Ζούμε την εποχή Πιουριφόϊ;

του Νίκου Σίμου

Ο Αμερικανός πρεσβευτής Τζον Πιουριφόϊ που υπηρέτησε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, μετά τον Εμφύλιο, έμεινε γνωστός στην ελληνική πολιτική ιστορία για τις ωμές παρεμβάσεις του στα ελληνικά πράγματα. Το όινομά του είναι συνώνυμο με τις απόπειρες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας από ξένες δυνάμεις.

Η ελληνική οικονομική κρίση στα όρια της εθνικής χρεοκοπίας οδήγησε τη χώρα στον δανεισμό και την διαγραφή μέρους του χρέους –που ήταν στα χέρια ιδιωτών βεβαίως- όπως

όλοι γνωρίζουν, αλλά συγχρόνως οδήγησε και σε συμβάσεις των οποίων οι όροι –παρά τις γνωστές πολιτικές διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου- περιλαμβάνουν και ένα είδος εκχώρησης ελληνικής κυριαρχίας.

Αυτή την πραγματικότητα ο ελληνικός λαός την «αφομοίωσε» βελτιώνοντας κάπως τα πράγματα με τις δικές του θυσίες. Όμως το θέμα είναι μέχρι που εξικνείται η αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων, εξ αιτίας εγγράφων δεσμεύσεων –ή ενδεχομένως προφορικών εκβιασμών- να αντισταθούν σε ωμές παρεμβάσεις που επιβεβαιώνουν ότι η εθνική κυριαρχία έχει χαθεί ακόμη και σε θέματα εσωτερικής διαχείρισης.

Το επισημαίνουμε αυτό -έστω και με μικρή καθυστέρηση, διότι μεσολάβησαν τα γεγονότα του ανασχηματισμού- διότι με αφορμή την αποπομπή του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, κοτζάμ Ευρωπαϊκή Επιτροπή έβγαλε ανακοίνωση –που προφανώς εμπεριέχει απειλητικές υπομνήσεις προς την κυβέρνηση- εκφράζοντας την ανησυχία της διότι, λέει, αποπέμφθηκε ο κ. Θεοχάρης! Η δε σχετική ανακοίνωση κάνει και την απίθανη επισήμανση ότι μέσω της πολιτικής που ακολουθείτο για την αύξηση των εσόδων εξασφαλιζόταν και μία πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης(!!!), όταν είναι γνωστό από τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας ότι και πάλι το μεγάλο βάρος σε ποσοστό επί των φορολογικών εσόδων εξακολουθούν να το σηκώνουν μισθωτοί και συνταξιούχοι, ενώ έχει αποσυντεθεί πλήρως η μεσαία τάξη. Ο δε κ. Θεοχάρης είτε μέσω των εγκυκλίων του είτε μέσω των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιούσε είχε τρελλάνει τους πολίτες με αντιφατικές ερμηνείες! Αν αυτό είναι το έργο του, άφεριμ...

Από την άλλη πλευρά δεν είναι δυνατόν ο αποπεμφθείς να λέει ότι αυτός δεν έλαβε ούτε μισό μέτρο, αλλά αυτά είναι της εκλεγμένης δημοκρατκά κυβέρνησης και ότι αυτός απλώς εκτελούσε ό, τι του έλεγαν και οι Βρυξέλλες να υποστηρίζουν ότι σε αυτόν οφείλεται η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος και η αύξηση των εσόδων!! Αλλά και ο ίδιος αντιφάσκοντας να υποστηρίζει από την άλλη ότι αφήνει έργο πίσω του!

Η επίσημη κοινοτική ανακοίνωση υπέρ του πρώην ΓΓΔΕ δυστυχώς επιβεβαιώνει όλους αυτούς, τους οποίους πολλοί θεωρούν απλώς συνωμοσιολόγους, επειδή υποστηρίζουν ότι συγκεκριμένα πρόσωπα στην κυβέρνηση είναι επιλογές Βερολίνου και Βρυξελλών, διότι είναι οι άνθρωποί τους στη χώρα, με υπηρεσία να εφαρμόσουν πιστώς αυτά που επιβάλλονται έξωθεν. Υπό την έννοια αυτή δεν περιποιεί τιμή σε έναν Έλληνα πολίτη, όπως ο αποπεμφθείς γενικός γραμματέας, να λένε εμμέσως πλην σαφώς οι δανειστές μας ότι είναι.... «Ο άνθρωπός τους στην Αβάνα».

Προφανώς αυτά είναι λεπτομέρειες και σημασία έχει να είναι ικανοποιημένο το Βερολίνο. Το οποίο έχει κάθε λόγο να αισθάνεται υπερήφανο διότι στις θέσεις κλειδιά της Οικονομίας, όπως λ.χ. το υπουργείο Οικονομίας και η Τράπεζα της Ελλάδας είναι πρόσωπα που δεν παρεκκλίνουν από τις εντολές του.