Μυρτώ Αλικάκη στο pagenews.gr: «H ζωή είναι πολύ ωραία για να πέφτεις...»

Η επαφή της Μυρτούς Αλικάκη με μένα έχει κατά μια έννοια οικογενειακούς δεσμούς. Από παιδί άκουγα - από τη θεία της που ήταν οικογενειακή μας φίλη - τα νέα της και χαιρόμουν βαθιά μέσα μου για την ανέλιξή της.

Είναι μια γυναίκα που εκτιμώ για το ήθος, τις αξίες και τον τρόπο σκέψης της. Πρόκειται γι’ έναν ταλαντούχο άνθρωπο, υγιή ψυχικά γεμάτο καλοσύνη και γενναιοδωρία. Στην παρούσα φάση που την προσέγγισα -για λογαριασμό του pagenews.gr- δουλεύει σε

Μυρτώ, συνεργάζεσαι με το Θοδωρή Αθερίδη και τη Σμαράγδα Καρύδη στην παράσταση με θέμα το «Ψέμα». Μίλησέ μας για την υπόθεση καθώς και το τι είναι αυτό που σάς έφερε κοντά και δημιουργήσατε την εν λόγω συνεργασία.

«Το Ψέμα» παίζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Μικρό Παλλάς». Πρόκειται για μια μοντέρνα κωμωδία που έχει γράψει ο Florian Zeller, το «τρομερού παιδί» του γαλλικού θεάτρου. Παίζεται για δεύτερη χρονιά μετά από μία επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία, ανά την Ελλάδα.

Η εν λόγω συνεργασία, προέκυψε πολύ απλά. Ο Θοδωρής μού έκανε την πρόταση, μού άρεσε η ιδέα κι έτσι απλά την αποδέχθηκα πορευόμενοι όλοι μαζί εδώ και δύο χρόνια.

Στην παράσταση υπάρχουν δύο ζευγάρια. Του Θοδωρή και της Σμαράγδας και το δικό μου με τον Κωνσταντίνο Κάπα, που είναι φιλικό τους. Η Σμαράγδα έχει δει τον άντρα μου αγκαλιά με μια γυναίκα, λίγο πριν έρθει ως επίσκεψη για φαγητό. Η Σμαράγδα το συζητά με το Θοδωρή κι έτσι αρχίζει το όλο θέμα να περιπλέκεται.

Η γυναίκα που υποδύομαι έχει συναίσθηση ότι δεν πρέπει να λέει πάντα την αλήθεια. Αγαπά μεν τον άντρα της αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να αγαπά και κάποιον άλλον, διότι έχει χαρακτηριστικά φιληδονίας.

Η αγάπη του κοινού είναι μεγάλη κι έτσι από πλευράς αρχικού προγραμματισμού η παράσταση θα συνεχιστεί μέχρι το Πάσχα, ωστόσο υπάρχει περίπτωση να ανέβουμε και στη Θεσσαλονίκη.

Τι έχει αποκομίσει το κοινό από την παράσταση;

Νομίζω ότι η επιτυχία του έργου, παρά το ότι είναι γραμμένο εύπεπτα, αγγίζει ουσιαστικά το θέμα των σχέσεων και του κατά πόσον είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια. Κατ εμέ, το γεγονός αυτό δεν αγγίζει μόνο τις ερωτικές σχέσεις, αλλά εκτείνεται και στις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής μας.

Προφανώς, μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση κανείς δεν είναι απόλυτα σωστός, ούτε ιδανικός σύντροφος. Το θέμα είναι να ζυγίζεις το κατά πόσο μπορεί να πληγωθεί ένας άνθρωπος μ’ αυτό που μπορείς να του πεις. Εάν είναι κάτι ασήμαντο, μπορείς να το κρατήσεις για σένα. Η στάση αυτή είναι μια ένδειξη ενήλικης συμπεριφοράς απέναντι στα πράγματα.

Στην καθημερινή σου ζωή Μυρτώ τηρείς αυτήν την ενήλικη στάση στην οποία και αναφέρθηκες στην προγενέστερη ερώτηση;

Σε γενικές γραμμές το καταφέρνω. Επειδή έχω μια δυσκολία στο να αποκρύπτω πράγματα, νιώθω ενοχή όταν το πράττω. Είμαι αρκετά ευθύς άνθρωπος και μιλάω ανοιχτά, αλλά μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ αυτήν τη σχετικότητα. Στον αντίποδα, σέβομαι τους άλλους και είμαι ανοιχτή σ’ αυτό που θα μου πουν.

