Iωάννης Μιχαλούδης: Ο επιστήμονας πίσω από τη viral τσάντα του οίκου Coperni αποκαλύπτει στο InStyle.gr όλα όσα θέλουμε να ξέρουμε

Η τσάντα Air Swipe Bag, μια πρωτοποριακή δημιουργία από τον οίκο Coperni, σηματοδοτεί μια συναρπαστική εξέλιξη στον κόσμο της μόδας. Κατασκευασμένη από ένα ιδιαίτερο υλικό, αγγίζει τα όρια της αϋλότητας, θέτοντας ερωτήματα για το μέλλον της βιωσιμότητας και της καινοτομίας στη βιομηχανία της μόδας.

99% αέρας και 1% γυαλί ήταν αρκετά για να κάνουν όλη την Ευρώπη, κύριως όμως τον κόσμο της μόδας, να μιλάει για την “Air Swipe Bag” του οίκου Coperni.

Credit: Ιωάννης Μιχαλούδης

Ο

‘Ελληνας ερευνητής, καλλιτέχνης και ακαδημαϊκός Ιωάννης Μιχαλούδης είναι ο δημιουργός της συγκεκριμένης τσάντας. Μοιράζεται μαζί μας τη διαδικασία ανάπτυξης, τις τεχνικές προκλήσεις που αντιμετώπισε αλλά και το όραμά του για ένα κόσμο με ηθική μόδα και βιωσιμότητα. Γεννημένος στην Καρδίτσα, σε ένα λεωφορείο, όπως ο ίδιος έχει αποκαλύψει, καθώς η μητέρα του δεν πρόλαβε να φτάσει στο νοσοκομείο, ονειρεύεται έναν κόσμο βιώσιμο, με καθαρό ουρανό.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη coperni (@coperni)

Η συζήτησή μας με τον Ιωάννη Μιχαλούδη, φιλοδοξεί να φωτίσει την καινοτομία και τις δυνατότητες που φέρνει η τσάντα Air Swipe Bag, ανοίγοντας τον δρόμο για συναρπαστικές εξελίξεις στον κόσμο της μόδας. ‘Ενας κόσμος που καταφέρνει πάντα να μας εκπλήσσει, αυτή τη φορά, θετικά.

Πώς περιγράφετε τη συνεργασία σας με την ομάδα της Coperni; Πώς νιώσατε όταν η Coperni σας προσέγγισε με αυτή την πρωτότυπη ιδέα;

H oμάδα της Coperni είχε ξεκάθαρο όραμα για το τι θέλει. Έστειλαν την ιδέα σε ένα συνεργάτη μου στην Αμερική, και ρώτησαν αν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια τσάντα από αέροτζελ. ‘Ενα υλικό που είναι το ελαφρύτερο στερεό που υπάρχει στον κόσμο. Ο συνεργάτης μου προώθησε την ιδέα τους σε μένα, γιατί είμαι ο μόνος παγκοσμίως που μπορώ να κάνω σε τρισδιάστατο όγκο. Ο Sebastian (Creative Director της Coperni) μου αποκάλυψε πώς είναι θαυμαστής του συγκεκριμένου υλικού και ήθελε πολύ να δημιουργήσουμε τη συγκεκριμένη τσάντα. Δεν ήξεραν όμως, αν αυτό ήταν εφικτό να γίνει. Εγώ τους απάντησα πώς φυσικά μπορώ να το κάνω, αλλά πως απλά χρειάζεται αρκετός χρόνος!

Πόσο χρόνο σας πήρε να δημιουργήσετε την Air Swipe Bag;

Στις 21 Νοεμβρίου με προσέγγισαν με το αίτημά τους, την επόμενη μέρα μιλήσαμε με τον Sebastian, και ξεκινήσαμε αμέσως τα πειράματα. Χρειαστήκαμε περίπου ενενήντα μέρες.

