Ευθύνη και δικαίωμα των νέων ανθρώπων να πάρουν το τιμόνι στα χέρια τους

Δεν πρόκειται για συγκυρία αλλά για μια εξέλιξη που επέβαλλε η πραγματικότητα. Νέοι ηλικιακά -αλλά κυρίως ιδεολογικά- πολιτικοί βρέθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες στο επίκεντρο καθώς η κοινωνία αποφάσισε ότι πρέπει να απαλλαγεί από μια γενιά που κυβέρνησε τη χώρα για δεκαετίες. Είναι φυσικό το «παλιό» πολιτικό σύστημα να αντιδρά και μάλιστα σπασμωδικά. Δυστυχώς, για να δανειστούμε ένα σύνθημα της γενιάς που φεύγει, «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω».

Προσπάθησαν να διατηρήσουν τα κεκτημένα και απλά αλλάζοντας ρόλους, άρχισαν να κουνούν το δάχτυλο στην ελληνική κοινωνία. Ζήτησαν να ξεχάσουμε τα ολέθρια λάθη τους, υποσχέθηκαν να μας βγάλουν από το τέλμα στο οποίο οι ίδιοι μας οδήγησαν. Τελικά μας οδήγησαν σε συνεχή μνημόνια, πειραματισμούς και παλινωδίες, που είχαν σαν μόνο αποτέλεσμα τη γιγάντωση της ανεργίας. Καταδικάζοντας ουσιαστικά τις νεότερες γενιές.

Το σήριαλ συνεχίστηκε βασισμένο σε δομές που είχαν δημιουργήσει με το καθεστώς της πελατοκρατίας. Μέχρι που ο λαός αντέδρασε και πλέον με τη ψήφο και τη συμμετοχή του, άρχισε να τους δείχνει την έξοδο και να εμπιστεύεται την τύχη του, σε νεότερες γενιές.

Μετά την διπλή νίκη του Αλέξη Τσίπρα σε ηλικία μόλις 40 ετών, η αξιωματική αντιπολίτευση μετά από μια μακρά περίοδο εσωστρέφειας, παρέδωσε τα κλειδιά σε έναν εκπρόσωπο της νεότερης γενιάς, τον 47χρονο Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν είναι μόνο η ηλικία που τους διαφοροποιεί από την κομματική τους μήτρα. Είναι κυρίως το ύφος και οι απόψεις τους.

Αυτή η στροφή, μόνο θετικό αντίκτυπο μπορεί να έχει. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να αναλάβει ευθύνες η νεότερη γενιά. Ας την ορίσουμε ως η «γενιά των 40αρηδων». Θα κριθούν και αυτοί αυστηρά, αφού βέβαια τους δοθεί μια περίοδος χάριτος. Τα λάθη που κληρονόμησαν από τους παλαιότερους είναι πολλά και δεν μπορούν να διορθωθούν με το «καλημέρα». Έχουν όμως το δικαίωμα να ορίσουν αυτοί το μέλλον τους. Ήδη οι πειραματισμοί των «ωριμοτέρων» είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν αύτανδρες μερικές γενιές Ελλήνων.

Η ευθύνη τους, είναι μία. Οφείλουν να πολιτευθούν συναινετικά για το καλό της χώρας και να συνθέσουν τουλάχιστον με βάση τις προκλήσεις και τα ζητούμενα της σύγχρονης εποχής. Να αναπτύξουν ένα ρεαλιστικό πολιτικό λόγο με προτάσεις που θα δώσει επιλογή στους πολίτες, να επιλέξουν ξεκάθαρα ποια πολιτική θα ακολουθήσουν. Να σταματήσουν τις ξύλινες αντιπαραθέσεις στη βουλή, που στοχεύουν στην τεχνητή πολιτική πόλωση, ώστε οι πολίτες να ψηφίζουν με θύμο και όχι γνώση. Αυτές οι τακτικές ζημίωσαν τη χώρα αλλά και τους ίδιους, αφού απαξίωσαν την πολιτική και τους πολιτικούς και οδήγησαν μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων και κυρίως νέους στο να απέχουν της εκλογικής διαδικασίας

Μακάρι η γενιά των 40άρηδων και γιατί όχι και των 30άρηδων ή και των ...20άρηδων ακόμη να αναδυθεί και σε άλλους τομείς της ελληνικής κοινωνίας εκτός της πολιτικής. Σε όλο τον κόσμο νέοι λαμπροί άνθρωποι κινούν τα νήματα στην πολιτική, την οικονομία αλλά και τις επιχειρήσεις.

Στον εγχώριο επιχειρηματικό κόσμο υπάρχει ήδη μια σχετική τάση. Ποιος δεν θα ήθελε επίσης νέους ανθρώπους στη Δικαιοσύνη, στην Εκκλησία, στην εκπαίδευση στα πανεπιστήμια, στον συνδικαλισμό; Νέους που θα θέσουν στο περιθώριο τις πελατειακές σχέσεις φέρνοντας το καινούργιο και δίνοντας τροφή για σκέψη και προτάσεις με πρωτοβουλίες, που θα δώσουν λύσεις στα σημερινά προβλήματα του ανθρώπου.

Οι νέοι άνθρωποι δημιουργούν ελπίδα ότι οι εποχές της διαπλοκής θα αποτελέσουν παρελθόν. Το σίγουρο είναι ότι οι μεγαλύτερες γενιές ζυγίστηκαν και κρίθηκαν ανεπαρκείς. Και μόνο αυτό θα πρέπει να στρέψει το ενδιαφέρον, την προσοχή μας και την εμπιστοσύνη στις νεότερες γενιές.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.