O Ανάγωγος της Κυριακής: Στο γουδί, στο γουδί! Εκεί να πάνε οι λαιμοί

Νεκρανάσταση του Κυρίου είχαμε μέσα στο Πάσχα, νεκρανάσταση και του Σαμαρά από το χρονοντούλαπο που τον έχει ρίξει (δις) ο λαός. Είπε να ξεμυτίσει ο Αντωνάκης και να δείξει ότι ακόμα μπορεί να κάνει κουμάντο στη Νέα Δημοκρατία. Βλέπει τον Άδωνη να παλεύει να ρίξει ό,τι ναφθαλίνη έχει διαθέσιμη από το ΛΑΟΣ,

βλέπει και τον Κυριάκο να σέρνεται στη γραμμή της ακροδεξιάς και σου λέει «ας βάλω και εγώ το χεράκι μου, να δείξω ότι ακόμα περνάει η μπογιά μου». Και πώς το ‘κανε ο αθεόφοβος; Κλείνοντας το μάτι στους πιο φθαρμένους, απαξιωμένους και παντελώς αποτυχημένους «εραστές» της κυβέρνησης του 2012. Ακούς Βαγγέλη;

Κι απ’ την άλλη δεν μπορώ να πω ότι δεν περίμενα πως θα έβγαιναν ευθύς αμέσως τα πιστά σκυλιά (Άδωνις, Λοβέρδος) να γλείψουν τα αφεντικά τους (Σαμαράς – Λοβέρδος). Παίζει άλλωστε να είναι και οι μόνοι δύο εναπομείναντες θαυμαστές τους. Γιατί όλοι οι άλλοι τους κοροϊδεύουν… κι αυτοί νομίζουν ότι βρέχει.

Υ.Γ.1: Όταν είσαι πετυχημένος, με προσφορά στον τόπο και στον κόμμα σου, αυτό αναγνωρίζεται έστω και αργά. Συμφώνησε με το ΔΝΤ πριν καν πάρει την εξουσία, έδεσε χειροπόδαρα τη χώρα στα μνημόνια, μετέτρεψε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του από κυβερνητικό κόμμα σε συγκολλητική ουσία, το εγκατέλειψε, ίδρυσε το δικό του και πήρε κάτι λιγότερο από… τρία. Για την ακρίβεια 2,54% κι έπειτα επέστρεψε. Ξέχασα κάτι; Νομίζω πως όχι. Το έργο του Γιώργου Παπανδρέου λοιπόν αναγνωρίστηκε επιτέλους. Κι εκεί που περίμενες να δεις έναν πρώην πρωθυπουργό να προτείνεται από το κόμμα του για κάποια ευρωπαϊκή θέση ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, τον έκαναν τομεάρχη. Και δέχτηκε. Ακόμα και ο Σταύρος Θεοδωράκης κατάλαβε ότι ως αρχηγός κόμματος δεν γίνεται να είναι και τομεάρχης. Αλλά τι να πεις για την αντίληψη του Γιώργου. Το έχει πει άλλωστε ο σοφός λαός: Παλιό μουλάρι καινούρια περπατησιά δε βγάνει.

Υ.Γ.2: Διάβασα πριν λίγες ημέρες ότι ο Κυριάκος αποδέσμευσε το 20% των αστυνομικών που είναι αποσπασμένοι στην Πειραιώς και σκέφτηκα: Ρε Κυριάκο, μια φορά πήρες μια σωστή πρωτοβουλία και χρησιμοποίησες ποσοστό; Δώσε τον απόλυτο αριθμό να καταλάβει ο κόσμος. Λίγη ώρα μετά η εξήγηση δόθηκε. Πόσοι αστυνομικοί είναι αυτό το 20% που φυλάει την Πειραιώς; Μόλις δύο άνθρωποι. Με λίγα λόγια ο άνθρωπος που θα καθαρίσει τα Εξάρχεια, ο άνθρωπος που τις τελευταίες ημέρες μαζί με φίλα προσκείμενα ΜΜΕ έχει πρώτο θέμα στην ατζέντα του την εγκληματικότητα, προσέφερε στο κοινωνικό σύνολο δύο αστυνομικούς. Ο ορισμός του λαϊκισμού και της εξαπάτησης.

Υ.Γ.3: «Ο τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος Τραμπ αντιμετωπίζει την πολιτική ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό». Δεν το έχω πει εγώ αυτό, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας όταν επισκέφθηκε τον Τραμπ στις ΗΠΑ. Ολόκληρος ο πλανήτης ετοιμάζεται για μια ακόμη «διαολιά» του Προέδρου, η οποία μπορεί να είναι κι αυτή για καλό.

Και που πρέπει να παρκάρουν τα αεροπλανοφόρα τους οι ΗΠΑ; Μα κάπου στη Μεσόγειο.

Και ποιος είναι ο καλύτερος «παρκαδόρος» των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια; Μα φυσικά ο Έλληνας. Δεξιός, Κεντρώος ή Αριστερός δεν έχει σημασία. Αρκεί να ξέρει να παρκάρει το «όχημα». Και οι δικοί μας ξέρουν. Άλλωστε έχουν δώσει «εξετάσεις» πολλές φορές.

