Να παίζει το τρανζίστορ Γιάννη Καλατζή!
Τον είχα λησμονημένο για χρόνια τον Γιάννη Καλατζή, τον κυριότερο εκπρόσωπο του ελαφρολαϊκού μουσικού είδους στην Ελλάδα εκείνα τα χρόνια της εφηβείας. Ώσπου η είδηση για την φυγή του ξανάφερε στο νου την αύρα της εποχής του.
Κι όμως η καρδιά μου πετάριζε στα στήθη κάθε φορά που άκουγα στο τρανζίστορ τα τραγούδια του, βρεγμένα λες από την αρμύρα της θάλασσας και την αύρα του καλοκαιριού της Ελλάδας.
«Δελφίνι, δελφινάκι
πάμε πιο γρήγορα...», «Σ' αγαπώ σ' αγαπώ πού με βάζεις...» «Άντε και μια χάντρα θαλασσιά να σου τραγουδήσουν τα νησιά...», «Άσπρα θα φορέσω ρούχα γιορτινά...», «Κυρά Γιώργαινα», «Επιπόλαιο με λες...» και τόσες άλλες επιτυχίες που ακούγονταν από την κρατική ραδιοφωνία ανέμελα μελωδικές κι ωραίες εκείνα τα χρόνια της αθωότητας.
Ο Γιάννης Καλατζής είχε μια φωνή που ακουγόταν σα νερό που έτρεχε δροσερό από την πηγή, σαν ένα κάλεσμα στη χαρά που αναδυόταν από τη γαλάζια θάλασσα, σαν ήχος της χάντρας ενός κομπολογιού που έφτιαχνε ιστορία...
Η λεπτή φυσιογνωμία του και η αταλάντευτη προσήλωση στο μικρόφωνο χωρίς φιοριτούρες και σκηνικά τεχνάσματα τον έκαναν λατρεμένο ερμηνευτή της παιδικής μου αγνότητας.
Θυμάμαι τα μεσημέρια του καλοκαιριού, που δεν ήθελα να κοιμηθώ αλλά οι γονείς επέμεναν πως ήταν επιβεβλημένο για να μην ξυπνούμε τους γείτονες, θυμάμαι να κολλάω το αυτί μου στο τρανζίστορ που εγωιστικά κρατούσα μαζί μου ολημερίς και ολoνυχτίς, ν' ακούω τα τραγούδια του και να λιγώνομαι από τα όνειρα.
Ναι, είχαν μια δύναμη τα τραγούδια που ερμήνευε ο Γιάννη Καλατζής, να με παίρνουν από την βαρετή πραγματικότητα της άχαρης εφηβείας μου και να με ταξιδεύουν σε πελάγη, όπου ο έρωτας έτρεχε πάνω στο δελφινάκι ή ήταν σκορπισμένος εκεί στην πάνω γειτονιά...
Θα μπορούσα να παραδεχτώ ότι αυτά τα τραγούδια κινούσαν μια δύναμη μαγική μέσα μου, οδηγώντας με στην ταυτοποίηση του έρωτα που μέχρι τότε ήταν σχεδόν άγνωστος ως μια συναισθηματική πραγματικότητα.
Αυτές οι εικόνες ήταν έντονες, δοσμένες με μια απέριττη ερμηνευτική ικανότητα από το φωνητικό ταλέντο του Γιάννη Καλατζή, που αβίαστα έχυνε τη φωνή του στους δίσκους από βινύλιο φτάνοντας στα παιδικά μου αυτιά ως λύτρωση.
Έκλεινα τα μάτια και φανταζόμουν σκηνές αγάπης, ώρες ενός φευγαλέου πόνου αλλά και καθημερινές στιγμές της θάλασσας και του φωτός. Τα λόγια των τραγουδιών παντρεμένα με τη φωνή του Καλατζή με ξεσήκωναν σε μια άλλη ιδεατή πραγματικότητα που περίμενα να γίνω 18 χρονών για να τη ζήσω.
Βέβαια, ο Γιάννης Καλατζής και τα ελαφρολαϊκά τραγούδια του εξαφανίστηκαν σιγά-σιγά μετά την επταετία. Η μεταπολίτευση έδωσε ελάχιστο χώρο για το ελαφρολαϊκό είδος καθώς ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκις και ο Ξαρχάκος πήραν τη θέση τους στη μουσική ιστορία της χώρας.
