Οι νυν, οι πρώην, η διαπραγμάτευση
Πολλοί φαντάζομαι το σκέφτηκαν: Οι ομιλίες του Σαμαρά και του Τσίπρα, το βράδυ της Τρίτης στην Βουλή, θα μπορούσαν να είναι, με το κατάλληλο μοντάζ, το debate που για ανεξήγητους λόγους δεν έγινε προεκλογικά. Τα βασικά επιχειρήματα ήταν εκεί. Μια άμεση αντιπαράθεσή τους σε διάλογο, όχι σε παράλληλους μονολόγους, θα είχε ενδιαφέρον.
Το ερώτημα ποιος βγήκε νικητής από αυτό το εκ
των υστέρων, ετεροχρονισμένο και έμμεσο debate δεν έχει νόημα. Ο νικητής ήταν προδιαγεγραμμένος. Το ερώτημα ποιος ήταν επί της ουσίας πειστικότερος, κι αυτό δεν έχει νόημα. Ο νικητής των εκλογών είναι πάντοτε πειστικότερος. Αλλά, ως ουδέτερος κριτής, όσο μπορεί κανείς να είναι, θα ήθελα επί ενός θέματος, του κρισιμότερου όλων, να δώσω από έναν πόντο, έναν «ρούμπο», ένα «κούντο» και στους δύο.
Ο Σαμαράς έχει δίκιο να λέει στον Τσίπρα: Αν τώρα έχεις περιθώρια διαπραγμάτευσης, ακόμη και περιθώρια «τσαμπουκά», είναι γιατί οι προηγούμενοι έκαναν μια «βρώμικη δουλειά», για χάρη σου, και πλήρωσαν το κόστος της: Μείωσαν τα δίδυμα ελλείμματα, που είχαν οδηγήσει το 2009 την ελληνική οικονομία στην χρεοκοπία.
Ως γνωστόν, τις παραμονές της κρίσης, η Ελλάδα εισήγαγε, κάθε χρόνο, 40 δις ευρώ περισσότερα απ ότι εξήγαγε και κάλυπτε την διαφορά αυτή με δάνεια από το εξωτερικό. Και το ελληνικό δημόσιο δαπάνησε, το 2009, περίπου 30 δις περισσότερα απ όσα ήταν τα έσοδά του, χρειαζόταν δηλαδή περίπου 2,5 δις ευρώ το μήνα δανεικά, για να ζήσει. Η εξαφάνιση αυτών των δίδυμων ελλειμμάτων έγινε, βέβαια, με τρόπο υπερβολικά βίαιο, ανυπόφορα άδικο και από πολλές απόψεις καταστροφικό, κοινωνικά και οικονομικά. Αλλά έγινε. Και ακριβώς επειδή έγινε, επειδή η Ελλάδα του 2015 δεν έχει ούτε δημοσιονομικό ούτε εξωτερικό έλλειμμα, μπορεί να διαπραγματεύεται από άλλη θέση την μελλοντική της σχέση με τους εταίρους της και τα σχέδια για το οικονομικό της αύριο.
Αλλά και ο Τσίπρας έχει δίκιο να λέει ότι, για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης, μια ελληνική κυβέρνηση έχει ευρεία συναίνεση και λαϊκή αποδοχή στην διαπραγματευτική της προσπάθεια. Σήμερα, 8 στους 10 πολίτες υποστηρίζουν την επιδίωξή της για μια νέα συμφωνία με την Ευρώπη. Αυτά τα ποσοστά υπερβαίνουν κατά πολύ την συναίνεση που είχε ο Παπανδρέου το 2010 και δεν συγκρίνονται με την συναίνεση που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά το 2012 (που ήταν χαμηλότερη από το άθροισμα των εκλογικών ποσοστών των τριών κομμάτων που την απάρτιζαν). Έχει, επίσης, δίκιο ο Τσίπρας να λέει ότι ένα κύμα συμπάθειας για την ελληνική θέση σαρώνει, για πρώτη φορά, την Ευρώπη. Μπορεί την συμπάθεια αυτή να εκδηλώνουν κυρίως εφημερίδες, διανοούμενοι και πολιτικοί που βρίσκονται εκτός του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις. Αλλά δεν είναι δίχως σημασία και ένα κάποιο βάρος διαπραγματευτικό, η συμπάθεια αυτή. Αυτή η διπλή υποστήριξη, μεγαλύτερη εντός, μικρότερη εκτός, δημιουργεί για πρώτη φορά ένα κάπως (ας μην έχουμε αυταπάτες: κάπως...) ευνοϊκότερο περιβάλλον. Κι αυτό είναι επίτευγμα μιας συστηματικής προσπάθειας, urbi et orbi, του ίδιου του Τσίπρα τα τελευταία δύο χρόνια.
Κι έχει ένα επιπλέον δίκιο ο Τσίπρας να λέει ότι μια νέα επαγγελία μεταρρυθμίσεων που να αγγίζουν τις μεγάλες πληγές του ελληνικού συστήματος, το πελατειακό κράτος, την παρασιτική, κρατικοδίαιτη οικονομική ελίτ, την φοροδιαφυγή, είναι πειστικότερη στα χείλη μιας νέας, άφθαρτης κυβέρνησης, που δεν κουβαλά τις αμαρτίες του παρελθόντος της.
