Marilyn Monroe: Η ανέκδοτη ιστορία για το πώς βρέθηκε αντιμέτωπη με τον θάνατο έξι χρόνια πριν πεθάνει

Η Marilyn Monroe βρέθηκε νεκρή στο κρεβάτι της στο σπίτι της στο Μπρέντγουντ το 1962, με ένα τηλέφωνο στο άψυχο χέρι της και συνταγογραφούμενα φάρμακα σκορπισμένα σε όλο το δωμάτιο. Ωστόσο, έξι χρόνια πριν, παραλίγο να πεθάνει υπό ακόμη πιο άθλιες συνθήκες.

Σε απόσπασμα από τη συναρπαστική νέα βιογραφία του αστυνομικού του Λος Άντζελες που έγινε ιδιωτικός ερευνητής, του Fred Otash, το οποίο δημοσιεύει το DailyMail.com, αποκαλύπτεται η πρώτη φορά που το είδωλο του κινηματογράφου ήρθε αντιμέτωπο με τον θάνατο.

Ήταν

Σάββατο πρωί, άνοιξη του 1956. Ο Fred Otash έφτασε στις 9 π.μ. για ένα πρωινό στο Nate ‘n’ Al’s στο Μπέβερλι Χιλς. Το ανεπιτήδευτο εβραϊκό ντελικατέσεν ήταν ένα δημοφιλές στέκι για τους διάσημους θαμώνες.

A new book out in April draws on the unseen files of Fred Otash, Confidential’s private eye and later a celebrity investigator, to expose the secrets of Rock Hudson, Marilyn Monroe, and others. He supposedly taped secret conversations, but the tapes were destroyed. pic.twitter.com/dxHuixgaXI

— Jason Colavito (@JasonColavito) January 22, 2024

Η Rita Hayworth, η Ava Gardner και ο James Garner ήταν μεταξύ των θαμώνων του, όπως και η Doris Day, η οποία, όπως λέγεται, σταματούσε νωρίς κάθε πρωί με το μπουρνούζι της για να πάρει ένα κουλούρι με τυρί κρέμα.

Ο Otash, αστυνομικός και ιδιωτικός ντετέκτιβ, ήταν γνωστός ως “Freddie” στους σερβιτόρους. Μία από αυτές τον οδήγησε στο τραπέζι όπου καθόταν πάντα με την πλάτη στον τοίχο για να μην χάνει τα γεγονότα.

Στο εστιατόριο μπήκε ο παλιός του φίλος Sidney Skolsky, αρθρογράφος κουτσομπολίστικης στήλης και ραδιοφωνική προσωπικότητα, ο οποίος με τα άρθρα του είχε βοηθήσει τη Marilyn Monroe να γίνει σταρ. Η παρουσία του δεν ήταν και τόσο αξιοσημείωτη αφού οι εργαζόμενοι είχαν συνηθίσει να εξυπηρετούν σταρ.

In the gallery of shady PI characters: Fred Otash, the Hollywood PI who tapped Marilyn Monroehttp://t.co/bAZZuePjFX pic.twitter.com/yfoTPGaKWe

— French Connection Research (@frenchPI) June 10, 2013

Αλλά ο E. Maurice Adler – ο παραγωγός του “From Here to Eternity”, μιας από τις ταινίες με τις υψηλότερες εισπράξεις του 1953 – πραγματικά τράβηξε τα βλέμματα. Καθώς ο Adler προχώρησε με αγωνία στο τραπέζι του Fred, όλα τα μάτια έπεσαν πάνω του. Πραγματικά, θα έπρεπε να είχε καλύτερη διάθεση. Πρόσφατα είχε αντικαταστήσει τον Darryl F. Zanuck ως επικεφαλής παραγωγής στην 20th Century Fox.

Το στούντιο δούλευε σε μια τεράστια νέα παραγωγή, το “Bus Stop”, μια ρομαντική κωμωδία με πρωταγωνίστρια τη Monroe, η οποία μόλις είχε πάρει προαγωγή. Έπειτα από έναν χρόνο διαπραγματεύσεων και νομικών ελιγμών, η Monroe είχε εξασφαλίσει ένα νέο συμβόλαιο με την 20th Century Fox, η οποία είχε συμφωνήσει να της πληρώσει το εκπληκτικό ποσό των 100.000 δολαρίων ανά ταινία, δηλαδή περίπου 1,1 εκατομμύρια δολάρια σήμερα για μια περίοδο επτά ετών. Το στούντιο είχε επίσης δώσει την έγκριση της ιστορίας, του σκηνοθέτη και του διευθυντή φωτογραφίας. Ήταν μια άνευ προηγουμένου συμφωνία.

Ο Skolsky κανόνισε το πρωινό. Ο Otash δεν είχε συναντήσει ποτέ τον Adler, αλλά μπορούσε να πει ότι ήταν νευρικός. Έπειτα από σύντομες συστάσεις και ανταλλαγή ευχαριστιών, ο Adler έφτασε κατευθείαν στο θέμα.