Credit: Ιωάννης ΜΙχαλούδηςCredit: Ιωάννης ΜΙχαλούδης

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες τεχνικές προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στην κατασκευή της τσάντας; Πώς καταφέρατε να ξεπεράσετε αυτές τις προκλήσεις;

Η διαδικασία μπορεί να είχε δυσκολίες, αλλά εγώ ήμουν σίγουρος πώς στο τέλος θα είχαμε το αποτέλεσμα που θέλαμε. Με πίεζε αρκετά ο χρόνος γιατί αυτά τα (χημικά) υλικά, έρχονται από το εξωτερικό και επειδή είναι πολύ ιδιαίτερα υλικά, έπρεπε να έρθουν μέσω «Δημοκρίτου» (Ερευνητικό Κέντρο). Υπήρχαν ενδιάμεσα και κάποιες απεργίες, οπότε εκείνη την περίοδο, η αλήθεια είναι πώς είχα άγχος. Αλλά ευτυχώς έγιναν όλα όπως έπρεπε, ήρθαν τα χημικά στην ώρα τους και τα καταφέραμε.

Πώς θα περιγράφατε τη διαδικασία ανάπτυξης και υλοποίησης της “Air Swipe Bag”;

‘Oλη η διαδικασία για την υλοποίηση έγινε στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα στην Αθήνα, στο εργαστήρι μου στον «Δημόκριτο». Είναι ένα πολύ ντελικάτο υλικό και θέλει προσοχή. Η ομάδα μου και εγώ κάναμε πολλά πειράματα και ήμασταν έτοιμοι μια εβδομάδα πριν από τo show στο Παρίσι.

Credit: Ιωάννης Μιχαλούδης

Τι ακριβώς είναι το αέροτζελ και πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο υλικό; Γνωρίζουμε πως το χρησιμοποιεί και η ΝΑSA.

Η NASA χρησιμοποιεί αυτό το υλικό για να μαζέψει αστερόσκονη. Το συνάντησα για πρώτη φορά όταν έκανα την μεταπτυχιακή μου έρευνα «Τέχνη και επιστήμη». Είχα ολοκληρώσει το διδακτορικό μου πάνω στη τέχνη και τη μόδα, στη Σορβόννη. Στη συνέχεια πήγα με πλήρη υποτροφία στο ΜΙΤ (Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης) κι εκεί προσπάθησα να φτιάξω ένα τετράγωνο σύννεφο! Προσπάθησα δηλαδή να βάλω υδρατμούς μέσα σε ένα αόρατα καλούπι. Μάλιστα ήταν κάτι που προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Αντί να υπάρχει μια μεγάλη οθόνη θα δημιουργούσαμε ένα τεράστιο σύννεφο. Συνεργαζόμουν τότε με τον κ. Παπαϊωάννου. Προσπαθήσαμε αλλά στο τέλος δεν έγινε γιατί η ενέργεια που απαιτείτο για ένα project σαν αυτό ήταν όση θα κατανάλωναν δύο πόλεις… Δεν μπορούσε να γίνει.

Όσο ήμουν στο ΜΙΤ με προσέγγισαν κάποιοι συνεργάτες μου και ερευνητές και μου είπαν πώς ήθελαν να μου δείξουν ένα υλικό. Μόλις έπιασα στα χέρια μου το αέροτζελ, με ενθουσίασε. Ήταν υπέροχο. Είπα…”ένας άγγελος είναι… ένας ουρανός”. ‘Ενα περίεργο υλικό με πολλές ιδιαιτερότητες. Αν το βάλεις σε μαύρο φόντο, δείχνει μπλε, αλλά αν το βάλεις σε λευκό φόντο, δείχνει διάφανο δεν το βλέπεις. Κι αν περάσει φως από μέσα, γίνεται πορτοκαλί! Σαν ένα κομμάτι ουρανού.

