Στις καλένδες η αξιολόγηση, υπό απειλή η κυβερνητική πλειοψηφία

Της Βούλας Μαλαίνου

«Μάρτης… γδάρτης», λέει ο λαός και εν προκειμένω ο νέος μήνας, που κάνει πρεμιέρα αύριο, αναμένεται καθοριστικός τόσο για την οικονομία όσο και για την πολιτική σκηνή της χώρας, την ώρα που όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών έφτασαν σταδιακά χθες στην Αθήνα και σήμερα ξεκινούν τα Hilton Groups, όπου οι δύο πλευρές θα πιάσουν από την αρχή το «νήμα» της διαπραγμάτευσης. Κοινός στόχος, όπως τουλάχιστον διαμηνύουν

κυβέρνηση και θεσμοί, είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης το συντομότερο δυνατό. Το Μέγαρο Μαξίμου βιάζεται να προλάβει το «τρένο» του QE της ΕΚΤ, ενώ στην Ευρώπη ξεκινούν οι εκλογικές αναμετρήσεις στις 15 Μαρτίου από την Ολλανδία και κορυφώνονται τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, όταν θα ανοίξουν οι κάλπες στη Γερμανία.

Την εβδομάδα αυτή, κατά την οποία το πολιτικό «θερμόμετρο» αναμένεται να ανέβει στα ύψη, Αθήνα και δανειστές θα κληθούν να αποφασίσουν το ύψος των μέτρων, τον χρόνο εφαρμογής τους, καθώς και ποιά θα είναι τα αντίμετρα.

Και τα τρία ζητήματα είναι ιδιαίτερα «καυτά», καθώς η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εξακολουθεί να κρατά κλειστά τα χαρτιά της σχετικά με το τί έγινε πίσω από τις κλειστές πόρτες του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών, μιλώντας στη Βουλή, προκειμένου να παράσχουν ενημέρωση για το πακέτο, που συμφωνήθηκε στο πρόσφατο συμβούλιο των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης στις Βρυξέλλες, απέφυγαν να δώσουν απαντήσεις στις σχετικές ερωτήσεις και ακολουθώντας την τακτική των εντυπώσεων, δήλωσαν ότι πρόκειται για μία επιτυχής εξέλιξη, ρίχνοντας «βολές» στην Αξιωματική Αντιπολίτευση για προσπάθεια υπονόμευσης του κυβερνητικού έργου.

Οι πληροφορίες, ωστόσο, λένε άλλα. Οι «γκρίνιες» για το πακέτο του Eurogroup προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα από τα ανώτερα στελέχη του, όπως είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Η σιωπή του υπουργού Οικονομικών για τα μέτρα, που έφερε στις αποσκευές του από τη βελγική πρωτεύουσα, κυριάρχησε στο παρασκήνιο, εγείροντας σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσο το κόμμα της Αριστεράς θα παραμείνει μία συμπαγής ομάδα στην κρισιμότερη ψηφοφορία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η έντονη δυσφορία του υπουργού Οικονομικών αποτυπώθηκε και στην ομιλία του στη Βουλή και στις διαρροές των συνεργατών του.

Ο ίδιος φάνηκε ιδιαίτερα ενοχλημένος με τα «πυρά», που δέχεται για τα μέτρα, γι’ αυτό και έσπευσε να «πετάξει» από πάνω του την αποκλειστική ευθύνη, κάνοντας λόγο για συλλογικές αποφάσεις, ενώ οι «σύντροφοί» του τόνισαν από την άλλη πως ο κ. Τσακαλώτος έχει θέσει ως προτεραιότητα την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, συνεπώς και δεν ασχολείται με τα όσα λέγονται στο… παρασκήνιο.

Πάντως, τα σενάρια ότι η διαπραγμάτευση θα κλείσει με τον Γιώργο Χουλιαράκη στο «τιμόνι», ύστερα από ενδεχόμενη αποχώρηση του κ. Τσακαλώτου, ολοένα και «φουντώνουν». Πληροφορίες επισημαίνουν πως ο υπουργός έχει εκφράσει έντονη δυσαρέσκεια με την «όπισθεν» της Αριστεράς ως προς τη μείωση του αφορολόγητου.Η ψήφιση του πακέτου του Eurogroup είναι μία δύσκολη εξίσωση για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν φαίνεται διατεθειμένος να αφήσει την εξουσία στον Κυριάκο Μητσοτάκη, παρόλο που η δημοσκοπική του εικόνα έχει «μαυρίσει», με ποσοστά που ολοένα και υποχωρούν.

Ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με το ίδιο του το κόμμα, καθώς οι Συριζαίοι που επικρίνουν τις πολιτικές της κυβέρνησης, αυξάνονται ανησυχητικά. Και δεν είναι μόνο οι «σύντροφοι», τους οποίους ο κ. Τσίπρας μετρά σε κάθε συνεδρίαση του Οργάνου, αλλά είναι και η Βουλή, η οποία μοιάζει με καζάνι που βράζει τόσο για το νέο μνημόνιο, που έρχεται, όσο και με τους ελιγμούς του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις δραματικές του υποχωρήσεις όσον αφορά στις τρελές απαιτήσεις του ΔΝΤ.

Στο Μέγαρο Μαξίμου εξακολουθούν να πανηγυρίζουν για το πακέτο του Πολ Τόμσεν, δηλώνοντας πως επετεύχθη συμφωνία και μάλιστα χωρίς ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα. Ωστόσο, οι δανειστές επισημαίνουν πως υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μπροστά για την επίτευξη συμφωνίας, επιμένουν πως το ζήτημα του χρέους δεν είναι προς το παρόν προτεραιότητα, ενώ ο λαός θα βρεθεί με ακόμη μία «βαριά» δέσμη μέτρων στην πλάτη του, η οποία προβλέπει, μεταξύ άλλων και νέο «κόφτη» στις συντάξεις και περαιτέρω αύξηση του ΦΠΑ.

«Βιτρίνα» για την Αριστερά είναι βέβαια τα αντίμετρα. Τα «τάζει», «χρυσώνοντας το χάπι» για το πακέτο των 3,6 δις. ευρώ. Ο αστερίσκος, όμως, των εταίρων αναφέρει πως τα μέτρα αντίβαρο θα ληφθούν, εάν και εφόσον επιτευχθούν τα υψηλά πλεονάσματα 3,5%, νούμερο, το οποίο το ΔΝΤ τονίζει πως δεν θα βγει. Συνεπώς, το ερώτημα που γεννάται, είναι πώς η κυβέρνηση θα περάσει το πακέτο αυτό από τη Βουλή, ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση δηλώνει πως θα το καταψηφίσει.

Σε κάθε περίπτωση, τον Μάρτιο είναι προγραμματισμένο ακόμη ένα Eurogroup, καθώς και Σύνοδο Κορυφής. Η κυβέρνηση προσβλέπει σε πολιτική λύση στη Σύνοδο. Είναι όμως γνωστό πως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που ήλπιζαν σε συμφωνία σε Συνόδους, έπεφταν πάνω σε «νάρκες». Οι αποφάσεις για μέτρα, χρηματοδοτήσεις και ό,τι τα συνοδεύει, λαμβάνονται σε επίπεδο Eurogroup, όπου εκεί η «μπάλα» είναι στο γήπεδο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.