Κόντες: Είναι αδύνατον να γίνουν επενδύσεις σε όλα λιμάνια της χώρας

Η αξιοποίηση των ελληνικών λιμανιών αποτελεί ένα χρόνιο και βασικό θέμα για την εκάστοτε κυβέρνηση. Οι ιδιωτικοποιήσεις του ΟΛΠ και του ΟΛΘ που πέρασε δια πυρός και σιδήρου, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των σχεδόν 1.000 μικρότερων λιμανιών, οι μαρίνες για τα γιώτ, η στόχευση στα κρουαζιερόπλοια νέας εποχής που είναι μεγαλύτερα από τα υπάρχοντα και η ναυπηγοεπισκευή, αλλά και η ανάγκη λήψης νέων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος από τα πλοία σύμφωνα με τις διεθνείς επιταγές

δημιουργούν ένα μωσαϊκό το οποίο χρήζει περαιτέρω μελέτης.

Τα προβλήματα είναι πολλά και ο χρόνος ο μεγάλος αντίπαλος για το σύνολο της ελληνικής λιμενικής βιομηχανίας.

«Οι υποδομές και οι προγραμματισμοί στους λιμένες της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των νησιών μας, έχουν άμεση προτεραιότητα για την πολιτεία και θα πρέπει να παρθούν οι σωστές αποφάσεις, για να εκμεταλλευτούμε τα μέγιστα από τα ποικίλα οφέλη τους. Το παρών καθεστώς λιμένων φαίνεται να είναι αρκετά προβληματικό, όσον αφορά την ιδιοκτησία, αλλά και τη διαχείριση αυτών. Από τα 1.000 και πλέον λιμάνια, τα 13 διοικούνται από Οργανισμούς Λιμένος που είναι ανώνυμες εταιρείες, άλλα 13 ανήκουν στο κράτος μέσω διαφόρων κρατικών Οργανισμών και περίπου 70 ανήκουν στους Δήμους και διοικούνται με αντίστοιχα συμβούλια Λιμενικών Ταμείων. Για τα υπόλοιπα, κυρίως μικρά, λιμάνια είναι ιδιαίτερα αμφίβολο το ιδιοκτησιακό καθεστώς με ανύπαρκτη διοίκηση διαχείρισης» επεσήμανε ο πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Κρουαζιερόπλοιων και Φορέων Ναυτιλίας, Θεόδωρος Κόντες:

«Αναφορικά με τους 42 κύριους τουριστικούς λιμένες – κρουαζιέρας της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των νήσων, οι πλέον οργανωμένοι είναι του Πειραιά, της Κέρκυρας, του Ηρακλείου, του Κατακόλου, της Θεσσαλονίκης κλπ. που υποδέχονται τον μεγαλύτερο αριθμό κρουαζιεροπλοίων, μεταφέροντας μεγάλο αριθμό τουριστών».

Εμπορικοί λιμένες

Για τους εμπορικούς λιμένες, το ενδιαφέρον σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΕΚΦΝ «εστιάζετε στη βιομηχανία, τα οδικά δίκτυα, για να γίνει ο προγραμματισμός υποδομών για την προσέλκυση συγκεκριμένων πλοίων όπως Containers, RO – RO κλπ. Είναι λοιπόν απαραίτητο από την πολιτεία και τα αρμόδια Υπουργεία να ζητείται από τις Διοικήσεις Λιμένων να μεριμνούν για την εκπόνηση Master Plans, για να αξιολογηθούν οι απαιτήσεις και να δοθούν οι ανάλογες κατευθύνσεις για την ανάπτυξη τους μαζί με τις τοπικές κοινωνίες.

Επίσης, η συνένωση λιμένων εσε διάφορες περιοχές με κοινή διαχείριση, θα βοηθήσουν περαιτέρω στη σωστή εκμετάλλευση και διαχείριση αυτών, όπως έχει εφαρμοστεί στο Λιμενικό Ταμείο Ευβοίας».

Επενδύσεις

Για τις επενδύσεις στα λιμάνια τόνισε ότι «είναι αδύνατον να γίνουν επενδύσεις σε όλα τα λιμάνια της επικράτειας που να φορούν όλες τις λιμενικές χρήσεις. Έχουμε ήδη παράδειγμα επενδύσεων σε μεγάλους λιμένες της Χώρας που ποτέ δεν εξυπηρέτησαν τον σκοπό.

Οι επενδύσεις σε τουριστικούς λιμένες είναι οι πιο δύσκολες αποφάσεις, διότι πρέπει να συνδυασθούν με οδικά δίκτυα, αεροδρόμια, ιδιαίτερα για τους homeporting προορισμούς, συμπεριλαμβάνοντας επίσης τις εγκαταστάσεις στεριάς και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την τάση μεγέθους των κρουαζιεροπλοίων μεταφερόντων πλέον των 5.000 επιβατών» και συμπλήρωσε:

«Οι νέοι τουριστικοί προορισμοί συνεχώς αυξάνονται και εδώ βέβαια απαιτείται περαιτέρω λογική και προγραμματισμός επενδύσεων με σταδιακή εφαρμογή, μέχρι να εδραιωθούν οι προορισμοί αυτοί από τους tour operators και ικανοποιούν τους επισκέπτες.