Συμπέρασμα; Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι η διαπραγματευση που μόλις ξεκίνησε θα έχει καλό τέλος. Κανείς δεν μπορεί να υποτιμά τους κινδύνους. Αλλά ένα παράθυρο ευκαιρίας υπάρχει. Αν θα αξιοποιηθεί το παράθυρο αυτό είναι ακόμη ένα ερώτημα. Μα ότι άνοιξε είναι βέβαιο.
Όσο είναι βέβαιο πως ένα μερίδιο στο καλό, διαφορετικό και για διαφορετικούς λόγους, δικαιούνται να δικεκδικούν και οι νυν και πρώην.
Το ερώτημα ποιος βγήκε νικητής από αυτό το εκ
Ο Σαμαράς έχει δίκιο να λέει στον Τσίπρα: Αν τώρα έχεις περιθώρια διαπραγμάτευσης, ακόμη και περιθώρια «τσαμπουκά», είναι γιατί οι προηγούμενοι έκαναν μια «βρώμικη δουλειά», για χάρη σου, και πλήρωσαν το κόστος της: Μείωσαν τα δίδυμα ελλείμματα, που είχαν οδηγήσει το 2009 την ελληνική οικονομία στην χρεοκοπία.
Ως γνωστόν, τις παραμονές της κρίσης, η Ελλάδα εισήγαγε, κάθε χρόνο, 40 δις ευρώ περισσότερα απ ότι εξήγαγε και κάλυπτε την διαφορά αυτή με δάνεια από το εξωτερικό. Και το ελληνικό δημόσιο δαπάνησε, το 2009, περίπου 30 δις περισσότερα απ όσα ήταν τα έσοδά του, χρειαζόταν δηλαδή περίπου 2,5 δις ευρώ το μήνα δανεικά, για να ζήσει. Η εξαφάνιση αυτών των δίδυμων ελλειμμάτων έγινε, βέβαια, με τρόπο υπερβολικά βίαιο, ανυπόφορα άδικο και από πολλές απόψεις καταστροφικό, κοινωνικά και οικονομικά. Αλλά έγινε. Και ακριβώς επειδή έγινε, επειδή η Ελλάδα του 2015 δεν έχει ούτε δημοσιονομικό ούτε εξωτερικό έλλειμμα, μπορεί να διαπραγματεύεται από άλλη θέση την μελλοντική της σχέση με τους εταίρους της και τα σχέδια για το οικονομικό της αύριο.
Αλλά και ο Τσίπρας έχει δίκιο να λέει ότι, για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης, μια ελληνική κυβέρνηση έχει ευρεία συναίνεση και λαϊκή αποδοχή στην διαπραγματευτική της προσπάθεια. Σήμερα, 8 στους 10 πολίτες υποστηρίζουν την επιδίωξή της για μια νέα συμφωνία με την Ευρώπη. Αυτά τα ποσοστά υπερβαίνουν κατά πολύ την συναίνεση που είχε ο Παπανδρέου το 2010 και δεν συγκρίνονται με την συναίνεση που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά το 2012 (που ήταν χαμηλότερη από το άθροισμα των εκλογικών ποσοστών των τριών κομμάτων που την απάρτιζαν). Έχει, επίσης, δίκιο ο Τσίπρας να λέει ότι ένα κύμα συμπάθειας για την ελληνική θέση σαρώνει, για πρώτη φορά, την Ευρώπη. Μπορεί την συμπάθεια αυτή να εκδηλώνουν κυρίως εφημερίδες, διανοούμενοι και πολιτικοί που βρίσκονται εκτός του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις. Αλλά δεν είναι δίχως σημασία και ένα κάποιο βάρος διαπραγματευτικό, η συμπάθεια αυτή. Αυτή η διπλή υποστήριξη, μεγαλύτερη εντός, μικρότερη εκτός, δημιουργεί για πρώτη φορά ένα κάπως (ας μην έχουμε αυταπάτες: κάπως...) ευνοϊκότερο περιβάλλον. Κι αυτό είναι επίτευγμα μιας συστηματικής προσπάθειας, urbi et orbi, του ίδιου του Τσίπρα τα τελευταία δύο χρόνια.
Κι έχει ένα επιπλέον δίκιο ο Τσίπρας να λέει ότι μια νέα επαγγελία μεταρρυθμίσεων που να αγγίζουν τις μεγάλες πληγές του ελληνικού συστήματος, το πελατειακό κράτος, την παρασιτική, κρατικοδίαιτη οικονομική ελίτ, την φοροδιαφυγή, είναι πειστικότερη στα χείλη μιας νέας, άφθαρτης κυβέρνησης, που δεν κουβαλά τις αμαρτίες του παρελθόντος της.