“Η Marilyn εξαφανίστηκε”, γρύλισε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Marilyn Monroe (@marilynmonroe)

“Τι εννοείς ότι εξαφανίστηκε;” ρώτησε ο Otash. Ο Adler εξήγησε ότι η Marilyn δεν είχε εμφανιστεί για δουλειά στα γυρίσματα την προηγούμενη μέρα, ούτε τηλεφώνησε για να εξηγήσει την απουσία της. Κανείς δεν την είχε δει ή ακούσει τις τελευταίες 24 ώρες, ούτε καν ο σύζυγός της, τον οποίο μόλις είχε παντρευτεί, ο θεατρικός συγγραφέας Arthur Miller, ο οποίος βρισκόταν στη Νέα Υόρκη και ανησυχούσε.

Η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της Monroe είχε ήδη κοστίσει στον Adler πάρα πολύ χρόνο και χρήμα. Η πίεση πάνω της ήταν ξεκάθαρη σε όλους στα γυρίσματα. Μέχρι τώρα υπέφερε ήδη από οξύ άγχος και συχνά εμφάνιζε εξάνθημα όταν ερχόταν η ώρα να γυρίσει μια σκηνή.

Μια πρόσφατη παρατεταμένη νοσηλεία για “νευρική ένταση” είχε ωθήσει την ταινία πολύ πάνω από τον προϋπολογισμό. Ο Adler είπε ότι θα την είχε απολύσει και θα αναδιαμόρφωνε τον ρόλο αν μπορούσε, αλλά τώρα ήταν στα μισά των γυρισμάτων και δεν υπήρχε επιστροφή. Το στούντιο έχανε περίπου 40.000 δολάρια κάθε μέρα που ήταν αγνοούμενη.

Ο Adler χρειαζόταν τον Otash να βρει τη Monroe το συντομότερο δυνατό και να την επαναφέρει στα γυρίσματα. Αν όχι, δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να κλείσουν την ταινία με τεράστια απώλεια.

Όταν ο Otash έφτασε στο γραφείο του, άρχισε να ψάχνει τα πολλά αρχεία του, αναζητώντας οποιονδήποτε είχε ύποπτη σχέση με τη Monroe. Μέσω ενός πελάτη δικηγόρου, του δόθηκε τελικά το όνομα ενός γνωστού εγκληματία του οποίου η σχέση με την ηθοποιό είχε σημειωθεί σε προηγούμενη υπόθεση.

Αυτός ο τύπος δεν ήταν καλά νέα. Ήταν έμπορος ναρκωτικών και ο ίδιος εθισμένος στην ηρωίνη.

Και παρ’ όλο που η Marilyn, παρά τα γνωστά προβλήματά της με το ποτό και τα χάπια, δεν είχε πάρει ποτέ σκληρά ναρκωτικά, η παρατεταμένη εξαφάνισή της έκανε τον Otash να ανησυχήσει. Προσέλαβε αμέσως τον Barney Ruditsky – προσωπικό ιδιωτικό ντετέκτιβ του Joe DiMaggio, πρώην συζύγου της Monroe – και συνεργάστηκε με έναν από τη δική του ομάδα: έναν ιδιωτικό ερευνητή, τον Norman Placey.

Οι δυο τους ξεκίνησαν ελέγχοντας τα αρχεία των σιδηροδρόμων, των λεωφορείων και των αεροπορικών εταιρειών, αλλά δεν είχαν αποτέλεσμα. Ο Otash, ωστόσο, γνώριζε από κουτσομπολίστικους αρθρογράφους όπως ο Skolsky ότι όταν οι σταρ του κινηματογράφου ήθελαν να ταξιδέψουν χωρίς να τους εντοπίσουν, συχνά χρησιμοποιούσαν ένα ταξιδιωτικό γραφείο που έκλεινε ταξίδια με ψευδώνυμο. Οι αρθρογράφοι θα πλήρωναν τους υπαλλήλους των πρακτορείων γι’ αυτές τις πληροφορίες.

El investigador privado Fred Otash Fue entrevistado en un programa que incluso nunca fue sacado al aire y esto fue lo que le contó al respecto al caso pic.twitter.com/GNmpe46dAo

— King (@King32266100) May 2, 2020

Ο Otash κάλεσε έναν γνωστό του στο ταξιδιωτικό πρακτορείο και – αντί να διακινδυνεύσει να αποκαλύψει το όνομα που έψαχνε, προκαλώντας θύελλα στα μέσα ενημέρωσης για την εξαφάνιση της Marilyn – πλήρωσε αδρά για τα λογιστικά βιβλία κάθε κράτησης που έγινε τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

Στη συνέχεια ερεύνησε τις λίστες των πρακτορείων, αναζητώντας ένα ψευδώνυμο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Monroe. Το όνομα “Pearl Baker” τράβηξε την προσοχή του. Η “Gladys” Pearl Baker ήταν η μητέρα της Monroe. Ο Otash έστειλε αμέσως τον Ruditsky και τον Placey στη διεύθυνση που αναφερόταν στην καταχώρηση του πρακτορείου. Ήταν για ένα φθηνό, υποβαθμισμένο μοτέλ στη Σάντα Μπάρμπαρα.

