«Μαύρη» επέτειος για τον ΠΑΟΚ – 17 χρόνια από τo τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη (video)

Βαθιά χαραγμένη στη μνήμη των οπαδών του ΠΑΟΚ παραμένει μέχρι και σήμερα η 4η Οκτωβρίου 1999, η ημέρα που έχασαν τη ζωή τους 6 νέα παιδιά οπαδοί του συλλόγου στο τραγικό τροχαίο των Τεμπών.

Εκείνη την ημέρα οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ επέστρεφαν από την Αθήνα οδικώς μετά

από αγώνα της ομάδας τους με τον Παναθηναϊκό. Το τραγικό τροχαίο των Τεμπών αφαίρεσε τις ζωές των έξι νέων από την Θεσσαλονίκη που η μνήμη τους μένει άσβεστη από την μεγάλη οικογένεια του ασπρόμαυρου συλλόγου.

Το χρονικό της τραγωδίας

Μετά την ισοπαλία που είχε αποσπάσει ο ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, τα πούλμαν με τους οπαδούς του Δικεφάλου άρχισαν το ταξίδι της επιστροφής. Λίγη ώρα πριν το μοιραίο συμβάν, στο Βελεστίνο, έγινε στάση όπου αποβιβάστηκαν κάποιοι και-σύμφωνα με τον οδηγό Κ. Μ.-το λεωφορείο ανέλαβε να το οδηγήσει ο 19χρονος φαντάρος Γ. Ν. , γιος του ιδιοκτήτη του λεωφορείου.

Δύο χιλιόμετρα πριν από τα διόδια Τεμπών το λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν 77 οπαδοί του ΠΑΟΚ, προσπάθησε να προσπεράσει προπορευόμενο όχημα με αποτέλεσμα να βρεθεί στο αντίθετο ρεύμα και να συγκρουστεί με φορτηγό που κατευθυνόταν προς τη Λάρισα.

Ανατράπηκε και έπεσε στο χαντάκι, σκορπώντας το θάνατο σε έξι οπαδούς καθώς και στον οδηγό του δευτέρου οχήματος.

Ο ΠΑΟΚ θυμάται τα θύματα του τροχαίου

Για το θλιβερό αυτό συμβάν και την μέρα μνήμης του, η ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης αναφέρει:
«Χαράλαμπε, Δημήτρη, Χριστίνα, Αναστάσιε, Γιώργο, Κυριάκο η αγάπη σας για τον ΠΑΟΚ σας έφερε εδώ, σας άφησε εδώ, συνέχισε παραπέρα και αποτέλεσε παράδειγμα αφοσίωσης και πίστης στα τέσσερα γράμματα για όσους κάθονται δίπλα στις θέσεις σας, θυμούνται τις εκδρομές σας και δακρύζουν όταν γυρίζουν σ΄εκείνο το δύσκολο βράδυ του Οκτωβρίου του ‘99.

04.10.1999 Αδέρφια ζείτε – Ο χρόνος δεν προσπερνάει, σταματά… – https://t.co/lQsyFPODxJ #PAOK pic.twitter.com/9viVNDJULO

— PAOK FC / ΠAOK (@PAOK_FC) 4 Οκτωβρίου 2017

Η αγαπημένη συνήθεια, ο εθισμός στην λατρεία του Δικεφάλου, σας οδήγησε να ανεβείτε τις σκάλες του διώροφου πούλμαν που θα σας πήγαινε στο ΟΑΚΑ για το ματς με τον Παναθηναϊκό στις 3 Οκτωβρίου. Και πήγατε, φωνάξατε, πανηγυρίσατε το γκολ του Νάγκμπε για το 1-1 και βολευτήκατε για το ταξίδι της επιστροφής.

Τα ξημερώματα το λεωφορείο είχε πια ησυχάσει, η κούραση ήταν μεγάλη, όπως κάθε φορά που «τρώγατε» εκατοντάδες χιλιόμετρα σε μια μέρα, μόνο και μόνο για να είστε εκεί, δίπλα στον ΠΑΟΚ, να του δείχνετε τι θα πει αφοσίωση, να «εκπαιδεύετε» με την αυταπάρνησή σας όποιον νέο έμπαινε στην οικογένειά μας…

Η αλλαγή του οδηγού δεν έγινε αντιληπτή, ήταν όμως μοιραία… Σε μια αδέξια προσπέραση δύο μόλις χιλιόμετρα από τα διόδια των Τεμπών, ο έλεγχος χάθηκε και το λεωφορείο του συνδέσμου Κορδελιού βρέθηκε στο κενό…

Έχουν διατυπωθεί χιλιάδες «γιατί», έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες αναμνήσεων από όσους γλίτωσαν από το τρομερό δυστύχημα στα Τέμπη.

Για τον ίδιο τον ΠΑΟΚ εξάλλου η μνήμη είναι βασικό συστατικό της διατήρησης του χαρακτήρα και των αξιών που ένωσαν τόσες χιλιάδες ψυχών να φωνάζουν τα ίδια συνθήματα, να χειροκροτούν το ίδιο έμβλημα, να θυσιάζουν και να θυσιάζονται…

Προστέθηκε άλλο ένα σύνθημα από τότε παιδιά. Θα το τραγουδούσατε κι εσείς, αν δεν ήταν για εσάς: «Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε…». Απερίγραπτο ρίγος… Να νιώθετε περήφανοι που εκείνη τη στιγμή γίνονται πραγματικά όλοι ένα…

Πόσο παρακαλέσαμε όλοι να γυρνούσε ο χρόνος πίσω. Όσο κι αν προσευχηθήκαμε δεν το καταφέραμε. Δεν παραιτηθήκαμε όμως. Ορκιστήκαμε ότι δεν θα αφήσουμε το χρόνο να σας προσπεράσει. Δεν σας θυμόμαστε μόνο αυτή τη μέρα. Σας θυμόμαστε και εμπνεόμαστε πάντα. Ο χρόνος σταμάτησε στις 04.10.1999…

Εκείνη τη μέρα ο ΠΑΟΚ ολόκληρος θρήνησε. Από εκείνη τη μέρα ολόκληρος ο ΠΑΟΚ είναι «λειψός». Όσα κι αν πετύχουμε, όσα κι αν σας αφιερώσουμε, πάντα θα προσευχόμαστε να μπορούσατε να ήσαστε μαζί μας»…