Μια ιστορία για να λέμε στα παιδιά μας
Για τις μπασκέτες που μπήκαν στα σχολεία, για τις βολές στη Φυτευτή στα Κάτω Πατήσια, για τον Καμπούρη, για το "τιρινίνι", για την φωνή του Φίλιππα Συρίγου, για την πρώτη φορά. Το '87 είναι η ιστορία που θα λέμε στα παιδιά μας και δεν θα μας πιστεύουν. Το '87 είναι ο εθνικός ύμνος των παιδικών μας χρόνων. Του Σταύρου Καραΐνδρου.
"Θα το λέμε στα παιδιά μας και δεν θα μας πιστεύουν". Αυτή η ατάκα του Νίκου Γιαννόπουλου μου έχει κολλήσει στο μυαλό από τότε που την είπε. Βλέπαμε μαζί στο Παγκρήτιο το φιλικό της Εθνικής
του 2004 με την Inter Forever. Αλλά ο νους στριφογύριζε σε εκείνο τον ένα μήνα πριν από 13 χρόνια, είχε σφηνώσει η στιγμή που βλέπαμε τον Ζαγοράκη να σηκώνει την κούπα. Δεν λέει να φύγει, είναι εκεί στο μπαούλο και ανασύρεται όποτε το μυαλό το κρίνει απαραίτητο.
Εκείνη η επιτυχία του '04 για εμάς τους λίγο πριν τα 40 είναι πιο φρέσκια, είναι πιο δυνατή. Έχουμε ρουφήξει κάθε στιγμή. Το 1987 ήμασταν παιδάκια, 8 ετών εγώ. Οι εικόνες είναι σαν αναμνήσεις από τις καλοκαιρινές διακοπές. Η φωνή του αείμνηστου Φίλιππα Συρίγου έγινε εντονότερη όταν μεγαλώνοντας είδα ξανά καρέ-καρέ εκείνον τον τελικό.
Πολλοί θέτουν ως δίλημμα τις δύο επιτυχίες. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Δεν συγκρίνονται. Η πρώτη φορά είναι αυτή που θα σε σημαδεύει σε όλη σου τη ζωή, γιατί η πρώτη φορά είναι αυτή που καθόρισε τα επόμενα βήματά σου. Ηταν αυτή που σε πήγε ο πατέρας σου να σου αγοράσει μια μπάλα του μπάσκετ. Και εκεί, στην αλάνα της Φυτευτής στα Κάτω Πατήσια, να προσπαθείς να κάνεις ό,τι έκανε ο Καμπούρης. Από τις βολές και το φύσημα των δαχτύλων μέχρι τη χροιά του Συρίγου. "Γιοβάισα! Όχι τρίποντο! Είναι το τέλος! Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης".
Οπως και να 'χει είμαστε τυχεροί. Γιατί θα έχουμε να λέμε στα παιδιά μας, που λέει και ο Γιαννόπουλος. Κι ας μην μας πιστεύουν. Θα τους λέμε για το κατάμεστο ΣΕΦ, τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά, θα τους λέμε για την ψυχραιμία του Καμπούρη και τους πανηγυρισμούς των ημίγυμνων Αθηναίων στο συντριβάνι της Ομόνοιας. Θα μας ρωτάνε πότε είχε συντριβάνι η Ομόνοια και θα γελάμε.
Η επιτυχία του '87 είναι και πρέπει να είναι εγωιστική. Για τον καθένα ξεχωριστά. Να χτιστεί μία ιστορία πάνω στα προσωπικά βιώματα του καθενός. Στη χαρά, τη συγκίνηση, την αλλοφροσύνη της επιτυχίας. Για τις μπασκέτες που μπήκαν στα σχολεία και το "τιρινίνι" που ακούγεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Για τον πελαργό που κρατούσε την μπάλα στα καλτ γραφικά της κρατικής τηλεόρασης λίγο μετά το φινάλε. Για αυτά και για άλλα πολλά που γέννησε το Ευρωμπάσκετ του '87. Για τις γενιές που το πρόλαβαν και αυτές που το άκουσαν από τις διηγήσεις.
Το καλό είναι πως το μπάσκετ έχει συνέχειες. Και θα έχει. Δεν στέκεται στο παρελθόν. Ακολούθησε το 2005, έπειτα η επική νίκη επί της Dream Team. Ο θρίαμβος του '87 γέννησε όλα τα παραπάνω. Εδώ έρχεται η μελαγχολία των ποδοσφαιρικών. Για το 2004. Που θα μείνει εκεί ως σημείο αναφοράς. Ως απίστευτο, το πρωτόγνωρο, αυτό που δεν θα ξαναγίνει. Γιατί εκεί δεν χτίσαμε, δεν επενδύσαμε, δεν εκμεταλλευτήκαμε τον κόσμο που βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει.