Απλώς πιστεύω ότι υπάρχουν αλήθειες που το ορθολογικό κομμάτι του εαυτού μας μπορεί να τις δέχεται, αλλά υποσυνείδητα μπορεί να κάνουν ζημιά, να ρίξουν «δηλητήριο» που θα εμφανιστεί αργότερα. Έχω, λοιπόν, μια αντίθεση μέσα μου. Προσπαθώ να δεχθώ και να σεβαστώ, όπως σου είπα, τις αλήθειες αλλά την ίδια ώρα συμβαίνει μέσα μου μια «καταστροφή» που βγαίνει στην επιφάνεια πολύ αργότερα.

Αυτό το συναίσθημα στο οποίο και αναφέρθηκες πώς το διαχειρίζεσαι;

Έχω κάνει ψυχανάλυση, αλλά σε γενικές γραμμές έχω μάθει και μόνη μου να αυτοψυχαναλύομαι. Δεν σημαίνει, όμως, ότι πάντοτε μπορείς να ελέγξεις το υποσυνείδητο. Ωστόσο, νομίζω ότι σήμερα έχω μεγαλύτερο βαθμό συνειδητότητας απ' ότι στο παρελθόν.

Η ψυχανάλυση σε βοήθησε να διαχειριστείς το θέμα του διαζυγίου σου με τον Πέτρο Λαγούτη και να βρείτε το μηχανισμό να συνεργαστείτε προς όφελος των παιδιών σας; Ή ήταν θέμα ανατροφής και χαρακτήρα από μέρους σου ώστε να πορευτείτε, στη συνέχεια, φιλικά μεταξύ σας;

Πρέπει να έχεις μάθει να βάζεις κάποια πράγματα πάνω από τον εγωισμό σου. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια που μού έμαθε ότι ορισμένες αρχές κι αξίες τοποθετούνται πάνω απ' όλα τα συναισθήματα ή και τα προβλήματα. Κάποιες απ’ αυτές αφορούν στην αγάπη, στην οικογένεια και τα παιδιά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στιγμές που να έχεις ξεφύγει ή πράξει λάθος. Αναφέρομαι, όμως, πάντα στον κανόνα. Οπότε δεν είχε να κάνει το όλο ζήτημα με την ψυχανάλυση αλλά τις δικές μου αρχές, κατά κύριο λόγο.

Η ψυχανάλυση σε βοηθάει να απαντάς στο ''γιατί''. Το να αποδώσεις τις ευθύνες του άλλου αλλά και του εαυτού σου. Βάζοντας τον εγωισμό σου λίγο στην άκρη, βοηθά στο να μην είσαι επιθετικός σε μια τέτοια διαδικασία.

Τα ψέματα δεν τα γεννάει ο χαρακτήρας αυτού που ψεύδεται, αλλά ο τρόπος που οι δυο σύντροφοι σχετίζονται. Σε βρίσκει σύμφωνη αυτή η διαπίστωση;

Το θέμα δεν είναι να πεις ένα ψέμα, αλλά το να έχεις ουσιαστική επαφή. Θεωρώ ότι όταν ο έρωτας αποκτά χαρακτηριστικά αγάπης, συνίσταται στο να αποδεχθείς το βαθύ κομμάτι του άλλου, αυτό που σ΄ ενώνει και εν συνεχεία να προχωράς μ’ αυτό...

Σχετικά με τον ρόλο σου στο ''Τατουάζ''. Πώς αποφάσισες να είσαι στο καστ; Τι συναισθήματα εισπράττεις από το ρόλο σου;

Ο ρόλος της Αμαλίας που υποδύομαι, μού δημιούργησε την αίσθηση ότι μπορώ να δημιουργήσω μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα σε μια σειρά που είναι πολύ δυνατή από πλευράς προδιαγραφών.

Η Αμαλία, είναι μια γυναίκα που ξυπνά από κώμα και θα πρέπει να μάθει να θυμάται, να μιλάει και να λειτουργεί από την αρχή. Προσπαθώ να μπω στη θέση της και να καταλάβω πώς είναι να έχεις χάσει οκτώ χρόνια από τη ζωή σου.