Γλυπτό με αέροτζελ”‘ ‘Ικαρος” – Credit: Ιωάννης Μιχαλούδης

Οπότε, ξεκίνησα να το ψάχνω περισσότερο. Εκείνη την περίοδο έφτιαξα το πρώτο γλυπτό με αέροτζελ, τον “Ίκαρο”. Το παρουσίασα στην Ικαρία και στη συνέχεια στους Δελφούς. Στη συνέχεια, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης φιλοξενήθηκε η έκθεσή μου, το 2006, με 11 κυκλαδίτικα γλυπτά που το υλικό τους αντί να είναι το μάρμαρο, ήταν το αέροτζελ.

Yπάρχει κάποιο μήνυμα που ήθελαν να περάσουν οι σχεδιαστές με τη δημιουργία της Air Swipe Bag; Πώς μπορεί η αϋλότητα να συμβάλει στη βιωσιμότητα της μόδας;

Η επίδειξή τους ήταν εμπνευσμένη από την ταινία “Η Οδύσσεια του Διαστήματος” του 2001. ‘Ηθελαν να δείξουν πώς η ποιότητα του αέρα μας πρέπει να είναι καθαρή. Πως μπορεί να υπάρξει κάτι “sustainable”(βιώσιμο), μέσα από την αϋλότητα. Το μήνυμα του show τους ήταν αυτό που υποστηρίζω και εγώ “Save Our Sky” , “Προστατέψτε τον ουρανό“. Χρειαζόμαστε έναν καθαρό ουρανό και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το πετύχουμε. Ο ουρανός είναι σαν ρούχο για τον πλανήτη. Τον προστατεύει, από τις υπεριώδεις ακτίνες, τους μετεωρίτες… Οπότε σαν ρούχο το παρουσίασαν και οι σχεδιαστές στη συλλογή τους. Yπάρχει μια σύνδεση.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη coperni (@coperni)

Πώς προετοιμάσατε το μοντέλο για να κρατήσει την τσάντα στην πασαρέλα;

Το μοντέλο που θα την κρατούσε στην πασαρέλα, ο Leon Dame, ήταν άψογος επαγγελματίας. Κάναμε μια πρόβα για να νιώσει άνετα και να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα κρατάει κάτι βαρύ ή περίεργο. Θέλαμε να νιώσει ασφάλεια. Φανταστείτε πως τα 30 γραμμάρια που ζυγίζει η τσάντα, είναι σαν να κρατάς ένα φάκελο ή 2-3 σελίδες. Είναι κάτι πολύ ελαφρύ. Του εξήγησα όλη την πορεία της συγκεκριμένης τσάντας, αλλά και την ιστορία πίσω από το υλικό. ‘Ηθελα να καταλάβει ότι αυτό που έχει στα χέρια του είναι τεχνολογία της ΝΑSΑ. Να νιώσει και να καταλάβει πόσο τιμητικό ήταν για εκείνον, που τον επέλεξαν αυτόν να κρατήσει τη συγκεκριμένη τσάντα. Είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο που έχει φτιαχτεί από αέρτοτζελ.

Credit: Ιωάννης Μιχαλούδης

Είχατε άγχος backstage; Ο Sebastian και ο Arnaud, πώς ένιωθαν;

Οι άνθρωποι που ξέρουν και έχουν εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνουν, δεν έχουν άγχος. Το άγχος νομίζω μας το δημιουργεί περισσότερο η ανασφάλεια που έχουμε με τον εαυτό μας. Όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου, και πιστεύεις αυτό που κάνεις δεν έχει άγχος. ‘Hμασταν όλοι ήρεμοι.

