"Οριζόντια και κάθετα"

Οι διαβεβαιώσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού Οικονομίας ότι δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα οριζόντια μέτρα, όσο και οι επισημάνσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ότι δεν αντέχει άλλες επιβαρύνσεις η κοινωνία, είναι από μία άποψη ενθαρρυντικές για την πολιτική που είναι πλέον αναγκασμένη η κυβέρνηση να ακολουθήσει, υπό την δικαιολογημένη λαϊκή πίεση. Όμως είναι ένα καθησυχαστικό μήνυμα το οποίο αποστέλλεται στο εσωτερικό ακροατήριο. Σημασία έχει τι θα πει η κυβέρνηση και ποια αντίσταση θα προβάλλει

στους ξένους δανειστές. Οι οποίοι, μόλις εστάλη το παραπάνω μήνυμα της κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας και στον λαό της, άρχισαν τις διαρροές για διαφωνίες τους σε όσα η ελληνική κυβέρνηση λέει ότι δεν μπορεί από εδώ και στο εξής να εφαρμόσει. Επομένως, δεν αρκούν απλώς οι διαβεβαιώσεις αλλά θα μετρήσει το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή κατά πόσο θα καμφθεί η, απ’ ό, τι φαίνεται, λυσσαλέα αντίδραση της τρόϊκας και, κυρίως των Ευρωπαίων σε κάτι το διαφορετικό.

Από την άλλη πλευρά οι διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα οριζόντια μέτρα δεν σημαίνει ότι άλλου είδους μέτρα διαρθρωτικά και μεταρρυθμιστικής φύσεως δεν θα συνεπάγονται ενδεχομένως μεγαλύτερες επιβαρύνσεις απ’ ό, τι οι οριζόντιες περικοπές! Αν λ.χ. αποφασίστηκε με το πρώτο Μνημόνιο μία περικοπή σε όλες τις συντάξεις της τάξεως του 15%, ήξερε ο συνταξιούχος των 2.000 ευρώ ότι θα ζήσει με 300 ευρώ λιγότερα και ο συνταξιούχος των 800 ευρώ με 120 ευρώ λιγότερα. Οι μεγάλες επιβαρύνσεις ήλθαν από φορολογικά μέτρα, από αναμόρφωση, υποτίθεται, της φορολογίας στα ακίνητα, από αύξηση του ΦΠΑ που ψαλλίδισε περαιτέρω το εισόδημα κ.ο.κ. Επομένως σημασία δεν έχει αν θα γίνουν άλλες ορισζόντιες περικοπές, αλλά αν θα υπάρξει ΚΑΙ ΑΛΛΗ επιβάρυνση, με εμμέσους τρόπους σε ένα λαό που έχει εξαντληθεί...