Τα δύο επικίνδυνα... καρέ του ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιώργου Κατσίγιαννη, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Στο σκληρό εσωκομματικό «πόκερ» για την έγκριση της συμφωνίας με τους δανειστές από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η ανησυχία του Μεγάρου Μαξίμου εστιάζεται στα «κρυμμένα χαρτιά» τεσσάρων βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, που συνθέτουν και το περίφημο «καρέ της Ντάμας». Εκτός από την πρόεδρο της Βουλής,

Ζωή Κωνσταντοπούλου, η θηλυκή τετράδα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της κυβέρνησης που θεωρείται «ανεξέλεγκτη απειλή» για το Μαξίμου -καθώς δεν είναι εξασφαλισμένη η θετική στάση της απέναντι στη συμφωνία που θα έρθει στη Βουλή- αποτελείται από τις βουλευτίνες Θεσσαλονίκης, Ιωάννα Γαϊτάνη, Μεσσηνίας, Ελένη Ψαρρέα, Υπολοίπου Αττικής, Ελένη Σωτηρίου, και Κοζάνης, Ραχήλ Μακρή.

Για την κάθε μία ξεχωριστά δεν υπάρχουν πρόσωπα από το επιτελείο του πρωθυπουργού που να έχουν την ευχέρεια άσκησης επιρροής στη διαμόρφωση της εκλογικής συμπεριφοράς τους κατά την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή για την επικύρωση της επίμαχης συμφωνίας. Αυτό γιατί οι «καθοδηγητές» τους είναι εκτός πρωθυπουργικού περιβάλλοντος και βρίσκονται σε απόλυτη διαφωνία με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες. Οι μεν δύο πρώτες, δηλαδή η Ιωάννα Γαϊτάνη και η Ελένη Ψαρρέα, ανήκουν στη σφαίρα επιρροής του επικεφαλής της συνιστώσας ΔΕΑ, Αντώνη Νταβανέλλου, η τρίτη στη σειρά, Ελένη Σωτηρίου, προέρχεται από την ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι, ενώ η Ραχήλ Μακρή, από τότε που εγκατέλειψε τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Πάνου Καμμένου για να εκλεγεί βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται το alter ego της κ. Κωνσταντοπούλου.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Με εξαίρεση την προερχόμενη από τον χώρο της Δεξιάς Ραχήλ Μακρή, η οποία οφείλει τη δύναμή της να παρεμβαίνει στις εσωτερικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ στην προνομιακή σχέση που έχει με την πρόεδρο της Βουλής, οι άλλες τρεις κυρίες έχουν κοινές παραστάσεις και εμπειρίες από τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που έδινε το κόμμα την περίοδο των «πέτρινων χρόνων» και της απομόνωσής του στο περιθώριο των εξελίξεων. Κάποιες εξ αυτών πρωταγωνιστούσαν στα κομματικά όργανα πριν ακόμη ο Αλ. Τσίπρας γίνει πρόεδρος. Βεβαίως, από την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, κοινό σημείο αναφοράς και των τεσσάρων είναι η στάση που κράτησαν απέναντι σε καίριες επιλογές του Μεγάρου Μαξίμου.

Στις κλειστές συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβήτησαν ευθέως τις πανηγυρικές εκτιμήσεις της κυβέρνησης αναφορικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων μετά την πρώτη συμφωνία του Eurogroup, στις 20 Φεβρουαρίου. Ακολούθως, διαφώνησαν με την πρόταση του Αλ. Τσίπρα για τον Προκόπη Παυλόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εγείροντας συνάμα ζήτημα ελλιπούς ενημέρωσης των συλλογικών οργάνων από την ηγεσία για τη συγκεκριμένη επιλογή.

Η ΔΕΑ

Ο επικεφαλής της ΔΕΑ, Αντ. Νταβανέλλος, ο οποίος «ελέγχει» τα όρια της εκλογικής συμπεριφοράς των δύο βουλευτών του κόμματος που προέρχονται από τη συγκεκριμένη συνιστώσα, στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε ευθέως υπέρ της σχεδιασμένης ρήξης με τους δανειστές, προτείνοντας ως λύση την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία.

Από την άλλη, ο Ρούντι Ρινάλντι, επικεφαλής της ΚΟΕ, έχει προεξοφλήσει με τις παρεμβάσεις του ότι η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί από τον αντιμνημονιακό αγώνα και έχει προσχωρήσει στη λογική της συστημικής επιβίωσης, προωθώντας μια νέα συμφωνία που οδηγεί στην «εμβάθυνση» της μνημονιακής πολιτικής που παρέλαβε από τους προκατόχους της.

Η τετράδα που απειλεί τη συμφωνία

Εκτός από το «καρέ της Ντάμας», για το οποίο ανησυχεί το Μέγαρο Μαξίμου ότι δεν μπορεί να το ελέγξει στο «πόκερ» της εσωκομματικής διαπραγμάτευσης, υπάρχουν και τέσσερις κοινοβουλευτικοί «Ρηγάδες» που επίσης μπορεί να κρίνουν την έκβαση της συμφωνίας όταν αυτή έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Πρόκειται για τους Αλέξη Μητρόπουλο, Γιάννη Μιχελογιαννάκη, Κώστα Λαπαβίτσα και Δημήτρη Κοδέλα.

Οι δύο πρώτοι, που προέρχονται από τον χώρο των ΠΑΣΟΚογενών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εκλογές αισθάνονται απομονωμένοι από το περιβάλλον του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ενώ οι άλλοι δύο εμφορούνται από ιδεοληψίες που βρίσκονται σε πλήρη διάσταση με τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου.

Ο μεν Κ. Λαπαβίτσας έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να αποδεχθεί τους όρους μιας συμφωνίας που θα «εγκλωβίζει» την ελληνική οικονομία στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών και έχει προτείνει ως λύση την έξοδο από την ΟΝΕ, ο δε Δ. Κοδέλας, που προέρχεται και αυτός από την ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι, αμφισβητεί ευθέως το έως τώρα επιτυχές αφήγημα που προβάλλει η κυβέρνηση για να προωθήσει μια συμφωνία στο όνομα ενός έντιμου συμβιβασμού.

Το βέβαιο είναι πως όλοι οι προαναφερθέντες, κινούμενοι ο κάθε ένας και η κάθε μία από διαφορετικά προσωπικά, ιδεολογικά και πολιτικά κίνητρα, συγκροτούν το παζλ των επικίνδυνων εσωκομματικών παικτών που καλείται να αντιμετωπίσει το Μέγαρο Μαξίμου στη μεγάλη δοκιμασία της Βουλής.