Ο Γιάννης Καλατζής στους φοιτητικούς κύκλους ήταν σχεδόν σα μια αμαρτωλή παρένθεση, το ελαφρολαϊκό τραγούδι και μαζί οι εκφραστές του δεν είχαν θέση πλέον στα ακούσματά μας. Τα τραγούδια του θάμπωναν από την παλαιότητα κι έχαναν τη σημασία τους μπροστά στα αγωνιστικά συνθήματα των μεταπολιτευτικών τραγουδιών.
Ενιωθα σχεδόν τύψεις που αναπολούσα τη φωνή και τη σεμνή παρουσία του Γιάννη Καλατζή, που σιγοτραγουδούσα μέσα μου τα απλά καθημερινά τραγούδια της ελαφρολαϊκής ταυτότητας. Κι έτσι κλείδωσα για πάντα τα ακούσματα εκείνης της εποχής, σχεδόν περιφρονώντας τον εφηβικό εαυτό μου.
Έτσι χάθηκε ο Γιάννης Καλατζής, έτσι ξεχάστηκαν τα τραγούδια του. Για μένα όμως θα παραμείνει ο ερμηνευτής με την ψιλόλιγνη φιγούρα που ξύπνησε μέσα μου συναισθήματα και εικόνες απλές και ταυτόχρονα πρωτόγνωρες.
Σήμερα ακούω τα τραγούδια του Γιάννη Καλατζή στο αόρατο μουσικό σύστημα του αυτοκινήτου μου και αναθυμάμαι μέρες τρανζίστορ!
Κι όμως η καρδιά μου πετάριζε στα στήθη κάθε φορά που άκουγα στο τρανζίστορ τα τραγούδια του, βρεγμένα λες από την αρμύρα της θάλασσας και την αύρα του καλοκαιριού της Ελλάδας.
«Δελφίνι, δελφινάκι
Ο Γιάννης Καλατζής είχε μια φωνή που ακουγόταν σα νερό που έτρεχε δροσερό από την πηγή, σαν ένα κάλεσμα στη χαρά που αναδυόταν από τη γαλάζια θάλασσα, σαν ήχος της χάντρας ενός κομπολογιού που έφτιαχνε ιστορία...
Η λεπτή φυσιογνωμία του και η αταλάντευτη προσήλωση στο μικρόφωνο χωρίς φιοριτούρες και σκηνικά τεχνάσματα τον έκαναν λατρεμένο ερμηνευτή της παιδικής μου αγνότητας.
Θυμάμαι τα μεσημέρια του καλοκαιριού, που δεν ήθελα να κοιμηθώ αλλά οι γονείς επέμεναν πως ήταν επιβεβλημένο για να μην ξυπνούμε τους γείτονες, θυμάμαι να κολλάω το αυτί μου στο τρανζίστορ που εγωιστικά κρατούσα μαζί μου ολημερίς και ολoνυχτίς, ν' ακούω τα τραγούδια του και να λιγώνομαι από τα όνειρα.
Ναι, είχαν μια δύναμη τα τραγούδια που ερμήνευε ο Γιάννη Καλατζής, να με παίρνουν από την βαρετή πραγματικότητα της άχαρης εφηβείας μου και να με ταξιδεύουν σε πελάγη, όπου ο έρωτας έτρεχε πάνω στο δελφινάκι ή ήταν σκορπισμένος εκεί στην πάνω γειτονιά...
Θα μπορούσα να παραδεχτώ ότι αυτά τα τραγούδια κινούσαν μια δύναμη μαγική μέσα μου, οδηγώντας με στην ταυτοποίηση του έρωτα που μέχρι τότε ήταν σχεδόν άγνωστος ως μια συναισθηματική πραγματικότητα.
Αυτές οι εικόνες ήταν έντονες, δοσμένες με μια απέριττη ερμηνευτική ικανότητα από το φωνητικό ταλέντο του Γιάννη Καλατζή, που αβίαστα έχυνε τη φωνή του στους δίσκους από βινύλιο φτάνοντας στα παιδικά μου αυτιά ως λύτρωση.
