Εξόριστες κυβερνήσεις... δεν είναι μόνο της Καταλονίας

Η αναζήτηση πολιτικής ταυτότητας έχει αποτελέσει κατά καιρούς αφορμή για αρκετές κυβερνήσεις να εξοριστούν από τις χώρες τους. Η Καταλονία και η κυβέρνηση Πουτζντεμόν είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα και εκείνο που έχει ταράξει τα νερά της κατά τ' άλλα ευνομούμενης Ευρώπης.Ωστόσο, η Ευρώπη δεν πρέπει να ξεχνά.

Εθνική Ομοσπονδία Λευκορωσίας
Η Εθνική ομοσπονδία της Λευκορωσίας δημιουργήθηκε το 1918 ως αντιστασιακή κυβέρνηση κατά των Γερμανών. Ωστόσο δεν αποτέλεσε ποτέ επίσημα αναγνωρισμένο κράτος καθώς δεν είχε καταστήσει σύνταγμα,

Όταν τα Γερμανικά στρατεύματα διέσχισαν τη Λευκορωσία, η περιοχή καταστράφηκε από τον Κόκκινο Στρατό και το κυβερνητικό σχήμα της Εθνικής Ομοσπονδίας της Λευκορωσίας οδηγήθηκε στην εξορία ως αντικομουνιστικό κίνημα. Αν και ποτέ δεν αναγνωρίστηκε επίσημα, η κυβέρνηση της Εθνικής Ομοσπονδίας της Λευκορωσίας παραμένει εξόριστη στο Τορόντο.

Δημοκρατία της Καμπίντα
Η άγνωστη στους περισσότερους Καμπίντα είναι μία περιοχή της δυτικής Αφρικής ανάμεσα στην Αγκόλα και τη Δημοκρατία του Κονγκό. Η Καμπίντα διεκδικεί την ανεξαρτησία της από την Αγκόλα από τότε που στην περιοχή υπήρχαν Πορτογάλοι κατακτητές. Όταν η Αγκόλα κατέκτησε την ανεξαρτησία της στη δεκαετία του 1960, η εξόριστη κυβέρνηση της Καμπίντα ανακήρυξε την δική της ανεξαρτησία αν και ποτέ δεν αναγνωρίστηκε. Σήμερα έχει τη βάση της στην Κινσάσα, στην Δημοκρατία του Κονγκό.

Βασιλικό Στέμμα της Αιθιοπίας

Αυτό το κυβερνητικό σχήμα λειτουργούσε παλιότερα ως συμβούλιο για την βασιλική διοίκηση της Αιθιοπίας. Όμως, όταν η μοναρχία εκδιώχθηκε το 1975, ορισμένα μέλη του συμβουλίου αρνήθηκαν να ανακηρύξουν την κατάργησή της και παρέμειναν το μόνο νομοθετικό σώμα του κράτους. Ο σημερινός του ηγέτης, Πρίγκιπας Ermias Sahle Selassie έχει τη βάση του στην Ουάσιγκτον.

Προοδευτικό Κόμμα της Ισημερινής Γουινέα
Το Προοδευτικό Κόμμα της Ισημερινής Γουινέα (PPGE στα ισπανικά) ιδρύθηκε σαν ένα κόμμα υπέρμαχος του εμπορίου, και της δημοκρατίας στην Ισημερινή Γουινέα στη Δυτική Αφρική, έπειτα από μία μακρά περίοδο καταπιεστικού στρατιωτικού αυταρχισμού. Η βίαιη πολιτική κατάσταση στην Ισημερινή Γουινέα οδήγησε τα μέλη της κυβέρνησης σε φυλάκιση. Σε απάντηση, το κόμμα κήρυξε την κυβέρνηση σε εξορία στη Μαδρίτη, όπου παραμένει μέχρι και σήμερα.

Μοναρχία του Λάος
Η Μοναρχία του Λάος έχει τις καταβολές της στο Βασίλειο του Λάος που δημιουργήθηκε το 1946. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1975, η μοναρχία διαλύθηκε από το κομουνιστικό καθεστώς και ακολούθησε η εξορία. Παραμένει ακόμα και σήμερα εξόριστη και αντίθετη με την επίσημη κυβέρνηση της δημοκρατίας του Λάος ενώ ο σκοπός της είναι "να διαμορφώσει στο Λάος μία πραγματική δημοκρατία, όπου θα διασφαλίζεται η ελευθερία". Το στρατηγείο της είναι στις ΗΠΑ.

