H φρικαλεότητα των εγκλημάτων της ναζιστικής Κατοχής στην Ελλάδα την περίοδο '41-'44 μέσα από τα αρχεία των ΗΠΑ

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας συμμετέχοντας στον κύκλο των εορταστικών εκδηλώσεων υπό τον γενικό τίτλο «Η ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ» για την 71η επέτειο από την απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944, διοργάνωσε τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015 στο ΥΠΕΘΑ εκδήλωση με θέμα: «Πρώτη παρουσίαση των Γερμανικών Αρχείων Κατοχής από τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού».

Η όλη διοργάνωση περιλαμβάνει έναν κύκλο εκδηλώσεων που εξελίσσονται σε διάφορες περιοχές της Αθήνας στη διάρκεια του Οκτωβρίου. Ανάμεσά τους συζητήσεις ιστορικού περιεχομένου, σεμινάριο για εκπαιδευτικούς, ιστορικούς περιπάτους σε περιοχές της Αθήνας που συνδέονται με την Κατοχή και την Αντίσταση, εκδηλώσεις σε γειτονιές της Αθήνας, εκθέσεις φωτογραφιών και προβολές ταινιών.

Κατά την εκδήλωση έγινε παρουσίαση των γερμανικών αρχείων της Κατοχής. Ο διευθυντής της ΔΙΣ, Ταξίαρχος Νικόλαος Δελατόλας, παρουσιάσει τη μεθοδολογία της έρευνας και τις επιδιώξεις της. Όπως ανέφερε «Στην Ελλάδα, μια χώρα με πλούσια στρατιωτική και πολεμική ιστορία, ο εορτασμός των επετείων αποτελεί απόδειξη της ιστορικής μας συνείδησης...Η 12η Οκτ 1944 ημέρα αποτίναξης του ναζιστικού ζυγού χαρακτηρίσθηκε από τον Γ Σεφέρη ως ‘’η πιο όμορφη και γλυκιά ημέρα του κόσμου’’. Με την ευκαιρία αυτής της επετείου τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας που διεξάγεται στην Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού πάνω σε ορισμένα αρχεία της Βέρμαχτ.

Η Διεύθυνση προμηθεύτηκε από την υπηρεσία εθνικών αρχείων των ΗΠΑ μεταξύ των ετών 2005 και 2007, 162 μικροφίλμ που αφορούν τις επιχειρήσεις και γενικότερα την παρουσία των Γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων στη πατρίδα μας. Η Διεύθυνση αξιοποιεί υπηρετούντες στρατιώτες υψηλού ακαδημαϊκού επιπέδου με άριστη γνώση γερμανικών για την κατά το δυνατόν βέλτιστη μετάφραση των τεκμηρίων και επεξεργασία των πληροφοριών που περιέχονται στα υπόψη αρχεία υπό την επίβλεψη επιστημονικού προσωπικού της.

Η συγκεκριμένη δραστηριότητα αποτελεί πλέον μέρος του επιτελούμενου πολύπλευρου έργου της Διεύθυνσης Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Η παρουσίαση χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες. Πρώτον: περιγραφή της μεθοδολογίας της έρευνας. Δεύτερον: ανάλυση των τύπων των τεκμηρίων, δηλαδή το είδος του ιστορικού υλικού που περιέχεται στα μικροφίλμ. Τρίτον: οι επιδιώξεις της έρευνας. Στην τέταρτη παρουσιάζονται επιλεγμένα ευρήματα της μέχρι τώρα έρευνάς από την Διευθύντρια της ΥΙΑ Δρ Έφη Πασχαλίδου.

Όπως ανέφερε η κ.Πασχαλίδου «Το αρχειακό υλικό που προσφέρεται από την οπτική γωνία του κατακτητή και θύτη, αποτελεί ουσιαστική συμβολή στην τεκμηρίωση συγκεκριμένων στόχων, ορισμένης χρονικής στιγμής, σε διάφορες γεωγραφικές περιοχές της Ελλάδας. Είναι το συγκεκριμένο υλικό που προσφέρει το ίδιο το χιτλερικό κράτος, τα σιωπηρά φωτισμένα ντοκουμέντα, γνήσια και αδιάψευστα ιστορικά στοιχεία, που η απεικόνισή τους μόνο την αλήθεια μπορεί να αποδείξει. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά του συγκεκριμένου αρχειακού υλικού που διαθέτει η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, από κάθε άλλη συγγραφή και έκδοση. Η δε κατηγοριοποίηση ευρημάτων δεν είναι απόλυτη, καθώς το κάθε έγγραφο αποτελεί πρωτογενή ιστορική πηγή, πλούσια και διαθέσιμη στην άντληση πληροφοριών. Ωστόσο, σε ένα διευρυμένο πλαίσιο, μπορούμε να διακρίνουμε:

—Εγκλήματα κατά του έμψυχου δυναμικού

Νεκροί_Αιχμάλωτοι_Εκτελεσθέντες (με πυροβολισμό/απαγχονισμό)_Όμηροι_Αντίποινα (μέτρα εξιλέωσης-τιμωρίας-αντεκδίκησης)_Καταναγκαστική εργασία (στρατόπεδα συγκέντρωσης)