Το '87 καθόρισε πολλές γενιές και έφερε τη δική του εποχή. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά. Η φωνή του Συρίγου ήταν ο "εθνικός ύμνος" μίας εποχής που άνθισε το ελληνικό μπάσκετ. Αρα, στα παιδιά μας δεν θα λέμε μόνο για αυτά που ζήσαμε, αλλά και πως η Εθνική του '87 άλλαξε τον ρου του ελληνικού αθλητισμού. Θα τους το λέμε και θα μας πιστεύουν. Γιατί θα βλέπουν γύρω τους.
Πηγή: Contra.gr
"Θα το λέμε στα παιδιά μας και δεν θα μας πιστεύουν". Αυτή η ατάκα του Νίκου Γιαννόπουλου μου έχει κολλήσει στο μυαλό από τότε που την είπε. Βλέπαμε μαζί στο Παγκρήτιο το φιλικό της Εθνικής
Εκείνη η επιτυχία του '04 για εμάς τους λίγο πριν τα 40 είναι πιο φρέσκια, είναι πιο δυνατή. Έχουμε ρουφήξει κάθε στιγμή. Το 1987 ήμασταν παιδάκια, 8 ετών εγώ. Οι εικόνες είναι σαν αναμνήσεις από τις καλοκαιρινές διακοπές. Η φωνή του αείμνηστου Φίλιππα Συρίγου έγινε εντονότερη όταν μεγαλώνοντας είδα ξανά καρέ-καρέ εκείνον τον τελικό.
Πολλοί θέτουν ως δίλημμα τις δύο επιτυχίες. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Δεν συγκρίνονται. Η πρώτη φορά είναι αυτή που θα σε σημαδεύει σε όλη σου τη ζωή, γιατί η πρώτη φορά είναι αυτή που καθόρισε τα επόμενα βήματά σου. Ηταν αυτή που σε πήγε ο πατέρας σου να σου αγοράσει μια μπάλα του μπάσκετ. Και εκεί, στην αλάνα της Φυτευτής στα Κάτω Πατήσια, να προσπαθείς να κάνεις ό,τι έκανε ο Καμπούρης. Από τις βολές και το φύσημα των δαχτύλων μέχρι τη χροιά του Συρίγου. "Γιοβάισα! Όχι τρίποντο! Είναι το τέλος! Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης".
Οπως και να 'χει είμαστε τυχεροί. Γιατί θα έχουμε να λέμε στα παιδιά μας, που λέει και ο Γιαννόπουλος. Κι ας μην μας πιστεύουν. Θα τους λέμε για το κατάμεστο ΣΕΦ, τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά, θα τους λέμε για την ψυχραιμία του Καμπούρη και τους πανηγυρισμούς των ημίγυμνων Αθηναίων στο συντριβάνι της Ομόνοιας. Θα μας ρωτάνε πότε είχε συντριβάνι η Ομόνοια και θα γελάμε.
Η επιτυχία του '87 είναι και πρέπει να είναι εγωιστική. Για τον καθένα ξεχωριστά. Να χτιστεί μία ιστορία πάνω στα προσωπικά βιώματα του καθενός. Στη χαρά, τη συγκίνηση, την αλλοφροσύνη της επιτυχίας. Για τις μπασκέτες που μπήκαν στα σχολεία και το "τιρινίνι" που ακούγεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Για τον πελαργό που κρατούσε την μπάλα στα καλτ γραφικά της κρατικής τηλεόρασης λίγο μετά το φινάλε. Για αυτά και για άλλα πολλά που γέννησε το Ευρωμπάσκετ του '87. Για τις γενιές που το πρόλαβαν και αυτές που το άκουσαν από τις διηγήσεις.
Το καλό είναι πως το μπάσκετ έχει συνέχειες. Και θα έχει. Δεν στέκεται στο παρελθόν. Ακολούθησε το 2005, έπειτα η επική νίκη επί της Dream Team. Ο θρίαμβος του '87 γέννησε όλα τα παραπάνω. Εδώ έρχεται η μελαγχολία των ποδοσφαιρικών. Για το 2004. Που θα μείνει εκεί ως σημείο αναφοράς. Ως απίστευτο, το πρωτόγνωρο, αυτό που δεν θα ξαναγίνει. Γιατί εκεί δεν χτίσαμε, δεν επενδύσαμε, δεν εκμεταλλευτήκαμε τον κόσμο που βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει.
Το '87 καθόρισε πολλές γενιές και έφερε τη δική του εποχή. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά. Η φωνή του Συρίγου ήταν ο "εθνικός ύμνος" μίας εποχής που άνθισε το ελληνικό μπάσκετ. Αρα, στα παιδιά μας δεν θα λέμε μόνο για αυτά που ζήσαμε, αλλά και πως η Εθνική του '87 άλλαξε τον ρου του ελληνικού αθλητισμού. Θα τους το λέμε και θα μας πιστεύουν. Γιατί θα βλέπουν γύρω τους.
Πηγή: Contra.gr
-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.
