Θέαμα και βαρβαρότητα: Η σκοτεινή αλήθεια πίσω από τα σόου και την αιχμαλωσία των δελφινιών

«Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει».

H παραπάνω φράση αποτελεί ίσως μία από τις πιο εύστοχες παρατηρήσεις του Ουμπέρτο Έκο η οποία επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Η βαρβαρότητα, σε όλες τις εκφάνσεις της είναι διάχυτη στην εποχή μας και δυστυχώς αποτελεί πια αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Πέρα όμως από τα προφανή παραδείγματα βαρβαρότητας, όπως είναι οι θηριωδίες των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, υπάρχουν κι εκείνα που καλύπτονται με το πέπλο της υποτιθέμενης εκπαιδευτικής διασκέδασης κι έχουν ως αποτέλεσμα μικροί και μεγάλοι να γίνονται μάρτυρες της «κρυφής» ανθρώπινης αγριότητας.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγχρονης πολιτιστικής βαρβαρότητας αποτελούν τα κερδοσκοπικά θεάματα στα οποία πρωταγωνιστούν τα δελφίνια. Τα πανέμορφα αυτά θαλάσσια θηλαστικά που συμβολίζουν την ελευθερία, τη χαρά, τη δύναμη, την αρμονία και τον αλτρουισμό, στις μέρες μας μετατρέπονται σε κλόουν για τις ανάγκες ενός «χαριτωμένου» σόου. Όταν όμως τα φώτα κλείνουν τα χαμόγελα αντικαθίστανται από την απέραντη και ανυπόφορη θλίψη της αιχμαλωσίας, με συχνά σοβαρές επιπτώσεις για τα δελφίνια.

Και μπορεί στην Αρχαία Ελλάδα τα δελφίνια να θεωρούνταν ως πλάσματα ισότιμα με τους ανθρώπους, καθώς οι συνέπειες της κακοποίησής τους ήταν ίδιες με εκείνες της ανθρώπινης κακοποίησης, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα όμως η κουλτούρα αυτή αγνοείται. Σήμερα, η αιχμαλωσία των δελφινιών, θα έλεγε κανείς, ότι σηματοδοτεί ακόμη μία μεγάλη παράμετρο της σύγχρονης κρίσης: την έλλειψη πολιτισμού.

Oι ακτιβίστριες Ελίζα Δημητρά και Βάλια Στεφανουδάκη, που διαθέτουν εμπειρία στη φροντίδα των ζώων τόσο σε κέντρα περίθαλψης στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό μιλούν στη HuffPost Greece για τις επιπτώσεις της αιχμαλωσίας.