8 Δεκεμβρίου 1980: Η νύχτα που δολοφονήθηκε ο θρυλικός Τζον Λένον

Τον Οκτώβριο του 1980, ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν κατέφτασε από την Χονολουλού στη Νέα Υόρκη. Σκοπός του ταξιδιού του ήταν να σκοτώσει τον Τζον Λένον. Ο Τσάπμαν, ψυχικά διαταραγμένο άτομο, θεωρούσε τον Lennon υποκριτή και πίστευε πως μόνο εάν τον σκότωνε θα μπορούσε να βρει πνευματική γαλήνη.

Παρέμεινε πέντε ημέρες στη Νέα Υόρκη και επισκέφθηκε το κτίριο Ντακότα

Στις 11 Νοεμβρίου, κάλεσε τη γυναίκα του και της αποκάλυψε το σχέδιό του. Εκείνη, κατόρθωσε να τον μεταπείσει και του πρότεινε να επιστρέψει στη Χονολουλού όπως και έγινε.

Παρά ταύτα, ο Τσάπμαν γύρισε εκ νέου, μόνος, στη Νέα Υόρκη στις 5 Δεκεμβρίου με στόχο αυτή τη φορά να εκπληρώσει το σχέδιό του. Τρία εικοσιτετράωρα μετά, πλησίασε τον John Lennon ζητώντας του ένα αυτόγραφο πάνω στο καινούργιο του άλμπουμ με τίτλο «Double Fantasy». Αυτός υπέγραψε και ο Τσάπμαν τον ευχαρίστησε.

Η βραδιά της δολοφονίας

Ήταν 11 η ώρα το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου 1980 όταν ο Λένον επέστρεφε στο σπίτι του έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Γιόκο Όνο, έπειτα από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened για τον επόμενο δίσκο του. Έξω από το σπίτι του, ένα διαμέρισμα του κτιρίου Ντακότα σε δυτική συνοικία του Μανχάταν και απέναντι από το Σέντραλ Πάρκ, η μοίρα του επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη. Εκεί, τον περίμενε ο Μαρκ Τσάπμαν, που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον θρυλικό Τζον Λένον κι έκανε το αίμα των απανταχού φαν να παγώσει.

Ο Τσάπμαν τον πυροβόλησε πολλές φορές στην πλάτη (υπήρξαν μαρτυρίες που έκαναν λόγο για έξι πυροβολισμούς), τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Ο Λένον μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο Ρούσβελτ, όπου λίγα λεπτά αργότερα επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι σφαίρες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, αλλά μία ήταν η θανάσιμη που διαπέρασε την αορτή του.

Σύρθηκε έως το γραφείο της ασφάλειας του κτιρίου και κατέρρευσε. Η αστυνομία έφτασε στον τόπο του εγκλήματος έπειτα από δύο λεπτά και το ασθενοφόρο τριάντα δευτερόλεπτα μετά. Ηταν όμως πολύ αργά. Ώσπου να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, ο John Lennon είχε αφήσει την τελευταία του πνοή. Στις 10 Δεκεμβρίου, η σωρός του αποτεφρώθηκε.

Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών αρχών, μετά τη δολοφονία, ο Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Εκτός από το όπλο του εγκλήματος, στην κατοχή του υπήρχαν το αντίτυπο του δίσκου Double Fantasy, στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Λένον, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος The Catcher in the Rye του Τ. Ν. Σάλιντζερ, καθώς και κασσέτες με τραγούδια των Beatles. Ο Τσάπμαν καταδικάστηκε. Και μια σειρά σεναρίων συνομωσίας είδαν το φως της μέρας. Ο θάνατος του John Lennon, με τόσο βίαιο τρόπο, απλώς γιγάντωσε ακόμα περισσότερο τον μύθο του.

Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Λένον ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.

Η φωτογραφία που ο Λένον υπογράφει το αυτόγραφο στον δολοφόνο του

Στην απολογία του είπε πως ήθελε να γίνει σημαντικός

«Πήρα µια φρικτή απόφαση, να αφαιρέσω τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου για να ικανοποιήσω τον εγωισµό µου», είπε ο 55χρονος Τσάπµαν στις 7 Σεπτεµβρίου, προσπαθώντας για έκτη φορά να πείσει δύο αξιωµατούχους του Συµβουλίου Χαρίτων να τον αφήσουν ελεύθερο. «Πίστεψα ότι σκοτώνοντας τον Τζον Λένον θα γινόµουν κάποιος. Αντί γι αυτό, όµως, έγινα δολοφόνος, και οι δολοφόνοι δεν είναι κάποιοι».

Ο Τσάπµαν ζούσε τότε στη Χαβάη. Επινε πολύ κι έπεφτε σε κατάθλιψη, µια κατάσταση που επιδεινώθηκε ακόµη περισσότερο από τότε που άρχισε να δουλεύει ως φύλακας ασφαλείας στη Χονολουλού. Μια µέρα αγόρασε ένα όπλο και πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου προµηθεύτηκε σφαίρες από ένα φίλο του αστυνοµικό στην Ατλάντα, ο οποίος νόµιζε ότι προορίζονταν για την προστασία του Τσάπµαν.

«Είχα φτιάξει έναν κατάλογο στόχων, και ο Λένον ήταν πρώτος», είπε ο Τσάπµαν. Στον κατάλογο περιλαµβάνονταν ακόµη ο Τζόνι Κάρσον και η Ελίζαµπεθ Τέιλορ. Η ιδέα να σκοτώσει τον Λένον τού είχε έρθει έναν ή δύο µήνες πριν το κάνει.

«Είδα µια ταινία, δεν θυµάµαι τον τίτλο της, αλλά ήταν σηµαντική», είπε (σε µια άλλη περίσταση είχε πει ότι επρόκειτο για τους «Συνηθισµένους ανθρώπους», του Ρόµπερτ Ρέντφορντ). «Μόλις βγήκα από την αίθουσα, τηλεφώνησα στη γυναίκα µου και της είπα κλαίγοντας τι σκόπευα να κάνω. Εκείνη µου ζήτησε να γυρίσω σπίτι και να το συζητήσουµε, κι έτσι εγκατέλειψα προς στιγµήν το σχέδιό µου».