Keywords
παιδια, huffington post, σχολεια, inter, νους, δίλημμα, ελλαδα, σεφ, ευρωμπασκετ, dream, team, contra, feed, property, huffington, κινηση στους δρομους, Πρώτη ημέρα του Καλοκαιριού, Καλή Χρονιά, σταυροι, τελος του κοσμου, ξανα, εθνικος υμνος, εθνικη, εικονες, μπασκετ, σεφ, contra.gr, αναμνησεις, απιστευτο, δικη, δίλημμα, εγινε, ειπε, εποχη, επιτυχια, ερχεται, ετων, ζωη, η φωνη, μυαλο, νικη, ομονοια, παιδακια, φυσημα, φωνη, φορα, χαρα, ψυχραιμια, βηματα, dream, γελαμε, huffington post, huffington, feed, inter, υμνος, χροια, μεινει, νους, property, team, βιωματα
Τυχαία Θέματα
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- Αχαΐα: Αστυνομικοί βρήκαν τσάντα με 40.000 ευρώ και κοσμήματα σε δύσβατη περιοχή - Όταν κατάλαβαν σε ποιον ανήκουν δεν το πίστευαν
- Το μήνυμα της Χούκλη στον Σταύρο Θεοδωράκη για τον όγκο: «Επάνω του»
- Τι δείχνουν τα εκκαθαριστικά της εφορίας
- Λονδίνο: Τα λάθη και οι παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία
- Σεισμός τώρα στην Κρήτη!
- Νέα έρευνα ανατρέπει τα δεδομένα για το αλάτι!
- Survivor: Γκάφα από τη μητέρα του Ντάνου - Τι αποκάλυψε στη βιντεοκλήση που δεν έπρεπε! (video)
- 30 χρόνια από το έπος της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ
- Νέα καταγγελία για τον παπά στη Θεσσαλονίκη: Το έχει ξανακάνει
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Huffington Post Greece
- «Κill-All», Buk-M3, το νέο υπερόπλο της Ρωσίας σε πλήρη ανάπτυξη στη Σιβηρία και ο νέος πονοκέφαλος των ΗΠΑ
- Άρθρο-μήνυμα του Tσίπρα προς τους δανειστές σε Le Monde και Die Welt
- Το υπέροχο μήνυμα της Μαρίας Χούκλη στον Σταύρο Θεοδωράκη για τον όγκο που αφαίρεσε
- Ο γερμανικός παράγοντας κυρίαρχος στο επερχόμενο Eurogroup και η αδιευκρίνιστη η στάση της ελληνικής κυβέρνησης
- Ουκ έστι ήδη Αχάρνα αλλά Μαινίδιον
- Ν' αγαπάς τα παιδιά σου όπως είναι
- Πολιτικό βάθος και ηγετικό διαμέτρημα
- Δημοπρατούνται προσωπικά είδη της Όντρεϊ Χέπμπορν με τιμές που θα ξεκινούν από τις 100 λίρες
- Ψάχνοντας τη λύση. Μια νέας μορφής επανάσταση
- Τελευταία Νέα Huffington Post Greece
- Μια ιστορία για να λέμε στα παιδιά μας
- «Κill-All», Buk-M3, το νέο υπερόπλο της Ρωσίας σε πλήρη ανάπτυξη στη Σιβηρία και ο νέος πονοκέφαλος των ΗΠΑ
- Η Τουρκία επιδίδεται σε ένα «πραγματικό κυνήγι εναντίον του Τύπου», καταγγέλλει ο φωτορεπόρτερ Ντεπαρντόν
- Ν' αγαπάς τα παιδιά σου όπως είναι
- Ουκ έστι ήδη Αχάρνα αλλά Μαινίδιον
- Δημοπρατούνται προσωπικά είδη της Όντρεϊ Χέπμπορν με τιμές που θα ξεκινούν από τις 100 λίρες
- Άρθρο-μήνυμα του Tσίπρα προς τους δανειστές σε Le Monde και Die Welt
- Ψάχνοντας τη λύση. Μια νέας μορφής επανάσταση
- Ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ δεν ξέρει τίποτα για ρωσική ανάμειξη στις εκλογές
- Πολιτικό βάθος και ηγετικό διαμέτρημα
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- Κρήτη | Δωρεάν εξετάσεις από το Πολιτιστικό και Κοινωνικό Κέντρο Αμαρίου
- Πανελλήνιες: Η αθάνατη Ελληνίδα μάνα και ο εκνευρισμένος μαθητής - Τα βίντεο που άφησαν εποχή...
- Nεκρός 25χρονος που παρασύρθηκε από αμαξοστοιχία
- Ισχυρός σεισμός 6,8R στη Γουατεμάλα
- Οι 'Κηπουροί του Αιγαίου' συνεχίζουν τις δράσεις τους σε σχολεία της Ρόδου
- Πάτρα: Τους έπιασαν έτσι μέσα σε φορτηγό - Τα παιχνίδια της γάτας με το ποντίκι [pic, vid]
- Σεισμός 7 Ρίχτερ στο Μεξικό
- Συνεργασία - έκπληξη για τη Lady Gaga
- Αλέξης Τσίπρας σε "Le Monde" και "Die Welt": Οι δανειστές να σεβαστούν τη χώρα μου