Αισθάνομαι ευτυχής από την ευκαιρία που μού δόθηκε να την υποδυθώ καθώς δουλεύω μ’ ένα εξαιρετικό καστ. Χαίρομαι που έχουμε κερδίσει το στοίχημα, απέναντι στα ριάλιτι και ό,τι προβάλλεται σ’ άλλα διπλανά κανάλια.

Κάτι που μού αρέσει επίσης στο σήριαλ, είναι πως, παρά το γεγονός πως είναι καθημερινή η προβολή του δεν το θεωρώ γλυκανάλατο. Έχει σασπένς και μηνύματα, ενώ οι ρόλοι δεν διακατέχονται από μικροψυχίες. Οι πρωταγωνιστές είναι καλοί άνθρωποι. Τη διαφορά την κάνει η Μαργκώ που είναι ο καταλύτης-ο κακός χαρακτήρας- και χωρίς να σημαίνει ότι κι εκείνη δεν έχει τις ευαισθησίες της. Αυτό νομίζω ότι αρέσει στον κόσμο. Δε μιλάμε, δηλαδή, γι’ ανθρώπους που ζουν σε κάποιο μακρινό σύμπαν. Αυτό ήταν και το γεγονός που ''μίλησε'' στο κοινό που με τη σειρά του αγκάλιασε το «Τατουάζ».

Η Αμαλία που υποδύεσαι θα βρει το δρόμο της;

Θα περάσει από πολλά κύματα η ηρωίδα που υποδύομαι. Θα συμβούν αρκετά γεγονότα, αλλά θα τα δείτε στην πορεία. Πάντως, εκείνη με τον πρώην άντρα της είχαν δομήσει μια επικοινωνία, βαθύτερη, που δεν έχει κλονιστεί από τα υπαρκτά προβλήματα.

Δράττομαι της ευκαιρίας να σε ρωτήσω αν όταν υπάρχει ουσιαστικό δέσιμο μ’ έναν άνθρωπο, μεταβάλλεται η μορφή της σχέσης.

Φυσικά. Αυτό όμως που χρειάζεται είναι η εμπειρία, ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα και στη συνέχεια διαχειρίζεσαι. Αλλά κυρίως ο χειρισμός είναι θέμα πάθους και ψυχής.

Μεγαλώνοντας έγινες πιο ευαίσθητη ή έχεις ισορροπήσει το συναίσθημα με τη λογική;

Νιώθω πιο επιεικής με τους ανθρώπους. Είμαι πιο ήρεμη, πιο ευσυγκίνητη, αλλά μπορώ να πω ότι είμαι περισσότερο ρεαλίστρια. Θεωρώ πάντως ότι όλα τα κακά είναι μες στη ζωή. Σίγουρα, όμως, έχω ''μαλακώσει'' με την πάροδο του χρόνου.

Πώς θα χαρακτήριζες Μυρτώ τον εαυτό σου;

Νομίζω ότι το ''ήρεμη δύναμη'' μου ταιριάζει αρκετά. Νιώθω ότι είμαι δυνατή, τα έχω βγάλει πέρα σε δύσκολες καταστάσεις χωρίς να καταρρεύσω για καιρό. Γενικά δεν είμαι άνθρωπος με εκρήξεις και προτιμώ να εκφράζομαι ήρεμα.

Υπάρχει κάποιος εσωτερικός μηχανισμός γι' αυτό;

Σαφέστατα. Από παιδί ήμουν έτσι, σ’ όλη μου τη ζωή με ακολουθούσε αυτό. Μικρότερη «έπεφτα» περισσότερο, τώρα θα «πέσω» λιγότερες φορές. Όταν είσαι 20 χρονών έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου, αργότερα μειώνεται ο χρόνος. Οπότε αρνούμαι να πέσω στα πατώματα, η ζωή είναι πολύ ωραία για να πέφτεις...

Πώς διαχειρίζεσαι την ασχήμια που υπάρχει γύρω μας;

Πιστεύω ότι ο κόσμος είναι άδικος. Στη φύση υπάρχει η αδικία, εκεί όπου το ισχυρότερο τρώει το πιο αδύναμο ζώο. Το πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι τρώει τον αδύναμο για διαφορετικούς λόγους, για την εξουσία και την άπληστη φύση του. Με λυπεί αυτό, αλλά είναι αναπόσπαστο σημείο του ανθρώπου, άρα το αποδέχομαι.