Συμπέρασμα; Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι η διαπραγματευση που μόλις ξεκίνησε θα έχει καλό τέλος. Κανείς δεν μπορεί να υποτιμά τους κινδύνους. Αλλά ένα παράθυρο ευκαιρίας υπάρχει. Αν θα αξιοποιηθεί το παράθυρο αυτό είναι ακόμη ένα ερώτημα. Μα ότι άνοιξε είναι βέβαιο.
Όσο είναι βέβαιο πως ένα μερίδιο στο καλό, διαφορετικό και για διαφορετικούς λόγους, δικαιούνται να δικεκδικούν και οι νυν και πρώην.
Keywords
σαμαρας, τσιπρας, βουλη, χρεοκοπια, ελλαδα, δις, νέα, παπανδρεου, Αντωνης Σαμαρας, εφημεριδες, αποτελεσματα δημοτικων εκλογων 2010, εκλογες 2010, νεα κυβερνηση, Καλή Χρονιά, εκλογες 2012, βουλευτικές εκλογές 2012, δανεια, οικονομια, αθροισμα, βραδυ, διδυμα, δημοσιο, δις, εγινε, ευρω, υπαρχει, ευρωπη, κυβερνηση, κυμα, νοημα, περιβαλλον, σχεδια, φορα, χειλη, δικιο, πληγες, ξεκινησε
Τυχαία Θέματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- Τρέμε Μέρκελ! Ποια είδηση επιβεβαίωσε η Ρωσία και χάρισε αισιοδοξία στην Ελλάδα;
- Ποια σχολεία θα κλείσουν και την Πέμπτη λόγω κακοκαιρίας (Ανανεώνεται)
- Με κασκόλ Burberry ο Βαρουφάκης στο Eurogroup (φωτό)
- Πώς σχολιάζει το ΠΑΣΟΚ τις νέες δημοσκοπήσεις
- Χιλιάδες διαδηλωτές βουλιάζουν το Σύνταγμα (ενημέρωση)
- Αυστριακός υπ. Οικονομικών: Να σταματήσει η Ελλάδα τις προκλήσεις
- ΧΑΜΟΣ: Δείτε πόσοι δημοσιογράφοι περιμένουν τον Βαρουφάκη στις Βρυξέλλες
- Ντύνεται ξανά νυφούλα η Ελένη Ψυχούλη
- LIVE: Λεπτό προς λεπτό το Ολυμπιακός - ΑΕΚ
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Huffington Post Greece
- H μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα ενάντια στη λιτότητα
- #greeksolidarity: Συγκεντρώσεις κατά της λιτότητας σε ελληνικές και ευρωπαϊκές πόλεις
- Οι νυν, οι πρώην, η διαπραγμάτευση
- Διάσημες γυναίκες της τέχνης αποκαλύπτονται μέσα από τα πορτραίτα τους
- Θετικός στη χορήγηση bonus στους «διώκτες» του λαθρεμπορίου καυσίμων, ο Δημήτρης Μάρδας
- Τελευταία Νέα Huffington Post Greece
- Οι νυν, οι πρώην, η διαπραγμάτευση
- H μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα ενάντια στη λιτότητα
- Διάσημες γυναίκες της τέχνης αποκαλύπτονται μέσα από τα πορτραίτα τους
- #greeksolidarity: Συγκεντρώσεις κατά της λιτότητας σε ελληνικές και ευρωπαϊκές πόλεις
- Θετικός στη χορήγηση bonus στους «διώκτες» του λαθρεμπορίου καυσίμων, ο Δημήτρης Μάρδας
- Απόστολος Γκλέτσος: "Mου αρέσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου σαν γυναίκα"
- Υπέρ της εισαγωγής μεταναστών, ομογενών και Ρομά στην ΕΛ.ΑΣ. ο Γιάννης Πανούσης
- Ντάισελμπλουμ: Δεν περιμένουμε αποτέλεσμα απόψε για την Ελλάδα. Είμαι ανοικτός σε ιδέες
- Σε Google Maps οι διαδηλώσεις υπέρ της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο
- Σε αγνοούμενη του Norman Atlantic ανήκει πιθανότατα το ακρωτηριασμένο πτώμα που βρέθηκε στην Κέρκυρα
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- ΟΛΗ η Ελλάδα στους δρόμους: Δείτε τι γίνεται αυτή τη στιγμή στη Λαμία [photos]
- Μπόνους σε ελεγκτές για πρόστιμα που εισπράττονται από το λαθρεμπόριο καυσίμων
- Οι απογευματινές κληρώσεις του SUPER 3
- Η Λαγκάρντ αποθέωσε τον Βαρουφάκη: Τα έχουν σκεφτεί όλα πολύ καλά
- Μερική άρση απαγορευτικού απόπλου
- Άφησαν ανοι»Χ»τους λογαριασμούς, ισοπαλία 1-1 απέσπασε η ΑΕΚ στην έδρα του Ολυμπιακού
- Με κασκόλ Burberry ο Βαρουφάκης στο Eurogroup (φωτό)
- Τσίπρας: Στις πόλεις της Ελλάδας και της Ευρώπης ο λαός δίνει τη μάχη της διαπραγμάτευσης
- Απώλειες στις ευρωαγορές
- Έτσι βγαίνει το κακό όνομα στις... ξανθιές