Credit: Ιωάννης Μιχαλούδης

Ξέρετε αν η συγκεκριμένη τσάντα θα είναι διαθέσιμη προς πώληση στο μέλλον από τον οίκο Coperni;

Ο Sebastian και ο Arnaud περιμένουν να δουν το feedback και την ανταπόκριση που θα έχουν και μετά θα αποφασίσουν. Αλλά αν το αποφασίσουν, τότε θα πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές. Πρέπει να είναι προστατευμένη από γυαλί ή από πλαστικό για να είναι πιο λειτουργική και χρηστική.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη coperni (@coperni)

Τι αποτύπωμα αφήνει στον πλανήτη το αέροτζελ;

Αφήνει το αποτύπωμα της σκόνης. Στο τέλος δηλαδή αν το τρίψουμε, είναι σαν γυαλί. Το θετικό στοιχείο είναι πώς είναι άυλο. Αν πάμε στους άλλους πλανήτες, άυλα θα πάμε. Για αυτό και η νανοτεχνολογία είναι μια “έξυπνη” τεχνολογία, που μπορεί να μας βοηθήσει να καταφέρουμε πολλά.

Συνεργαστήκατε και με τον οίκο Boucheron για να δημιουργήσετε ένα κόσμημα με αέροτζελ. Μιλήστε μας για αυτή τη συνεργασία.

Η εταιρεία Boucheron με προσέγγισε για δημιουργήσουμε το κόσμημα με αέροτζελ. ‘Ημουν ο μόνος που μπορούσε να το κάνει. Μάλιστα το συγκεκριμένο κόσμημα, μετά από πέντε χρόνια στο μουσείο, πουλήθηκε στα 450.000 ευρώ, υπέρογκη τιμή. ‘Ενα ιδιαίτερο κόσμημα με λευκόχρυσο και διαμάντια.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Michalou(di)s Ioannis (@michaloudis.ioannis)

Πιστεύετε θα δούμε στο μέλλον το αέροτζελ να έχει κι άλλες χρήσεις; Πιστεύετε θα έχει σημαντικό αντίκτυπο τα επόμενα χρόνια;

Ήδη εμπνέει κόσμο. Υπάρχει και μεθοδολογία και μυθολογία γύρω από αυτό το υλικό και τη χρήση του. Αυτό είναι το όμορφό στοιχείο του, είναι ποιητικό αλλά και πρακτικό υλικό.

Δεν υπάρχουν πολλά υλικά που μπορούν να αντέξουν τους 1200 βαθμούς κελσίου. Δεν καίγεται, αντέχει 4000 φορές το βάρος του. Η τσάντα, αν της βάζαμε βάρος πάνω, θα άντεχε 120 κιλά. Έχω ήδη δεχθεί πολλές προτάσεις για άλλα projects! Ήδη το χρησιμοποιούν για να κάνουν γάντια, καθώς είναι θερμομονωτικό υλικό, αλλά και παντελόνια και φόρμες για σκι!

Credit: Iωάννης Μιχαλούδης

Γνωρίζω πώς συνεργάζεστε με τη NASA.

Έχω μια ενεργή συνεργασία με το Jet Propulsion Laboratory από το 2005. ‘Οταν θέλω να κάνω κάτι, πάντα θα ρωτήσω αυτούς. Αυτοί θα μας απαντήσουν αν μπορούμε να προχωρήσουμε με ένα πείραμα ή όχι.

Πιστεύετε ότι η τεχνολογία και η επιστήμη και όλο το κομμάτι που ασχολείστε εσείς, μπορεί να ενσωματωθεί και στην καθημερινή μας ζωή; Mπορεί να επηρεάσει τη λειτουργικότητα των αντικειμένων που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας;

Η νανοτεχνολογία εφαρμόζεται ήδη στην καθημερινότητα μας. Τα smartphones έχουν ήδη αέρτοζελ στην μπαταρία τους, για να κρατάνε περισσότερο. Οπότε όλη η τεχνολογία βοηθάει, απλά δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση. Να προσέχουμε, να μην το παρακάνουμε.

