Από τι κινδυνεύουμε ως κοινωνία;

Αφορμή γα το σημερινό άρθρο στάθηκε μία ημερίδα του Ιατρικού και του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων κατά την οποία παρουσιάσθηκαν ορισμένα ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα «...οι εντατικές χημικές καλλιέργειες με κατάχρηση φυτοφαρμάκων στην Κρήτη σχετίζονται με την πρωτόγνωρη αύξηση της νοσηρότητας στο νησί, την υπογονιμότητα και τους παιδικούς καρκίνους (...) Η πιθανότητα να νοσήσει από καρκίνο ένας άνθρωπος είναι περίπου 5% - 10% βάσει κληρονομικότητας και DNA.
Αυτή η πιθανότητα φτάνει στο 90% για κόσμο που έχει εκτεθεί σε φυτοφάρμακα. Η διαδρομή όμως για να φτάσουμε στην εκδήλωση της νόσου είναι 15 με 25 χρόνια...».

Ειδικός στην επιδημιολογία δεν είμαι, αλλά θυμάμαι μία άλλη παλαιότερη είδηση η οποία αφορούσε αντίστοιχες επιστημονικές μελέτες για τη βόρεια Ελλάδα. Η σχετική έρευνα πραγματοποιήθηκε την τριετία 2000-2003, και όπως αναφέρει το δημοσίευμα: «...Η δεύτερη αιτία θανάτου στη χώρα μας «προτιμάει» τη βόρεια Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία 30 ετών...».

Σύμφωνα με το προαναφερθέν δημοσίευμα οι αιτίες των αυξημένων ποσοστών καρκίνων στη βόρεια Ελλάδα και πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα των άξιων επιστημόνων που αναφέρονται είναι οι εξής: «...οι νοτιότερες περιοχές τρέφονται καλύτερα και λόγω των συνηθειών τους και λόγω μεγαλύτερης οικονομικής δυνατότητας (...) Το Τσερνομπίλ είναι πιθανόν μία ακόμη αιτία που καθορίζει τη γεωγραφία αλλά και μια αύξηση των κρουσμάτων του καρκίνου, όπως καταγράφηκε τα τελευταία χρόνια. (...) Πρέπει να επισημανθεί ότι οι κυριότεροι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση του καρκίνου είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η ανθυγιεινή διατροφή συμπεριλαμβανόμενης της αυξημένης κατανάλωσης οινοπνεύματος. Ακόμα, η υπερέκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία και ειδικότερα για τον ελλαδικό χώρο οι ιοί της ηπατίτιδας (...) Για παράδειγμα, στη βόρεια Ελλάδα καπνίζουν σε ορισμένες περιοχές περισσότερο. (...) Η κατάχρηση των φυτοφαρμάκων δείχνει να έχει επηρεάσει τον υδάτινο και υδροφοφόρο ορίζοντα με αποτέλεσμα ο τόπος μόνιμης κατοικίας να παίζει σημαντικό ρόλο ως προς τη μεγαλύτερη ή μικρότερη ποσοτική καταγραφή περιστατικών καρκίνου...».

Με λίγα λόγια: Ναι, κινδυνεύουν οι βορειοελλαδίτες και οι Κρητικοί. Και μάλιστα κινδυνεύουν πολύ! Οι βορειοελλαδίτες κινδυνεύουν εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον, ενώ οι Κρητικοί τα τελευταία 15-20 χρόνια τουλάχιστον. Κινδυνεύουν από το κάπνισμα, την κατάχρηση αλκοόλ, την παχυσαρκία, την κακή διατροφή, την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και την υπερέκθεσή τους στην ηλιακή ακτινοβολία. Όχι, δεν κινδυνεύουν από τις εξορύξεις. (Στην Κρήτη άλλωστε δεν πραγματοποιούνται εξορύξεις, ενώ στη Βόρεια Ελλάδα οι εξορύξεις χρυσού ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει).

Το κάπνισμα σκοτώνει. Τα φυτοφάρμακα σκοτώνουν. Η παχυσαρκία σκοτώνει. Όχι οι εξορύξεις! (Και τα τροχαία δυστυχήματα θα συμπλήρωνε ίσως κάποιος άλλος).

Κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα εμπεριέχει κινδύνους. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Θα πρέπει όμως επιτέλους ως πολίτες να αντιληφθούμε πως το πραγματικό διακύβευμα είναι η διαχείριση των κινδύνων με όρους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Κάθε κίνδυνος εμπεριέχει τις έννοιες της πιθανότητας και της σοβαρότητας. Σε όλα τα παραπάνω παίζει μεγάλο ρόλο η εκτίμηση κινδύνου που πραγματοποιεί, ως άτομο, ο καθένας μας. Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του μέτρα και σταθμά για τη σύγκριση κινδύνων. Ας κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του όσο αφορά την αποδοχή κινδύνων, ώστε να αντιληφθούμε επιτέλους από τι πραγματικά κινδυνεύουμε ως κοινωνία, να ξεκολλήσουμε από αγκυλώσεις του παρελθόντος και να προχωρήσουμε μπροστά.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα