Πολιτική και κόμματα της συμφοράς…

Τα στατιστικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας ,που διάβασε ο διοικητής της ,κ .Προβόπουλος καταγράφουν αδιαμφισβήτητα το κοινωνικό «τσουνάμι» που σαρώνει τη χώρα. Όταν επισήμως πιστοποιείται, ότι το ένα τρίτο των πολιτών της Ελλάδας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ,υπό την παρούσα οικονομική συγκυρία ,τότε καμία κυβέρνηση ,κανένα κόμμα ,κανένας πολιτικός δεν έχει δικαίωμα

να γενικολογεί ,να αερολογεί και να επιδίδεται σε μικροκομματικές συμπεριφορές σε μάχες διεκδίκησης της…εξουσίας .Σε μια χώρα στην οποία επί τέσσερα χρόνια δέχεται ισχυρά πλήγματα η κοινωνία και διαλύεται ο ιστός της, είναι αδιανόητο να ισχυρίζεται μια κυβέρνηση ότι …όλα βαίνουν καλώς ! Το ίδιο αδιανόητο είναι να μην εμφανίζουν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις για στρατηγική εξόδου από την κρίση και για αναπτυξιακή ανασυγκρότηση !

Η χώρα ,εξακολουθεί να είναι βαριά χρεωμένη και υπό αυστηρής(όσο και ταπεινωτική)διεθνή επιτήρηση ,εξαρτάται από δανεισμούς ,η κοινωνία της φτωχαίνει με γοργούς ρυθμούς και η ανεργία καλπάζει ασταμάτητη ,απελπίζοντας τη νεολαία .Κι όμως ,στη δημόσια σκηνή ο πολιτικός διάλογος είναι ανύπαρκτος ! Και επιπλέον οι πολίτες παρακολουθούν μια «επικαιρότητα» στην οποία κυριαρχεί ανεμπόδιστα ένα πλήθος ασήμαντων προσώπων που υποδύονται τους πολιτικούς και φλυαρούν ακατάσχετα περί δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και υποψήφιων ευρωβουλευτών, Κι όλα τούτα , με τα κόμματα τυφλά, διψασμένα για εκλογικά ποσοστά ,που κατά την εκτίμηση τους ,θα τους έδιναν δύναμη για παραμονή σε μια ρακένδυτη εξουσία ή για συμμετοχή στη διακυβέρνηση της ρημαγμένης χώρας.

Εν ολίγοις ,ένα δράμα!

Με παιδαριώδη επιχειρήματα και «επικοινωνιακές» ελαφρότητες, χωρισμένα σε «μνημονιακά» και «αντιμνημονιακά»,τα κόμματα ανταλλάσουν ,εν όψει κάλπης, άσφαιρα πυρά και χειροβομβίδες κρότου .Τα πιο μεγάλα είναι έτοιμα να γευτούν καρπούς μίας εκλογικής «νίκης» ,άσχετα με το ότι δεν θα ξέρουν τι να την κάνουν τη «νίκη» τους ,αν κρίνουμε από την ανυπαρξία πολιτικού λόγου τους και την παντελή απουσία σχεδίων για τη χώρα.

Γύρω από την Ελλάδα, όμως ,κοντά ή πιο μακριά της ,συμβαίνουν πράγματα από άκρως ενδιαφέροντα ως και συγκλονιστικά σε μια σκηνή όπου διαμορφώνονται νέες διεθνείς σχέσεις και σημειώνονται δραματικές στρατηγικές – γεωπολιτικές αλλαγές .Κάποιες από αυτές τις εξελίξεις άπτονται και ελληνικών εθνικών συμφερόντων .Η ημέτερη πολιτική τάξη μπορεί να κοιμάται ,αλλά η Ελλάδα παραμένει χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης ,είναι χώρα (και) βαλκανική και έχει σχέσεις με τη Μόσχα .Και το Κυπριακό ,οδηγείται πάλι στο «χειρουργείο». Η παρούσα αξιοθρήνητη εσωτερική «επικαιρότητα» αναπόφευκτα ,λοιπόν,θα κοστίσει ακριβά στην Ελλάδα κάποια στιγμή….