2020: Μια πολύ σημαντική χρονιά

του Alan Murray

Πώς να καταγράψω ένα κοσμοϊστορικό έτος σε 400 λέξεις; Έχουν συμβεί τόσα πολλά. Δεν είχαμε ένα Περλ Χάρμπορ ή μια δολοφονία του Kennedy ή μια 11η Σεπτεμβρίου. Αλλά η χρονιά δεν ήταν λιγότερο κρίσιμη – πρόκειται για μια σαφή ρήξη μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Ο ιός ήταν ολέθριος. Πολλοί από εμάς χάσαμε φίλους και αγαπημένους, κάποιοι χάσαμε τις δουλειές μας, και όλα διαταράχθηκαν. Οι βαθιές ρωγμές στην κοινωνία μας που βασίζονταν στη φυλή, το φύλο και την εκπαίδευση βαθαίνουν, ενώ το μεγάλο χάσμα μεταξύ των εταιρειών που είναι τεχνολογικά οξυδερκείς και

Η ζωή μας άλλαξε με μυριάδες τρόπους και δεν θα επιστρέψει ποτέ στην προηγούμενη κατάσταση.

Εγώ προσωπικά ξέρω ότι δεν θα ταξιδέψω ποτέ ξανά στον κόσμο με τον ρυθμό που το έκανα το 2019, ούτε και θα μετακινούμαι από το Κονέκτικατ στο Μανχάταν πέντε ημέρες την εβδομάδα. Κι ούτε πρόκειται να αποχωριστώ το Zoom.

Συνέβησαν καλά και κακά. Ο ιός, όπως το έθεσε ο Scott Galloway, λειτούργησε ως επιταχυντής, επιτρέποντας σε αμέτρητες εταιρείες να καινοτομήσουν με ρυθμούς που ποτέ άλλοτε δεν θα θεωρούνταν δυνατοί. Η θεσμική αποστροφή προς το ρίσκο εξαφανίστηκε, καθώς οι στόχοι έγιναν ξαφνικά αναγκαιότητες. Ο φαρμακευτικός κλάδος υπήρξε ένα κορυφαίο παράδειγμα – καθώς εγκατέλειψε την εμμονή του με την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων υπέρ μιας συλλογικής προσπάθειας για την ανάπτυξη νέων προϊόντων ώστε να νικηθεί ο ιός. Κι άλλοι κλάδοι ακολούθησαν παρόμοια μονοπάτια.

Το Fortune δεν αποτέλεσε εξαίρεση: οι δραστηριότητές μας στον χώρο της διοργάνωσης συνεδρίων έγιναν διαδικτυακές μέσα σε σχεδόν μια νύχτα, και η εμπειρία μας μάς βοήθησε να ξεκινήσουμε μια νέα πλατφόρμα για την επόμενη γενιά ηγετών – το Fortune Connect. Το επιχειρηματικό κλισέ της χρονιάς έχει γενική εφαρμογή: «Κάναμε πράγματα σε εβδομάδες και μήνες που πιστεύαμε ότι θα απαιτούσαν χρόνια».

Και προς έκπληξή μου, παρά τις πιέσεις στην κερδοφορία, η επιχείρηση έγινε καλύτερη. Είδα αμέτρητα παραδείγματα εταιρειών που έδωσαν μεγαλύτερη προσοχή στην υγεία και την ευημερία των εργαζομένων τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, που προώθησαν περισσότερο τον σκοπό παρά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, και που εξέφρασαν μια ειλικρινή επιθυμία να χρησιμοποιήσουν τη βραχυπρόθεσμη κρίση ως ευκαιρία για να οικοδομήσουν ένα ισχυρότερο, πιο βιώσιμο, μακροπρόθεσμο μέλλον. Ο καπιταλισμός των ενδιαφερομένων μερών έκανε ένα ακόμη βήμα μπροστά.

Θα φύγω λοιπόν από το 2020 λίγο ζαλισμένος, πολύ αναστατωμένος, κάπως λυπημένος, αλλά εν τέλει έκπληκτος με όλα αυτά που συνέβησαν και περίεργος να δω πόσα απ’ όλα αυτά θα διαρκέσουν μέσα στον χρόνο.