Λεύκες, μουριές, ελιές, μελιές. 776 από τα 1000 δέντρα στο Ρέμα Πικροδάφνης κόβονται προς χάριν της ανάπλασης

Συνολικά 776 δέντρα, Ευκάλυπτοι, Λεύκες, Μουριές, Μελιές, Ελιές κα θα κοπούν στο Ρέμα Πικροδάφνης προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ανάπλασης από τη Λ.Βουλιαγμένες έως την εκβολή. Μόνο που συγκεκριμένη απόφαση της Περιφέρειας Αττικής προκαλεί πολλές αντιδράσεις καθώς απειλεί την βιοποικιλότητα της περιοχής.

Σύμφωνα με την απόφαση 279/2016 και όπως αναφέρεται στη σελίδα 31, υπολογίζεται ότι στη συγκεκριμένη περιοχή του ρέματος υπάρχουν περίπου 1000 δέντρα και «Το σύνολο των υφιστάµενων δένδρων διατηρούνται στη θέση τους, εκτός από ορισµένα που αποµακρύνονται λόγω της διευθέτησης του ρέµατος και τα οποία είναι 776 δένδρα. Αναλυτικότερα είναι: 50 Ευκάλυπτοι, 199 Λεύκες, 444 Πλατύφυλλα ( Μουριές, Μελιές κλπ.) 28 Ελιές, 23 Πεύκα, 11 Εσπεριδοειδή, 21 Κυπαρίσσια». Στην απόφαση επίσης προβλέπεται
πως «ο αριθµός των δένδρων που πρόκειται να απομακρυνθούν, θα αντικατασταθεί µε µεγαλύτερο αριθµό δένδρων, που θα φυτευτούν στα πρανή του ρέµατος, 900 συγκεκριµένα µε : 30 Ευκάλυπτοι, 231 Λεύκες, 543 Πλατύφυλλα (Μουριές, Μελιές κλπ.) 32 Ελιές, 27 Πεύκα, 13 Εσπεριδοειδή, 24 Κυπαρίσσια. Επισης θα φυτευτούν 3150 θάµνοι στα πρανή του ρέµατος πχ πικροδάφνες και µυρτιές».

Στο μεσοδιάστημα όμως, όπως επισημαίνεται σε ανάρτηση του blog «Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών», «η απώλεια αυτών των δέντρων, εκτός όλων των άλλων, σημαίνει και καταστροφή της βιοποικιλλότητας, καταστροφή των ενδιαιτημάτων της πανίδας που ζει ή φιλοξενείται εποχιακά στο ποτάμι της Πικροδάφνης (αποδημητικά πουλιά)» ενώ «σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, στην Πικροδάφνη έχουν καταγραφεί πάνω από 100 είδη πουλιών (ερωδιοί, βουτηχτάρια, καλαμοκανάς, γλάροι, γλαρόνια, κορμοράνοι, νυχτοκόρακας, δρεπανοσκαλίδρα, κοκκινολαίμης, θαλασσοσφυριχτής, τουρλίδες, γερακίνα, κουκουβάγια κ.ά.). Από αυτά, τα 12-15 είδη είναι προστατευόμενα» αναφέρεται στη σχετική ανάρτηση.

Τονίζεται δε πως εκτός από τα πουλιά στην Πικροδάφνη ζουν βατράχια, ψάρια, σαύρες, χελώνες, σκαντζόχοιροι, σαλιγκάρια, πεταλούδες και συχνά ακόμη και χέλια. Πολλές σχετικές πληροφορίες μπορεί να αντλήσει κανείς στο λεύκωμα «Ανακαλύπτοντας την Πικροδάφνη, Μια Περιήγηση στη Φύση του ρέματος της Πικροδάφνης», της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης.

