Ο Καλόγερος του Matthew Gregory Lewis, Skrow Theater 2016.

Ο καλόγερος Αμβρόσιος, το απόλυτο «θρησκευτικό είδωλο» της εποχής του, αυτός ο βάρδος της άτεγκτης χριστιανικής ηθικής, αλλά και υπηρέτης του διαβολικού έρωτα και του ερωτικού διαβόλου, δεν είναι ένα, αλλά πολλά πρόσωπα και δεν αρθρώνεται σε ένα, αλλά σε διαφορετικά αφηγηματικά καθεστώτα: σε ένα ρεαλιστικό καθεστώς αφήγησης γεγονότων που έχουν λάβει χώρα, σε μια γοτθική μυθοπλασία με πολλές ψυχολογικές παραθλάσεις, σε ένα πυκνό διακειμενικό δίκτυο (που απλώνεται από τους μοναστηριακούς θρύλους και τον λογοτεχνικό μύθο του Faust έως τη γοτθική πεζογραφία του E.T.A. Hoffmann του Gérard de Nerval ή του Edgar Alan Poe), σε μια υπναγωγική κατάσταση και σε μια σκηνική πράξη όπου το αφηγούμενο συμπίπτει με το επιτελούμενο.