Οι "ξώβεργες" των κομμάτων

'Εχει καθιερωθεί, κακώς βεβαίως, ως όρος περίπου εκ των ων ουκ άνευ, η επιλογή από τις ηγεσίες των κομμάτων, για τα ψηφοδέλτιά τους, στις εκλογικές αναμετρήσεις προσώπων με αναγνωρισιμότητα στην κοινωνία. Με άλλα λόγια το πόσο γνωστός είναι κάποιος έχει υποκαταστήσει τα προσόντα.

Δεδομένου ότι, εδώ και αρκετά χρόνια ακολουθείται αυτή η πεπατημένη, έχουμε δει υποψηφίους επιτυχημένους ενδεχομένως στον επαγγελματικό τους χώρο αλλά, κυριολεκτικώς ανίκανους να επιτελέσουν τον νέο ρόλο που επωμίζονται. Και που δεν είναι άλλος από την εκπροσώπηση του τμήματος του λαού που τους εκλέγει.

Όμως

επειδή δεν εξαντλείται εκεί ο ρόλος τους, αλλά αποτελούν και μέλη της νομοθετικής εξουσίας, εμεις οι πολίτες διατρέχουμε τον κίνδυνο, να διαμορφώνουν το πλαίσιο της ζωής μας -διότι αυτό ουσιαστικώς επιτελεί ένα νομοθετικό έργο- άνθρωποι πολύ καλοί μεν για να πίνεις ίσως ένα ποτήρι κρασί μαζί τους σε καμμιά ταβερνα, αλλά όχι και να μας καθορίζουν την ζωή μας και μάλιστα, θεσμικά!

H αναγνωρισιμότητα έχει εξελιχθεί σε "ξώβεργα" προσέλκυσης ψηφοφόρων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διαχρονικώς έχουμε δει πρόσωπα, όπως επιστήμονες ή επιχειρηματίες, οι οποίοι όντως προσέφεραν στην πολιτική, με την επιστημοσύνη τους ή την δεξιότητα και την ευφυία τους, περισσότερα από επαγγελματίες πολιτικούς. Όμως αυτές δεν είναι πολλές περιπτώσεις, ακριβώς επειδή αυτού του είδους οι επαγγελματίες δεν είναι περισσότερο αναγνωρίσιμοι από έναν τηλεστάρ, καλλιτέχνη ή αθλητή. Με τα κόμματα λοιπόν να ακολουθούν αυτήν την τακτική που έχει επικρατήσει, έχουμε ένα φαινόμενο που, πέραν του ότι αποκαλύπτει ένα βαθύ λαϊκισμό, έρχεται να επιβεβαιώσει δύο-τρία πράγματα:

Πρώτον ότι τα κόμματα βασίζονται περισσότερο στα πρόσωπα-"ξώβεργες" επειδή δεν έχουν εμπιστοσύνη στην πειστικότητα των θεσεών τους.

Δεύτερον ότι τα κόμματα έχουν πείσει και την κοινωνία ότι, μεταξύ μιας αξίας που ειναι άγνωστη στο ευρύ κοινό, αλλά μπορεί να είναι χρήσιμη στην πολιτική, και ενός γνωστού προσώπου που απλώς μπορεί να το αναγνωρίζει η κοινωνία αλλά ελάχιστα μπορεί να προσφέρει, συμφέρει περισσότερο σε ένα κόμμα το δεύτερο πρόσωπο. Απλώς δεν ξέρουμε αν μας ...συμφέρουν εμάς τα κόμματα που εχουν στις τάξεις τους τέτοια πρόσωπα

Τρίτον ότι όντως η πολιτική περνάει κρίση από την οποία δεν θέλει μάλλον να απαγκιστρωθεί!!