Σε ό,τι αφορά την κρίση, θεωρώ ότι τίποτα δεν μπορεί να βρίσκεται συνέχεια σε κατάσταση άνθισης. Η ζωή κάνει κύκλους, όπως και στα προσωπικά. Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά, καθώς υπάρχουν αποθέματα γι’ όλους. Εγώ προσπαθώ να μην επιτρέψω να μού πάρουν τις στιγμές ευτυχίας γιατί θέλω να κρατιέμαι δυνατή. Οι άνθρωποι και στις χειρότερες συνθήκες μπορούν να έχουν τις στιγμές ευτυχίας τους.

Πιστεύεις ότι είμαστε εις θέσιν να αντιληφθούμε τα σφάλματά μας;

Ο άνθρωπος έχει την τάση να ξεχνάει. Μπορεί όταν τα πράγματα είναι δύσκολα να είναι εις θέσιν να αναγνωρίσει τα λάθη του, αλλά όταν χαλαρώσουν οι καταστάσεις, τότε ίσως μπορεί να πέσει εκ νέου στο «λάκκο». Γι’ αυτό και πιστεύω ότι ένας τρόπος να προστατευόμαστε από τις συνθήκες είναι να διαβάζουμε ιστορία. Έχουν υπάρξει παρόμοιες εποχές κι’ εμείς πρέπει να ερευνούμε τα πολλά «γιατί». Να γνωρίζουμε ποιοι κίνδυνοι έρχονται, όπως ο φασισμός κι ο φανατισμός για παράδειγμα...

Γιατί σήμερα ενώ δε στερούμαστε πληροφόρησης εθελοτυφλούμε και είμαστε αδρανείς;

Σε σχέση με πριν από 100 χρόνια, έχουμε τη δυνατότητα πρόσβασης στη γνώση, όπως είπες. Ναι, στο σχολείο, η ιστορία που διδάσκεται είναι προσαρμοσμένη στα ιδεώδη, αλλά όποιος αναζητά παραπάνω πληροφορίες μπορεί να εντρυφήσει περισσότερο. Υπάρχει πάντα η παράμετρος διάθεσης ελέγχου των μαζών από την εξουσία, παρ' όλα αυτά θεωρώ ότι είναι μέσα στο πρόγραμμα.

Στο σήμερα, μπορείς να μάθεις και να ψάξεις. Είναι ατελείωτη η πρόσβαση στη γνώση, οπότε πρέπει να φιλτράρεις τις προσλαμβάνουσες σχετικά με τα όσα διαβάζεις και να τσεκάρεις το αν αληθεύουν...

Κάποτε μου είχες πει ότι ράβεις. Ασχολείσαι ακόμη; Έχεις τη σκέψη και την πρόθεση να λανσάρεις κάτι δικό σου;

Ναι, υπάρχουν στιγμές που συνεχίζω να ράβω. Το κάνω γιατί μου αρέσει γενικότερα, αν και δεν έχω τον ίδιο χρόνο με παλαιότερα, λόγω των παιδιών. Έχω σκεφτεί να φτιάξω και μια δική μου κολεξιόν, αλλά θα δούμε. Αυτά τα πράγματα τα αφήνω για το μέλλον, όταν θα είμαι μια... ζωηρή 65άρα (γέλια). Τότε θα κάνω όλα αυτά που δεν μπορώ τώρα…

Πάντως, το μεγαλύτερό μου απωθημένο δε γίνεται να το πραγματοποιήσω πια. Θα ήθελα να γίνω ροκ τραγουδίστρια. Στο ερώτημά σου αν θα έπαιρνα μέρος σε μιούζικαλ η απάντηση είναι «ίσως» αν και δεν τα πολυαγαπάω, καθώς μου αρέσει μόνο η μουσική τους. Πέρσι, έπαιζα τις ''Γυναίκες'' με τη Φωτεινή Βελεσιώτου και την Αναστασία Μουτσάτσου στο ''Γυάλινο Μουσικό Θέατρο'' και “ναι” τραγουδούσαμε live.

Μυρτώ έχεις κάποια σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Τον Μάρτιο βγαίνει στις αίθουσες μια ταινία που είχα κάνει πρόπερσι. Λέγεται ''Do it Yourself'' και είναι του Δημήτρη Τσιλιφώνη. Είναι, δε, η πρώτη του ταινία. Παίζουν πολλοί άντρες και μόνο μια γυναίκα, εγώ δηλαδή, που υποδύομαι μια δικηγόρο. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία στην οποία συμμετέχει ένα εξαιρετικό καστ. Ελπίζουμε να την απολαύσετε…