Έκλεινα τα μάτια και φανταζόμουν σκηνές αγάπης, ώρες ενός φευγαλέου πόνου αλλά και καθημερινές στιγμές της θάλασσας και του φωτός. Τα λόγια των τραγουδιών παντρεμένα με τη φωνή του Καλατζή με ξεσήκωναν σε μια άλλη ιδεατή πραγματικότητα που περίμενα να γίνω 18 χρονών για να τη ζήσω.
Βέβαια, ο Γιάννης Καλατζής και τα ελαφρολαϊκά τραγούδια του εξαφανίστηκαν σιγά-σιγά μετά την επταετία. Η μεταπολίτευση έδωσε ελάχιστο χώρο για το ελαφρολαϊκό είδος καθώς ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκις και ο Ξαρχάκος πήραν τη θέση τους στη μουσική ιστορία της χώρας.
Ο Γιάννης Καλατζής στους φοιτητικούς κύκλους ήταν σχεδόν σα μια αμαρτωλή παρένθεση, το ελαφρολαϊκό τραγούδι και μαζί οι εκφραστές του δεν είχαν θέση πλέον στα ακούσματά μας. Τα τραγούδια του θάμπωναν από την παλαιότητα κι έχαναν τη σημασία τους μπροστά στα αγωνιστικά συνθήματα των μεταπολιτευτικών τραγουδιών.
Ενιωθα σχεδόν τύψεις που αναπολούσα τη φωνή και τη σεμνή παρουσία του Γιάννη Καλατζή, που σιγοτραγουδούσα μέσα μου τα απλά καθημερινά τραγούδια της ελαφρολαϊκής ταυτότητας. Κι έτσι κλείδωσα για πάντα τα ακούσματα εκείνης της εποχής, σχεδόν περιφρονώντας τον εφηβικό εαυτό μου.
Έτσι χάθηκε ο Γιάννης Καλατζής, έτσι ξεχάστηκαν τα τραγούδια του. Για μένα όμως θα παραμείνει ο ερμηνευτής με την ψιλόλιγνη φιγούρα που ξύπνησε μέσα μου συναισθήματα και εικόνες απλές και ταυτόχρονα πρωτόγνωρες.
Σήμερα ακούω τα τραγούδια του Γιάννη Καλατζή στο αόρατο μουσικό σύστημα του αυτοκινήτου μου και αναθυμάμαι μέρες τρανζίστορ!
Keywords
ελλαδα, βινύλιο, Πρώτη ημέρα του Καλοκαιριού, Καλή Χρονιά, εικονες, ηχος, θαλασσα, μουσικη, νησια, ονειρα, ρουχα, τραγουδια, αβιαστα, αγνωστος, απλα, αυτι, αυτια, αυρα, βινύλιο, γειτονια, γονεις, δυναμη, ειδος, θεοδωρακης, λογια, λυτρωση, ματια, νερο, παντα, παιδικα, παμε, πηγη, σκηνες, συνθηματα, τυψεις, φυγη, φωνη, φορα, χαθηκε, χαρα, ωρες, καρδια, μπροστα, σκηνικα
Τυχαία Θέματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- Έρχονται σύντομα δύο νέα «χαράτσια» για τους ιδιοκτήτες ακινήτων
- Ανοίγει νέος κύκλος έρευνας για τον 55χρονο από το Βόλο που έκανε «διακοπές» με 15χρονη
- Απολύθηκε ο πιλότος που έσωσε τον Ερντογάν το βράδυ του πραξικοπήματος
- Χαλκιδική: Τα χέρια του γιατρού πήγαν στο σημείο που δεν έπρεπε - Χαμός στο κάμπινγκ του ΑΠΘ!
- "Έγδυσαν" την κόρη του Mr coca cola - Της έκλεψαν κοσμήματα αξίας 1 εκατ. ευρώ μέσα από το Grand Resort Lagonissi
- Ανείπωτη τραγωδία: Νεκρός 11χρονος σε παιδική κατασκήνωση
- Αυτή η μείωση μισθού έγινε στον Γκουντάρα που έφυγε από την εκπομπή της Μενεγάκη
- ΠΡΟΣΟΧΗ: Επικίνδυνα ψάρια «εισέβαλαν» στις ελληνικές θάλασσες!
