέντευξη του στην Die Zeit ζήτησε να σταματήσουν άμεσα οι σχετικές συζητήσεις. Αυτή είναι πάνω-κάτω η μεγάλη εικόνα για τις σχέσεις Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν μπορεί να παρακαμφθεί η πραγματικότητα, ότι δηλαδή η Τουρκία δεν δύναται και δεν πληροί τα κριτήρια που θα της άνοιγαν την πόρτα στην Ευρώπη.

Η Ελλάδα καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη εξίσωση το επόμενο διάστημα. Από τη μία, τη δυνατότητα για αλλαγή σελίδας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και από την άλλη την εμμονή της τουρκικής πλευράς στον αναθεωρητισμό και με το Κυπριακό να βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Με το αποτέλεσμα φυσικά να είναι εντελώς αβέβαιο…

#ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ #ΚΥΡΙΑΚΟΣ_ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