Αυτή είναι η καλύτερη ηλικία για να παντρευτείτε αν δεν θέλετε να πάρετε διαζύγιο – Τι λέει σύμβουλος σχέσεων

Σύμβουλος σχέσεων αποκάλυψε ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να παντρευτεί κάποιος αν δεν θέλει να πάρει διαζύγιο.

Η ψυχοθεραπεύτρια Lori Gottlieb από το Λος Άντζελες μίλησε στο podcast The Diary of a CEO για τις σχέσεις, τα ραντεβού και την οδύνη του χωρισμού. Η ψυχοθεραπεύτρια αλλά και συγγραφέας παρέθεσε μια μελέτη του Ινστιτούτου Οικογενειακών Μελετών, η οποία ανέφερε ότι υπάρχει η βέλτιστη ηλικία για να παντρευτεί κάποιος για να αποφύγει στατιστικά το διαζύγιο.

Σύμφωνα

με τη μελέτη, η καλύτερη στιγμή για να παντρευτεί κάποιος είναι στην ηλικία των 25-30 ετών. Όπως σημείωσε: “Κάποιος που παντρεύεται στα 25 είναι περισσότερο από 50% λιγότερο πιθανό να πάρει διαζύγιο από κάποιον που παντρεύεται στην ηλικία των 20″.

Και πρόσθεσε: “Είναι προφανές όταν παντρεύεσαι πολύ νέος, ότι δεν έχεις τις δεξιότητες και δεν είσαι κατασταλαγμένος στη ζωή σου, δεν έχεις απαραίτητα την ωριμότητα. Αλλά προς το μέσο ή το τέλος της δεκαετίας αυτής, είναι η βέλτιστη στιγμή, επειδή έχετε καλύτερη αίσθηση του ποιοι είστε. Ξέρεις περισσότερα για το τι θέλεις και μπορείς να μεγαλώσεις μαζί ως ζευγάρι”

Και συνέχισε: “Θα έχετε περισσότερες κοινές εμπειρίες και θα μάθετε περισσότερα ο ένας για τον άλλον. Οι γονείς σας είναι πιθανώς ακόμη ζωντανοί και για τους δύο, μπορείτε να γνωρίσετε αδέλφια, να προσαρμοστεί καλύτερα ο ένας στη ζωή του άλλου”.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι πριν από την ηλικία των 32 ετών, κάθε επιπλέον έτος ηλικίας μειώνει τις πιθανότητες διαζυγίου κατά 11%. Ωστόσο, μετά, οι πιθανότητες διαζυγίου αυξάνονται κατά 5% ετησίως.

Η Lori εξήγησε: “Καθώς μεγαλώνεις είσαι πιο σταθερός στους τρόπους σου, είσαι πιο άκαμπτος, έχεις διαφορετικές προσδοκίες, όταν είσαι νεότερος είσαι πιο ευέλικτος. Γινόμαστε λιγότερο ανοιχτόμυαλοι με τις σχέσεις, καθώς μεγαλώνουμε. Έχουμε επίσης μια ιστορία καθώς μεγαλώνουμε, έχουμε περισσότερες αρνητικές εμπειρίες. Οι σχέσεις που δεν λειτούργησαν στη συνέχεια διαμορφώνουν τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε σε άλλες σχέσεις.

Και συνέχισε: “Τιμωρούμε τον τωρινό μας σύντροφο για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, οπότε αν ήσασταν σε μια σχέση πριν και κάποιος δεν σας φερόταν καλά, τότε εμπιστεύεστε λιγότερο τον σύντροφο με τον οποίο είστε. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αν έχω περισσότερη εμπειρία γνωριμιών, τότε θα γίνω καλύτερος σύντροφος αργότερα. Αλλά είναι πιο δύσκολο γιατί έχεις όλες αυτές τις αποσκευές και το άλλο άτομο της ηλικίας σου έχει όλες αυτές τις αποσκευές που φέρνει”.

Επίσης, η Lori αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι θέτουν όλο και περισσότερο εξωπραγματικές προσδοκίες όταν αναζητούν σύντροφο. Η ψυχοθεραπεύτρια είπε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε έπειτα από ένα ραντεβού επειδή “δεν ένιωθαν μια αρχική σπίθα”, ωστόσο αποκάλυψε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σε μακροχρόνιες σχέσεις δεν ένιωθαν αυτό το σημάδι στο πρώτο ραντεβού τους.

Είπε: “Είναι πραγματικά ενδιαφέρον ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το πρώτο ραντεβού ως οδηγό, όταν οι άνθρωποι που είναι ερωτευμένοι και έλκονται ο ένας από τον άλλον συχνά δεν ένιωσαν αυτές τις σπίθες στο πρώτο, δύο ή τρία ραντεβού, ίσως ήταν ακόμη φίλοι για λίγο. Οι άνθρωποι δεν δίνουν ο ένας στον άλλον την ευκαιρία, να γνωρίσουν το άλλο άτομο ή να αφήσουν το άλλο άτομο να σας γνωρίσει, επειδή έχουν τον υπαινιγμό, χάρη στις εφαρμογές γνωριμιών, ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι εκεί έξω.

Αν συνεχίσεις να κάνεις ταχυδακτυλουργίες με ανθρώπους, δεν πρόκειται ποτέ να γνωρίσεις κανέναν και να μάθεις αν αυτό το άτομο είναι κάποιος με τον οποίο θέλεις να είσαι. Η ερώτηση που κάνετε στον εαυτό σας στο τέλος ενός πρώτου ραντεβού θα πρέπει να είναι “πέρασα καλά”, αν η απάντηση είναι ναι, τότε πηγαίνετε σε ένα δεύτερο ραντεβού, δεν χρειάζεται να αλλάξει τη ζωή, απλά δείτε τι θα συμβεί τη δεύτερη φορά”.

Η συγγραφέας πρόσθεσε ότι οι προσδοκίες της σχέσης είναι διαφορετικές τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Είπε: “Νομίζω ότι για τους άνδρες οι προσδοκίες χτίζονται κυρίως γύρω από την εμφάνιση, για τη νεότερη γενιά, ειδικά επειδή μεγαλώνουν σε αυτές τις προκλητικές πόζες, που δημοσιεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν φιλτραριστεί. Έτσι, όταν βλέπουν ανθρώπους στην πραγματική ζωή, έχουν πραγματικά μη ρεαλιστικές προσδοκίες”.