Όπως καταλήγει δε η ανάρτηση: «Όταν στο Los Angeles είναι αποφασισμένοι να πληρώσουν 1.380 εκατομμύρια για να επαναφέρουν το ομώνυμο ποτάμι στη φυσική του μορφή, σπάζοντας τόνους τσιμέντου που έχουν μετατρέψει την κοίτη του σ΄ ένα τσιμεντένιο κανάλι, στη Σεούλ το 2005 απομάκρυναν αυτοκινητόδρομο πέντε χιλιομέτρων που είχε κτιστεί πάνω από τον ποταμό Cheonggyecheon στην καρδιά της πόλης και στη Γερμανία αποκαταστάθηκαν οχτώ χιλιόμετρα τσιμεντένιου καναλιού του ποταμού Ισαρ, στο κέντρο του Μονάχου, στην Αθήνα πληρώνουμε για να καταστρέψουμε το τρίτο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής, από τα ελάχιστα που διατηρούνται ακόμη σε φυσική κατάσταση!».

Αντίθετοι με τα σχέδια της Περιφέρειας είναι και πολίτες όπως φαίνεται και στη σελίδα που υπάρχει στο Facebook του Δικτύου Πολιτών για τη Διάσωση του Ρέματος της Πικροδάφνης. Σε μια από τις πολλές σχετικές αναρτήσεις τους αναφέρουν:

"Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής με την πρόσφατη 30/8/16 Απόφασή του, έδωσε το πράσινο φως για την καταστροφή ενός χώρου μοναδικού για την περιβαλλοντική αξία και σημαντικότητά του στην νότια Αττική, του ποτάμιου οικοσυστήματος της Πικροδάφνης.

Χαρακτηρισμένο ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος (απόφαση 9173/1642 ΥΠΕΧΩΔΕ/3.3.1993) ως υδατόρεμα Α΄ Προτεραιότητας (νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας Ν. 4227 / 2014, άρθρο 20) και ως υγρότοπος «Β’ προτεραιότητας» (Ν. 4227/14, παραρτ. ΙΧ), αποτελεί πνεύμονα ζωής και ανάσα, για το ασφυκτικά δομημένο αστικό περιβάλλον. Είναι το τελευταίο καταφύγιο της εκτοπισμένης από παντού άγριας ζωής και κυρίως της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας.

Η πλειοψηφία του περιφερειακού Συμβουλίου, χωρίς ευθύνη και ευαισθησία απέναντι στους πολίτες και το φυσικό αυτό δημόσιο αγαθό, γνωμοδότησαν θετικά υπέρ της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η οποία έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις και την κατακραυγή του επιστημονικού κόσμου, των Περιβαλλοντικών Φορέων και οργανώσεων, των συλλογικοτήτων, κλπ, για τις παραλείψεις και παραποιήσεις της, τα επιστημονικά της λάθη και την αναλγησία με την οποία αντιμετωπίζει το ποτάμι ως φυσικό οικοσύστημα.

Κάτω από την κατακραυγή του Περιβαλλοντικού κόσμου, πετάχτηκαν τα βεγγαλικά ¨.. των πρόσθετων μέτρων ¨, της ¨Μελέτης Βιοποικιλότητας¨ και ¨…της προστασίας των φυσικών σχηματισμών¨ και ¨ την εξασφάλιση της συνέχειας των βιοτόπων..¨. Στάχτη στα μάτια!!! ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΟ ΜΕΤΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ.

Με ποιο τρόπο θα εφαρμόσει αυτά τα πρόσθετα μέτρα, αφού το σαραζανέτι και το μπετόν καταστρέφει ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ την παρόχθια βλάστηση, κόβει 716 δέντρα , ενώ τα βαριά μηχανήματα που κατεβαίνουν στην κοίτη για να τα τοποθετήσουν , εξολοθρεύουν την πανίδα και την χλωρίδα της κοίτης και της όχθης.