Ετοιμαστείτε λοιπόν για νέες «διαολιές» στις πλάτες ενός λαού που έχει γονατίσει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία όσο κανένας άλλος, αλλά που δε θα ηρεμήσουν αν δεν του πιουν και το μεδούλι. «Για το καλό τους…»

Υ.Γ.4: Κι εκεί που κάθομαι με μια παρέα σε ένα μαγαζί, αρχίζει ένας φίλος να μας διηγείται μια ιστορία από την εποχή που εργαζόταν στην Εθνική Τράπεζα. Ψιλοβαριόμουν μέχρι που άκουσα το όνομα «Κυριάκος Μητσοτάκης». Τον σταματάω όπως οι τροχονόμοι τους πιτσιρικάδες με τα παπάκια και τον ρωτάω: «δούλευες μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη» και μου απαντά απαθής: «ναι, δεν στο είχα πει;».

Όχι ρε φίλε, δεν μου το είχες πει. Αν μου το είχες πει, θα το θυμόμουν. Τέλος πάντων, αρχίζω και τον ρωτάω τι και πώς για το καλύτερο βιογραφικό της χώρας. Θα σας πω τα μισά, γιατί τα άλλα μισά δεν γράφονται. Οι δυο τους συνεργάστηκαν στο κτίριο που βρίσκεται τώρα το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, στην οδό Ακαδημίας. Εκεί ήταν η «NBG VENTURE CAPITAL». Θα σας πω μόνο ότι ο αρχηγός της ΝΔ, ως υπάλληλος της Εθνικής, «ήταν περισσότερες ώρες κάτω, μαζί με τους παρκαδόρους, παρά στο γραφείο του». Ήταν έτσι; Δεν ήταν; Δεν ξέρω. Σας τα μεταφέρω όπως ακριβώς μου τα είπε. Λόγο, πάντως, να μην τον πιστέψω δεν έχω. Είναι σοβαρός άνθρωπος. Ο φίλος μου, όχι ο Μητσοτάκης.

Βέβαια, κάθε ιστορία έχει δυο πλευρές και εμείς, εδώ, έχουμε τη μία.

Υ.Γ.5: Άνοιξα το πρωί την τηλεόραση και έπεσα πάνω στον έλληνα σεφ που θα συμμετέχει στο μενού του πριγκιπικού γάμου. Έμαθα, επίσης, ότι στη λίστα των σχεδιαστών για το πριγκιπικό νυφικό βρίσκεται κι ένας έλληνας με τον οποίο έχει ξετρελαθεί η Μέγκαν. Το μόνο που μένει να μάθουμε τώρα είναι ότι το πριγκιπικό ζεύγος θέλει να παντρευτεί στη Μητρόπολη και η νύφη να φτάσει στην εκκλησία με κλαρίνα.

Υ.Γ.6: Δεν γινόταν να τελειώσει ο αγώνας ανάμεσα στη Ρεάλ και τη Γιουβέντους και να μην βγάλει την μπλούζα του ο Κριστιάνο Ρονάλντο για να μας δείξει για άλλη μια φορά τους κοιλιακούς του. Ή να ολοκληρωθεί το ματς χωρίς να προτάξει τα μούσκουλά του στην εξέδρα. Θα έσκαγε από το κακό του. Ότι είναι παικτάρα είναι, αλλά και μεγάλο ψώνιο επίσης…

Υ.Γ.7: Όταν έχεις δει τον… τέλειο άνθρωπο και ξέρεις παράλληλα ότι το είδος αυτό απειλείται με εξαφάνιση, τι κάνεις; Βάζεις αγγελία… «Ζητείται δωρητής σπέρματος που να αγαπά τον σοσιαλισμό και το κόμμα, να έχει τη σωστή ιδεολογία και να μην είναι… καραφλός». Οι υποψήφιοι δωρητές «πρέπει να έχουν καλές ιδεολογικές σκέψεις, να αγαπούν τη σοσιαλιστική μητέρα πατρίδα και να υποστηρίζουν τον κομμουνισμό». Η παραπάνω αγγελία μπήκε από κρατικό νοσοκομείο του Πεκίνο σε εφημερίδα και από εκεί κάνει τον γύρο του κόσμου. Δικαίως…

Υ.Γ.8: Δυσάρεστα νέα για τον ιατρικό κόσμο και την ανθρωπότητα έρχονται από την Κυλλήνη όπου δεκάδες πιστοί πλήρωναν ιερέα, άνευ εκκλησίας πλέον αφού τον έθεσαν σε αργία, για να τους κεράσει ένα μπερντάκι ξύλο. Ω ναι, φίλες και φίλοι μου. Ποια ιατρική, φυσιοθεραπεία και κουραφέξαλα; Τι ξέρουν αυτοί άλλωστε; Do it yourself. Είναι εύκολο. Εκεί που κάθεστε χαλαροί στο μπαλκόνι με τον κολλητό και το καλαμάκι του φραπέ – αγωγό σοφίας στο στόμα σου, προτείνεις να του δείξεις το επόμενο βήμα στην ιατρική/χειροπρακτική. Παίρνεις ένα πηχάκι και ένα γουδοχέρι (μεταλλικό). Εφαρμόζεις το πηχάκι στο κέντρο του πονεμένου αυχένα του κολλητού και χτυπάς με το γουδοχέρι σαν σφυρί. Πάει ο παλιός ο πόνος (γιατί έρχεται νέος, εντονότερος). Και σου δίνει και χαρτζιλίκι μετά…



Άντε λοιπόν πάρε τον λαιμό σου και γρήγορα κάτω από του παπά το γουδί.

Όχι το άλλο το Γουδή.