‘Εχετε κάποιο όραμα, κάτι που ετοιμάζετε το επόμενο διάστημα;

Έχω ένα όραμα, αλλά χρειάζεται τεράστιους αντιδραστήρες για να γίνει. Θα ήθελα να φτιάξω ένα ολόσωμο άγαλμα από αέροτζελ. Φανταστείτε μια θηλυκή μορφή από αέροτζελ, η οποία θα αιωρείται σε μαγνητικά πεδία. Είχα κάνει ένα πείραμα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, με ένα μικρό κυκλαδίτικο αγαλματίδιο. Το ολόσωμο που θέλω να δημιουργήσω θα ζυγίζει περισσότερο από ένα κιλό. Θα αιωρείται. Αυτό είναι το όραμά μου, αλλά χρειάζεται αρκετή δουλειά και πολλά χρήματα για να γίνει.

Στο παρελθόν, παρουσίασα τον «Έφηβο του Μαραθώνα», ένα γνωστό γλυπτό, που είναι και στο Αρχαιολογικό Μουσείο, κι έβαλα αέροτζελ γύρω από το κεφάλι του. Αυτός το γλυπτό παρουσιάστηκε στην Κίνα, σε μία έκθεση στην οποία η Ελλάδα ήταν προσκεκλημένη. ‘Ηθελα να κάνω την ίδια διαδικασία και σε άλλα γλυπτά, τα οποία είναι σπασμένα. Αντί δηλαδή να βάλω το “plaster of Paris” ή αλλιώς «γύψος του Παρισιού», να βάλω αέροτζελ. Θα υπάρχει ένα βαθύ μήνυμα πίσω από αυτό, γιατί ουσιαστικά θα είναι σαν να παίρνουμε ένα “κομμάτι ουρανού” για να φτιάξουμε τα κομμάτια που λείπουν.

Αν είχαμε τις αντίστοιχες άδειες, θα μπορούσαμε να το κάνουμε και στις Καρυάτιδες… Έχω γράψει και ένα σχετικό άρθρο σχετικά με αυτό το όραμα. Το ονόμασα”(m)other tongue”.

Πάντα παίζω με τις παρενθέσεις, μου αρέσει. Λένε ότι η τέχνη είναι παρένθεση στη ζωή μας, όμως η παρένθεση είναι σημαντική. Είναι σημαντικότερη κάποιες φορές κι από την ίδια τη ζωή.

Δηλαδή αυτό το κόσμημα της Boucheron, είναι πολύ σημαντικότερο από την εταιρεία την ίδια, ή αυτόν που έφτιαξε την Boucheron, ή εμένα τον ίδιο, γιατί η παρένθεση άρα η τέχνη είναι αυτά που μένουν πίσω.

Ποιες θεωρείτε πώς είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η βιομηχανία της μόδας στην προσπάθειά της να γίνει πιο ηθική και βιώσιμη;

Υπάρχει η μόδα και το σύστημα της μόδας. Το σύστημα της μόδας είναι λάθος. Κάνουμε ζημιά στον πλανήτη, κάνουμε ζημιά ο ένας στον άλλον, ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του. Αν εγώ φτιάχνω χρωματιστά ρούχα, τα οποία καταλήγουν στη θάλασσα και δηλητηριάζουμε τα νερά μας, τότε η μόδα δεν είναι ηθική. Η μόδα ομορφαίνει τον κόσμο και πρέπει να υπάρχει. Στο design πρέπει να υπάρχει ήθος, αυτό λέω και στα παιδιά όταν διδάσκω. Πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε “Αυτό που φτιάχνουμε πού θα πάει μετά, θα το ξαναχρησιμοποιήσουμε; Όλες αυτές οι ερωτήσεις πρέπει να γίνονται από τον σχεδιαστή, πριν ακόμα σχεδιάσει. Το “Ι design” πρέπει να μετατραπεί σε “We design“, αν θέλουμε να κάνουμε βήματα μπροστά. Ανήκουμε σε έναν μικρό πλανήτη και πρέπει να τον προστατεύσουμε.