Κατά την άφιξή του, ο Ruditsky κάλεσε τον Otash από έναν κοντινό τηλεφωνικό θάλαμο. Θα έπρεπε απλά να μπει στο δωμάτιο, ρώτησε. Ο Otash αντιμετώπισε ένα δίλημμα. Η Marilyn ήταν μια ενήλικη γυναίκα, υπεύθυνη για τις δικές της πράξεις. Αν ήθελε να κρυφτεί σε ένα μοτέλ αυτό ήταν δικαίωμά της. Αυτοί οι ιδιωτικοί ερευνητές δεν είχαν κανένα νόμιμο δικαίωμα να εισέλθουν στο δωμάτιό της και, ουσιαστικά, να την πάρουν παρά τη θέλησή της πίσω στο κινηματογραφικό στούντιο.

Αλλά αποφάσισε ότι ήταν ένα μικρό ρίσκο. Αυτά τα στούντιο είχαν τόσο μεγάλη δύναμη πάνω στις ηθοποιούς τους – συμπεριλαμβανομένης της Marilyn – που ήταν σίγουρος ότι δεν θα πήγαινε στην αστυνομία και δεν θα διακινδύνευε να καταστρέψει την καριέρα και τη φήμη της. Έδωσε το “πράσινο φως”.

Καθώς ο Ruditsky και ο Placey χτύπησαν την πόρτα λέγοντας ότι είχαν παράδοση, η φωνή ενός άνδρα απάντησε λέγοντας ότι θα ήταν εκεί. Η πόρτα άνοιξε για να αποκαλύψει τον εθισμένο στην ηρωίνη που έψαχναν. Φορούσε μόνο ένα μποξεράκι.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Marilyn Monroe (@marilynmonroe)

Ο Ruditsky έσπρωξε τον άνδρα στην άκρη και εισέβαλε στο δωμάτιο. Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που είδε. Η Monroe ήταν ξαπλωμένη γυμνή και ακίνητη στο κρεβάτι σε εμβρυϊκή στάση. Υπήρχαν βελόνες, σύριγγες και άλλα σύνεργα ναρκωτικών σκορπισμένα γύρω από το δωμάτιο. Αφού έλεγξε γρήγορα για σφυγμό και διαπίστωσε ότι ήταν αναίσθητη – αλλά ακόμη ζωντανή – κάλυψε το σώμα της με ένα σεντόνι.

Καθώς ο Ruditsky ενημέρωσε τον Otash για την κατάσταση, ο Placey διέταξε τον σαστισμένο ναρκομανή να ντυθεί. Ο Otash είπε στον Ruditsky να βεβαιωθεί ότι η Monroe δεν χρειαζόταν άμεση ιατρική φροντίδα και τον κατηύθυνε να σταθεί δίπλα ενώ τηλεφώνησε στον Adler για να τον ενημερώσει για την ανακάλυψή τους.

Ο Adler ήθελε να απομακρύνει τη Monroe από το μοτέλ με ασφάλεια και διακριτικά, με όλα τα ίχνη της παρουσίας της εκεί σβησμένα. Είπε στον Otash ότι θα έστελνε ασθενοφόρο στο σημείο για να τη μεταφέρει σε ασφαλές νοσοκομείο για αποτοξίνωση.

Πίσω στη γραμμή με τον Ruditsky, ο Otash τον διέταξε να καθαρίσει το μέρος και να πάει τον έμπορο ναρκωτικών lowlife στην πλησιέστερη στάση λεωφορείου, όπου θα του αγόραζε ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Σαν Φρανσίσκο και θα τον έπειθε ότι τίποτα από αυτά δεν συνέβη ποτέ. Την τελευταία φορά που εθεάθη, έκανε ωτοστόπ στον αυτοκινητόδρομο Pacific Coast.

Η Marilyn ανάρρωσε σε μια ιδιωτική κλινική στο Χόλιγουντ και επέστρεψε στο πλατό λίγες μέρες αργότερα. Όταν ο Τύπος ρώτησε για την απουσία της, ένας δημοσιογράφος του στούντιο εξήγησε ότι είχε υποτροπιάσει από την προηγούμενη νοσηλεία της λόγω εξάντλησης και χρειαζόταν απλώς μερικές ακόμη ημέρες ανάπαυσης.

Οι τελευταίες σκηνές του Bus Stop γυρίστηκαν και η ταινία κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1956. Για την ερμηνεία της, η Marilyn έλαβε μερικές από τις καλύτερες κριτικές της καριέρας της. Ο βετεράνος κριτικός των New York Times, Bosley Crowther, έγραψε: “Η Marilyn Monroe απέδειξε επιτέλους ότι είναι ηθοποιός”.