Επιπλέον είναι στους περισσότερους γνωστό, ότι το σαραζανέτι είναι αντιαισθητικό (βλ φωτ.), χρησιμοποιείται βασικά ως υλικό οδοποιίας, και έχει διάρκεια ζωής 50 χρόνια περίπου. Αυτό σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια το σύρμα θα διαβρωθεί από το νερό του ποταμού και θα έχουμε μέσα στο ρέμα χιλιάδες τόνους από χαλίκια, που θα μειώνουν τον χώρο του, θα αυξάνουν τον πλημμυρικό κίνδυνο και θα παρασύρονται ως φερτά.

Ουδέποτε η φύση δεν θα μπορέσει να τα ενσωματώσει, γιατί κανενός είδους βλάστηση δεν φυτρώνει πάνω σ΄ αυτά, ενώ σε πολλά σημεία δεν εξασφαλίζονται ούτε οι απαραίτητοι συντελεστές ασφαλείας.

Τα ποτάμια οικοσυστήματα που διασχίζουν αστικές περιοχές και δέχονται επί μακρόν κάθε είδους ανθρωπογενείς πιέσεις, δεν αναμένεται να εμφανίζουν βιοποικιλότητα ανάλογη των μεγάλων ποταμών της υπαίθρου. Έτσι η μελέτη βιοποικιλότητας εκπονούμενη μάλιστα κι από τον ίδιο εργοδότη των έργων, καταλήγει συνήθως ¨μπούμερανγκ΄ κι αντί να υπερασπίζει το οικοσύστημα, που χαρακτηρίζεται πλέον ως ¨φτωχό¨, ¨αθωώνει¨ τα έργα και δίνει το πράσινο φως σε κάθε καταστροφική ενέργεια.

Σε αυτό συνεισφέρει οπωσδήποτε και η Δασική Υπηρεσία η οποία αξιολογεί μόνον τα ¨δασικά¨ είδη βλάστησης και απαξιώνει τον πλούτο και την αισθητική που χαρίζουν τα κοινά είδη χλωρίδας, που θεωρεί αναλώσιμα, Το διαπιστώσαμε σε όλες τις γνωμοδοτήσεις της για το Ρέμα Πικροδάφνης , αλλά και αλλού.

Τέλος με την προτεινόμενη οριοθέτηση ανοίγεται ο δρόμος για την νομιμοποίηση των καταπατήσεων ιδιωτικών και δημοσίων. Καταπατήσεις εσκεμμένες από μπάζωμα του ρέματος για δημιουργία οικοπέδων, αλλά και εκ παραδρομής αφού το παλαιό Ρυμοτομικό αντιμετωπίζει το Ρέμα ως Λεωφόρο Πικροδάφνης, ακόμα… Η μελέτη φωτοερμηνείας που έγινε από το ΥΠΕΝ πρόσφατα, αναδεικνύει αυτές τις παθογένειες, τις οποίες η Περιφέρεια επιλέγει να συγκαλύψει.
Η ψήφιση της ΜΠΕ επιχειρεί να βάλει τέλος σε ένα ποτάμι – φυσικό οικοσύστημα και να το παραδώσει βορά στους εργολάβους του σαραζανετ και του μπετόν. Σε ένα ποτάμι ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΕΙ, αλλά αντίθετα ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ τους κατοίκους των Δήμων από όπου διέρχεται.

Η μοναδική φορά που η Πικροδάφνη υπερχείλισε τοπικά, ήταν το 2013, στα σημεία που στραγγαλιζόταν η ροή της από μπαζώματα της κοίτης, από λάθος σχεδιασμένα τεχνικά έργα και γέφυρες ή όπου υπήρχε καταστροφή των φυσικών πρανών (εκβολές Αλίμου), για οικοδόμηση.

Ταυτόχρονα οι φορολογούμενοι πολίτες καλούνται για άλλη μια φορά να πληρώσουν έργα εκατομμυρίων, για να προστατευτούν οι καταπατήσεις και όχι ένα φυσικό αγαθό".

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.