Συνηθισμένοι άνθρωποι

«Ολη η ανθρωπότητα είναι ένας συγγραφέας, και είναι ένας τόμος. Οταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, δεν ξεσκίζεται ένα κεφάλαιο, μεταφράζεται σε μια καλύτερη γλώσσα. Και κάθε κεφάλαιο που “φεύγει”, έτσι πρέπει να το μεταφράζουμε σε μια πιο κατανοητή απ’ όλους γλώσσα. Οταν χτυπάει η καμπάνα για να καλέσει το ποίμνιο να ακούσει το κήρυγμα, δεν χτυπάει για να πάει στην εκκλησία μονάχα ο ιεροκήρυκας, αλλά όλο το εκκλησίασμα. Χτυπάει για όλους μας αυτή η καμπάνα... Κανένας άνθρωπος δεν είναι από μόνος του ένα αυτόνομο νησί. Του καθενός ο θάνατος με μικραίνει κι εμένα όλο και περισσότερο, γιατί είμαι κομμάτι της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό μη ρωτάς ποτέ “για ποιον χτυπά η καμπάνα”. Για σένα χτυπάει», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Keywords
Τυχαία Θέματα