Εθνική Κυβέρνηση Συνασπισμού της Ένωσης της Μπούρμα
Το NCGUB (Εθνική Κυβέρνηση Συνασπισμού της Ένωσης της Μπούρμα) ιδρύθηκε το 1995 σε ένα συνέδριο στο Bommersvik της Σουηδίας. Μεταξύ των κυρίαρχων στόχων της είναι η στήριξη των πολιτικών πρωτοβουλιών του φυλακισμένου βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Daw Aung San Suu Kyi και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας. Τα μέλη της έχουν εκλεγεί στο κοινοβούλιο αλλά δεν τους επιτρέπεται να αναλάβουν καθήκοντα από την επίσημη κυβέρνηση. Η βάση της είναι στο Rockville του Maryland των ΗΠΑ.

Ομοσπονδία της Σερβικής Krajina
Η κυβέρνηση αυτή δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια ου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990 αλλά ξανατέθηκε σε ισχύ το 2005. Η Σερβική Krajina αρχικά ήταν ένα αυτόνομο διοικητικά κρατίδιο αλλά αργότερα κατελήφθη από κροάτικες δυνάμεις. Πιο πρόσφατα, πρώην νομοθέτες της Ομοσπονδίας άσκησαν πιέσεις για μεγαλύτερη αυτονομία, χωρίς ωστόσο να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους από τις Κροατικές δυνάμεις. Η εξόριστη κυβέρνηση της Ομοσπονδίας έχει τη βάση της στο Βελιγράδι.

Τσετσενική Ομοσπονδία
Η Τσετσενία είναι ίσως η πιο γνωστή ευρωπαϊκή περίπτωση της περιοχής του Βόρειου Καυκάσου, που έζησε μέσα από δύο καταστροφικούς πολέμους μεταξύ των Τσετσένων αποσχιστών και της Ρωσικής κυβέρνησης, Όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν το Γκρόζνυ, το 2000, η κυβέρνηση της Τσετσενίας εξορίστηκε σε διάφορες χώρες μεταξύ των οποίων αραβικά κράτη, ΗΠΑ, Βρετανία και Πολωνία. Το 2007 ο Πρόεδρος της Dokka Umarov αυτοανακηρύχθηκε εμίρης του σπουδαίου Τσετσενικού Εμιράτου. Έκτοτε έχει απορριφθεί δύο φορές από τις δημοκρατικές δυνάμεις και τα μέλη της τσετσενικής κυβέρνησης.

Μοναρχία του Ιράν
Η σύγχρονη ιρανική μοναρχία εγκαθιδρύθηκε το 1501 με επικεφαλής τον Shahanshah, ο οποίος ήταν ισάξιος του αυτοκράτορα. Ο τελευταίος μονάρχης ήταν ο Mohammed Reza Pahlavi, ο οποίος καθαιρέθηκε από την ισλαμική επανάσταση το 1979, οπότε και εξορίστηκε. Με το θάνατό του το στέμμα πέρασε στα χέρια του γιου του Reza Pahlavi, ο οποίος χρησιμοποιεί τη θέση του για να επηρεάσει το ιρανικό κοινοβούλιο να προβεί σε κινήσεις απείθειας και μη συμμετοχής. Προς το παρόν μένει στο Potomac του Maryland στις ΗΠΑ.

Θιβέτ
Το ανεξάρτητο κράτος του Θιβέτ είναι πιο γνωστή περίπτωση εξόριστης κυβέρνησης, που ζητά την ανεξαρτητοποίησή του και απόσχισή του από την Δημοκρατία της Κίνας. Η εξόριστη θιβετιανή κυβέρνηση ηγείται από τον Tenzin Gyatso, τον 14ο Δαλάι Λάμα. Η θιβετιανή κυβέρνηση ζητά επίσημη κυριότητα σε αυτό που ονομάζεται "Ιστορικό Θιβέτ". Πλέον ζητά αυτονομία παρά καθολική ανεξαρτησία και ασχολείται ενεργά με την δημιουργία σχολείων και έργων κοινωνική πολιτικής για τον πληθυσμό του Θιβέτ. Η βάση του είναι στην πόλη Dharamsala της Ινδίας όπου εγκαταστάθηκε πρώτη φορά ο Δαλάι Λάμα μετά την κινεζική στρατιωτική επέμβαση στο Θιβέτ το 1959.

Μεταβατική Κυβέρνηση του Tamil Eelam

Μία από τις τελευταίες εξόριστες κυβερνήσεις είναι αυτή της Μεταβατικής Κυβέρνησης του Tamil Eelam. Ιδρύθηκε στις 17 Μαίου του 2010. Η κυβέρνηση είναι εξόριστη κάπου μεταξύ Σρι Λάνκας και μία περιοχή της διασποράς του Tamil, με σκοπό να κρατήσει ζωντανή την μεγάλη ιδέα του Tamil Eelam, της περιοχής που διεκδικεί εδάφη στις βόρειες και ανατολικές επαρχίες της Σρι Λάνκα.