- Πτώμα άνδρα εντοπίστηκε σε ακάλυπτο πολυκατοικίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
- Η Τζένιφερ Λόπεζ κάνει διακοπές στην Κρήτη με το κότερο της
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Huffington Post Greece
- Λου Γιούρενεκ: Η Καταστροφή της Σμύρνης παραμένει ανοιχτή πληγή για τον ελληνισμό
- Λιού Σιαομπό (1955-2017): Δεν έχουμε εχθρούς
- Η Ολλανδία κλείνει τις φυλακές της και σε όσες απομένουν δίνει τα κλειδιά στους κρατούμενους. Πώς νίκησε την εγκληματικότητα
- «Πόλεμος» για τις «εξωγήινες μούμιες» στη Νάζκα του Περού: UFOλόγος κάνει λόγο για πέντε «μη ανθρώπινα» λείψανα
- Να παίζει το τρανζίστορ Γιάννη Καλατζή!
- Στρατηγική ανθεκτικότητας της ΑΟΖ Ελλάδας - Κύπρου
- Το αγόρι που έφτιαχνε παπούτσια για σαύρες: Το πρώτο, απολαυστικό trailer για τη ζωή και το έργο του Manolo Blahnik
- Η Βρετανία παραδέχτηκε για πρώτη φορά εγγράφως ότι πρέπει να πληρώσει «λογαριασμό Brexit» στην ΕΕ
- «Είσαι σε τόσο καλή φόρμα»: Το...περίεργο σχόλιο του Τραμπ στην Πρώτη Κυρία της Γαλλίας, Μπριζίτ Μακρόν
- Από σμήναρχος σμηνίτης
- Τελευταία Νέα Huffington Post Greece
- Να παίζει το τρανζίστορ Γιάννη Καλατζή!
- Λιού Σιαομπό (1955-2017): Δεν έχουμε εχθρούς
- Η Βρετανία παραδέχτηκε για πρώτη φορά εγγράφως ότι πρέπει να πληρώσει «λογαριασμό Brexit» στην ΕΕ
- Για να μη μείνει η ανάπτυξη κενό γράμμα
- «Είσαι σε τόσο καλή φόρμα»: Το...περίεργο σχόλιο του Τραμπ στην Πρώτη Κυρία της Γαλλίας, Μπριζίτ Μακρόν
- Η Ολλανδία κλείνει τις φυλακές της και σε όσες απομένουν δίνει τα κλειδιά στους κρατούμενους. Πώς νίκησε την εγκληματικότητα
- Στρατηγική ανθεκτικότητας της ΑΟΖ Ελλάδας - Κύπρου
- Από σμήναρχος σμηνίτης
- Λου Γιούρενεκ: Η Καταστροφή της Σμύρνης παραμένει ανοιχτή πληγή για τον ελληνισμό
- Το αγόρι που έφτιαχνε παπούτσια για σαύρες: Το πρώτο, απολαυστικό trailer για τη ζωή και το έργο του Manolo Blahnik
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- Στο Ε. Π. ΑΜΘ η επισκευή του μουσείου Σαμοθράκης
- Η Μικτή Χορωδία Καρδίτσας πραγματοποιεί μεγάλη περιοδεία στη Ν.Ιταλία
- Λυόμενο θα είναι το προσωρινό δημοτικό σχολείο στη Βρίσα
- Η Βρετανία αναγνώρισε ότι πρέπει να πληρώσει την ΕΕ για το Brexit
- Στην εντατική ο πυροσβέστης που τραυματίστηκε στην Κόρινθο
- Τέσσερα ελληνικά νησιά μεταξύ των 6 κορυφαίων της Ευρώπης
- Πότε και πώς επιβάλλονται λουκέτα και πρόστιμα λόγω φοροδιαφυγής
- Ο Σπαλιάρας ζήτησε δημόσια συγγνώμη για τις δηλώσεις του για τους λαθρομετανάστες (video)
- Σε ύφεση η πυρκαγιά στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου
- Ανακοίνωσε Λίποβι ο Προμηθέας Πατρών! (video)