Κωνσταντίνος Ταχτσίδης: Φτάνει πια με την κυβερνητική προπαγάνδα

Η προπαγάνδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, έχει φτάσει πλέον σε μη ανεκτά επίπεδα. Ορδές διαπλεκόμενων δημοσιογράφων, ΜΜΕ, εφοπλιστές, ΕΣΠΑτζήδες, πολιτικά τζάκια, απατεώνες του κοινού ποινικού, παρανοϊκοί τηλε-μαιντανοί, ακροδεξιοί, “λαμπεροί” σελέμπριτιζ και χρεοκοπημένα κόμματα-θυγατρικές επιχειρήσεων… όλα τα θλιβερά τα απομεινάρια του μεταπολιτευτικού συστήματος, έχουν αναλάβει υπεργολαβία να μας “φορτώσουν” τον Τσίπρα

Να, για παράδειγμα, ο ιδρυτής των #Παραιτηθείτε του νεοφιλελεύθερου κινήματος δηλαδή που ζητάει παραίτηση της κυβέρνησης και παλιννόστηση του παλαιού συστήματος, θέλει μισθούς με ανώτατο όριο στα 157 ευρώ και κόψιμο της 12ης (προσέξτε, της 12ης) σύνταξης.

Ακόμα και ο ΣΚΑΙ, παραδέχεται πλέον ανοιχτά, πως δεν είναι ενημερωτικό Μέσο, αλλά το ανεπίσημο Γραφείο Τύπου της ΝΔ.

Στα σοβαρά τώρα. Ένα από τα καλά που έχει φέρει η πολυετής κρίση στη χώρα μας, αλλά και η απώλεια της “κουτάλας” σε ένα ολόκληρο σύστημα “αντικρατιστών” που ζούσαν αποκλειστικά από το δημόσιο χρήμα και τα ΕΣΠΑ, είναι πως πλέον δε νιώθουν την ανάγκη να κρυφτούν. Εκφράζουν πλέον απερίσπαστα και απροκάλυπτα τις απόψεις τους. Ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε βρε παιδί μου.

Ένα μεγάλο ευτυχώς κομμάτι της κοινωνίας -παρά τη συγκινητική προσπάθεια των διαπλεκόμενων ΜΜΕ- συνεχίζει να κατανοεί πως ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι τους είναι τόσο φθαρμένοι και σάπιοι όσο ένα σώμα γεμάτο καρκινικούς όγκους στο τελευταίο στάδιο.

Αυτό βέβαια δεν το λες εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, “ε, απ’ τον μαλάκα τον πρώην μου…” το λες!

ΥΓ. Σαν σήμερα έγινε μία από τις μεγαλύτερες τρομοκρατικές επιθέσεις όλων των εποχών, από μια ιδεολογικο-οικονομική δύναμη πιο θανατηφόρο και διαχρονική από 1000 βόμβες υδρογόνου, μαζί!
Χιλή, 11 Σεπτεμβρίου, 1973. Το προεδρικό μέγαρο βομβαρδίζεται από την αεροπορία του Πινοσέτ και ο -εκλεγμένος, αριστερός- πρόεδρος, ο σπουδαίος Σλαβαδόρ Αγιέντε καταπλακώνεται από τόνους τσιμέντου φωνάζοντας “ζήτω η Χιλή, ζήτω ο λαός της, ζήτω οι εργάτες”…! Ακολούθησαν 60.000 νεκροί, βασανισμένοι και αγνοούμενοι αγωνιστές, θύματα του αγαπημένου παιδιού της Θάτσερ, του Ρήγκαν και της νεοφιλελεύθερης σχολής του Σικάγο.

Το εκπληκτικό ποίημα “Σατράπες” του Πάμπλο Νερούδα, ταιριάζει απόλυτα στην περίσταση και σε όλες τις προηγούμενες και επόμενες “περιστάσεις” που ακολουθούν σαν φαντάσματα την πολιτική του δυνατού ενάντια στον αδύναμο:

Υαινες αχόρταγες, τρωκτικά, σιγοτρώνε τα λάβαρα,
τα καταχτημένα με τόσο αίμα, με τόση φωτιά, στα τσιφλίκια ποδοπατημένα!
Διαβολικοί δραγουμιστές, σατράπες, μύριες φορές πουλημένοι,
ξεπουλητάδες βαλτοί από τους λύκους της Νέας Υόρκης…

Πεινασμένες για δολλάρια μηχανές, σημαδεμένοι από τα θύματα
των λαών που θυσιάσατε!
Εκπορνευμένοι μικροπωλητές ψωμιού και αέρα αμερικάνικου,
εγκληματικοί βούρκοι, συμμορίες από μαστρωπούς μπόσηδες,
δίχως άλλο νόμο απ’τα βασανιστήρια και την πείνα που μαστιγώνει τους λαούς…