Επιζητούν τώρα πολιτική λύση στη Σύνοδο της 25ης Μαρτίου

Της Βούλας Μαλαίνου

Όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ακριβώς έναν χρόνο πριν είχε βγάλει "κραυγή αγωνίας" στη Βουλή για την ολοκλήρωση της πρώτης-τότε-αξιολόγησης, κανείς δεν ήξερε ότι το Φεβρουάριο του 2017 η Ελλάδα θα ζει τον ίδιο "εφιάλτη", με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και με ακόμη ένα μνημόνιο, σκληρότερο από όλα τα υπόλοιπα των χρόνων λιτότητας, στα... σκαριά.

Ο υπουργός Οικονομικών είχε τότε πει τη χαρακτηριστική φράση "η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί έως το τέλος Φεβρουαρίου, γιατί αν πάμε Μάιο-Ιούνιο… καήκαμε". Η ανησυχία αυτή επικρατεί και τώρα στην Ηρώδου Αττικού, όσο και αν η κυβέρνηση της Αριστεράς επιχειρεί με "κορώνες", δήθεν αισιοδοξία, επικοινωνιακά κόλπα και... χαμόγελα, να υποβαθμίσει το αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει η διαπραγμάτευση.

Το Μαξίμου τραβάει τώρα το ορόσημο της συμφωνίας στον ερχόμενο Μάρτιο και συγκεκριμένα στη Σύνοδο Κορυφής, στις 25 του μηνός, αφότου ο ίδιος ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έριξε στον "πάτο" τις προσδοκίες για ολοκλήρωση της αξιολόγησης εντός των ημερών και ρύθμιση του ελληνικού ζητήματος στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Η ανακοίνωση του συμβουλίου των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης μάλιστα αναφέρει ότι επί "τάπητος" θα τεθούν "σχέδια επί χάρτου", τα οποία θα δώσουν ώθηση στην αξιολόγηση, που προς το παρόν έχει "παγώσει". Η Ελλάδα δεν θα είναι το πρώτο, ως συνήθως, αλλά το τρίτο θέμα προς συζήτηση στο Eurogroup.

Ο Ντάισελμπλουμ δε άφησε να εννοηθεί πως κύριος λόγος, για τον οποίο η αξιολόγηση "σέρνεται" από μήνα σε μήνα, είναι το γεγονός πως το ΔΝΤ δεν έχει ακόμη αποφασίσει, αν θα συμμετάσχει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα. Ο επικεφαλής του Eurogroup έθεσε ως προϋπόθεση την ένταξη του Ταμείου και σε αυτό το πακέτο διάσωσης, χαρακτηρίζοντάς την, ως "αναγκαία!

Όσο οι μέρες περνούν, τόσο η κάθε πλευρά "οχυρώνει" τα συμφέροντά της. Οι πιέσεις εντείνονται ασφυκτικά, ενώ τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Σχετικά με τη χώρα μας, αν η αξιολόγηση "τραβήξει" μέχρι τον ερχόμενο Μάιο, τότε το ενδεχόμενο της πιστωτικής "ασφυξίας" παίζει δυνατά. Όσον αφορά την ευρωπεριφέρεια, στα μέσα του ερχόμενου Μαρτίου ξεκινούν από την Ολλανδία οι πρώτες εκλογικές αναμετρήσεις, οι οποίες αναμένεται να κορυφωθούν το Φθινόπωρο του 2017, όταν θα ανοίξουν οι κάλπες στη Γερμανία.

Η κυβέρνηση επιζητεί πολιτική λύση στη Σύνοδο του Μαρτίου και στη συνέχεια τεχνική συμφωνία. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, διαφωνούσε εδώ και μέρες με τους θεσμούς για την επιστροφή της τρόικας, τονίζοντας πως οι εκπρόσωποι των δανειστών θα πρέπει να έρθουν στην Αθήνα, αφού «κλειδώσουν» μείζονα ζητήματα, ανεμίζοντας κατά κάποιο τρόπο και πάλι «κόκκινες γραμμές», οι οποίες έχουν ήδη «σβηστεί».

Είναι, λοιπόν, πλέον εμφανές ότι το Μαξίμου "ποντάρει" πολλά στην επίσκεψη του Γάλλου Επιτρόπου στην Αθήνα. Επενδύει στην πολιτική παρέμβαση του Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος πάντα παίζει το ρόλο του "διαιτητή" στη διαπραγμάτευσης Αθήνας-δανειστών. Ο ίδιος δε εμφανίστηκε σε δηλώσεις του να "αβαντάρει" την κυβέρνηση και να στέλνει ηχηρό μήνυμα στο ΔΝΤ, να χαλαρώσει τις απαιτήσεις του από την Ελλάδα, στο πλαίσιο των χειμερινών προβλέψεων της Κομισιόν, οι οποίες παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις ως προς τα νούμερα με τις αντίστοιχες του Ταμείου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η εκπρόσωπος της ΕΕ έσπευσε χθες να διευκρινίσει ότι η επίσκεψη Μοσκοβισί δεν συνδέεται με την επιστροφή της τρόικας.

Για θέληση για την εξεύρεση πολιτικής λύσης ως προς το ελληνικό ζήτημα έκανε λόγο και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, ωστόσο αυτό που αξίζει να επισημανθεί, είναι ότι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις όποτε επένδυαν σε πολιτική λύση σε Συνόδους Κορυφής, πάντα οι προσδοκίες τους "ναυαγούσαν". Οι αποφάσεις λαμβάνονται σε επίπεδο Eurogroup, όπου, ως γνωστό, περνάει η "γραμμή" του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν έχει πάρει το πιστόλι από το τραπέζι, διατηρώντας τα σενάρια περί grexit, την ώρα που τα ΜΜΕ στο Βερολίνο διαρρέουν ότι ο ίδιος θέλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ως τον επόμενο πρωθυπουργό της Ελλάδας.