—Καταστροφές και λάφυρα

Καταστροφή/εμπρησμός χωριών, κτηρίων, οπλισμού-Καταστροφή/επίταξη πλοίων-Λάφυρα (όπλα, εξοπλισμός, οχήματα, τρόφιμα, εφόδια, ζώα, χρυσός, μεταλλεύματα, πλοία)

—Οικονομικά στοιχεία

Η σειρά Τ315 περιέχει έγγραφα προερχόμενα από συγκεκριμένες μεραρχίες (αναφορές, διαταγές ή ημερολόγια) με σημαντική εγκληματική δραστηριότητα στον ελλαδικό χώρο, όπως αυτή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας στην Ήπειρο, από τα τέλη Ιουνίου έως τον Δεκέμβριο του 1943.Η σειρά Τ78 περιέχει έγγραφα κυρίως με αναφορές που υποβλήθηκαν στην Ανώτατη Διοίκηση του Νοτιοανατολικού Μετώπου, κατά τα έτη 1943-1944, οπότε περιλαμβάνει σημαντικές καταγραφές γεγονότων και εγκληματικής δράσης των γερμανικών στρατευμάτων στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας (όπως και σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Νοοτιοανατολικής Ευρώπης), συνοπτικά, με στρατιωτικό πρωτόκολλο.

Στη διαφάνεια αυτή παρουσιάζεται ένα ανθολόγιο των λέξεων εκείνων που εμφανίζονται στα έγγραφα και οδηγούν στην καταγραφή των συγκεκριμένων ευρημάτων. «Λέξεις κλειδιά» κυρίως αναζητούνται και προκαλούν την προσοχή στους αναγνώστες των εγγράφων, ώστε να εντοπίζουν στοιχεία ενδιαφέροντος για την έρευνά μας. Αν και υπάρχει σαφής τυποποίηση, καθώς πρόκειται για στρατιωτικά έγγραφα, η ορολογία και η διαφοροποίηση στις λέξεις που χρησιμοποιούν οι συντάκτες των εγγράφων αναμφίβολα καταδεικνύει τον ιδεολογικό τους προσανατολισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εναλλαγή των όρων αντάρτες, κομμουνιστές, συμμορίτες ή εχθροί. Αντίθετα, σπάνια γίνεται διάκριση των θυμάτων σε πολίτες, αμάχους, γυναίκες ή παιδιά. Επίσης, οι συνεργάτες των Γερμανών, εμφανίζονται με τα ονόματα: εθνικιστές, αντικομουνιστές, εύζωνες ή εθελοντές.

Στη συνέχεια η κ.Πασχολίδου διάβασε της «κυνικές οδηγίες», όπως τις χαρακτήρισε σε ό,τι αφορά τα εγκλήματα κατά του έμψυχου δυναμικού με χαρακτηριστικό παράδειγμα ταυτότητας ενός εγγράφου της 1ης Ορεινής Μεραρχίας σχετικά με την προέλαση των κατακτητών στα Ιωάννινα, το οποίο μάλιστα εφιστά την προσοχή στην κατασκοπεία των τηλεπικοινωνιών,’ καθώς ο εχθρός παρακολουθεί’.

«Κατά την εκκαθάριση της περιοχής των συμμοριτών θα πρέπει να γίνεται αιχμηρή επέμβαση. Όλες οι τοποθεσίες που οι συμμορίτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως καταφύγια πρέπει να καταστρέφονται, ο ανδρικός πληθυσμός για τον οποίο δεν υπάρχει υπόνοια συμμετοχής στον αγώνα ή υποστήριξης των συμμοριών και δεν έχει εκτελεστεί, θα πρέπει να συλλαμβάνεται. Σε περιπτώσεις σαμποτάζ (δρόμοι, ανατινάξεις γεφυρών, αποκοπή τηλεφωνικών γραμμών) πρέπει να υπάρχουν αυστηρά αντίποινα (καταγράφονται ως ‘μέτρα εξιλέωσης’) εναντίον του τοπικού πληθυσμού. Τα αντίποινα αυτά θα έχουν επιτυχία μόνο εάν γίνουν γρήγορα και σε δημόσιους χώρους, εάν οδηγούνται οι συμμετέχοντες του σαμποτάζ στον τόπο καταγωγής τους, όπου θα πρέπει να απαγχονίζονται δημόσια (ακόμα και απέναντι στην οικογένεια των δραστών θα πρέπει να υπάρχει αδίστακτη στάση). Τυχόν ελαστικότητα στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων θα ερμηνεύεται από την τοπική κοινωνία ως αδυναμία και θα κοστίζει γερμανικό αίμα. Οποιαδήποτε τέτοια μέτρα θα πρέπει να αναφέρονται με λεπτομέρειες στις ημερήσιες αναφορές της Μεραρχίας. Μαζικότερες εκτελέσεις και εμπρησμός χωριών μόνον κατόπιν εντολής του τοπικού διοικητή».