Σπάνια φωτογραφία: Η Μελίνα Μερκούρη και ο Γιάννης Φέρτης στο “Γλυκό πουλί της νιότης” το 1960

Η επίσημη σελίδα του Studio Kleisthenis στο Instagram, η οποία δημοσιεύει σπάνιο υλικό από το αρχείο του φωτογράφου Κλεισθένη Δασκαλάκου, κοινοποίησε μια φωτογραφία της Μελίνας Μερκούρη και του Γιάννη Φέρτη από τη θεατρική παράσταση “Το γλυκό πουλί της νιότης” τη χειμερινή σεζόν 1959-1960.

Το κλασικό αριστούργημα του Τενεσί Ουίλιαμς ανέβηκε στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μετάφραση

Μάριου Πλωρίτη και μουσική Μάνου Χατζιδάκη. Η Μελίνα Μερκούρη υποδύθηκε την Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο (που φέρει το ψευδώνυμο Πριγκίπισσα Κοσμονόπολις) και ο Γιάννης Φέρτης, ο οποίος ήταν τότε τελειόφοιτος της σχολής του Κουν, τον Τσανς Γουέιν.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kleisthenis Daskalakos (@studio_kleisthenis)

Μελίνα Μερκούρη: To ξεχωριστό γκρο-πλαν το καλοκαίρι του 1969Ο Γιάννης Φέρτης πριν από μερικά χρόνια σε συνέντευξή του στην Καθημερινή αναφέρθηκε στην συγκεκριμένη παράσταση και αποκάλυψε κάποια πράγματα για τη σχέση τους.

Πολύ νωρίς στην πορεία σας, το 1960, παίξατε με τη Μελίνα Μερκούρη στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς. Τι θυμάστε από εκείνη την παράσταση;
Ήμουν στο τρίτο έτος της σχολής και κάναμε πρόβα στην «Ευρυδίκη» του Ανούιγ. Η ώρα είχε περάσει και ο Κουν, που ήταν πάντα Εγγλέζος στα ραντεβού του, δεν είχε φανεί. Ήταν με τη Μελίνα στο γραφείο του, όπως μάθαμε. Κάποια στιγμή με φώναξε και μας σύστησε. Όταν πια βγήκαν, ήμουν ακουμπισμένος σε μια κολόνα, στην άκρη της σκηνής –σαν τώρα το θυμάμαι– και η Μελίνα έτρεξε προς το μέρος μου. Για να καταλάβετε τη συνέχεια, πρέπει να σας πω ότι έχω δαλτωνισμό, μια διαταραχή της όρασης, κι έτσι δεν διακρίνω κάποια χρώματα, όπως το πράσινο και το κόκκινο. Ήρθε, λοιπόν, η Μελίνα και στάθηκε μπροστά μου. Φορούσε μια κλαρωτή φούστα. «Τι χρώμα είναι αυτό;» μου έδειξε πάνω στη φούστα της. Απάντησα. «Και αυτό;» Απάντησα ξανά. «Και αυτό;» Απάντησα και πάλι. «Έλα, βρε Κάρολε, που λες ότι το παιδί δεν βλέπει τα χρώματα. Μια χαρά τα βλέπει!» είπε στον Κουν κι έφυγε.

Πάνω στη σκηνή πώς ήταν η χημεία με τη Μελίνα Μερκούρη;

Με αντιμετώπισε σαν να ήμασταν συμπρωταγωνιστές. Εκείνη, σαραντάρα και διάσημη, κι εγώ είκοσι δύο ετών και ακόμα σπουδαστής. Ηταν γλυκός άνθρωπος, ειλικρινής και… χάχας. Συχνά την έπιανε νευρικό γέλιο πάνω στη σκηνή. Μια φορά, έμπηξε τόσο δυνατά τα νύχια της στην παλάμη της, για να μη γελάσει, που έτρεχε αίμα. Αλλά στην τελευταία μας παράσταση, ήμασταν πολύ συγκινημένοι και οι δυο. Κοντέψαμε να βάλουμε τα κλάματα. Την επόμενη μέρα θα έφευγε για το Παρίσι, για να συναντήσει τον Ντασέν. Μετά το αποχαιρετιστήριο πάρτι, που κράτησε έως τα χαράματα, έσκυψε και μου ψιθύρισε: «Έλα στο σπίτι, θα σε περιμένω». Είχαν ξενοικιάσει το διαμέρισμά τους και τη φιλοξενούσε ο πρώην σύζυγός της, ο Γιώργος Χαροκόπος, στο δικό του στο Κολωνάκι. Πήγα. Πήραμε πρωινό στο δωμάτιό της. Δεν ήξερε αν και πότε θα ερχόταν ξανά στην Ελλάδα. Και φιληθήκαμε. Ο Χαροκόπος κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο.